شهرهای متروکه روسیه ، چرا اینگونه شدند

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

7 شهر متروکه در روسیه - چرا هیچ کس در آنها زندگی نمی کند

بر روی نقشه روسیه ، شهرک های زیادی وجود دارد که مدت هاست دوران اوج خود را سپری می کنند. و برخی از آنها کاملاً متوقف شده اند.

خالمر-یو (کومی)

در سال 1942 ، زمین شناسان در جمهوری کومی ذخایر زیادی از ذغال سنگ "درجه K" ارزشمند کشف کردند که در تولید کک جایگزین نیست. توسعه یک سال بعد آغاز شد و در سال 1957 اولین معدن به بهره برداری رسید. روزانه حدود 250 تن زغال سنگ استخراج می شد و سوخت را به مناطق مجاور می رساند.

این روند دردناک بود ، پلیس ضد شورش درها را بیرون کشید و کسانی را که نمی خواستند آنجا را ترک کنند با زور بیرون آورد. در عوض بسیاری از خانواده ها مسکن دریافت نکردند. اکنون خالمر-یو نام خود را کاملاً توجیه می کند ، که از ننتس به "دره رودخانه مرگ" ترجمه شده است.

کلندو (منطقه ساخالین)

روستای Kolendo نام خود را از یک دریاچه نزدیک دریافت کرده است. در سال 1979 ، بیش از 2000 نفر در شمال جزیره ساخالین در آنجا زندگی می کردند. شغل اصلی آنها تولید نفت از یک چاه بود که از سال 1963 شروع به کار کرد.

مرمت این شهرک ناامیدکننده تلقی شد و بیشتر مردم اسکان داده شدند. تا سال 2010 ، حتی یک نفر در آن باقی نماند ، اگرچه طبق اسناد ، کولندو هنوز رسماً لغو نشده است.

سالگرد (سرزمین پرم)

شهرک Yubileiny در سال 1957 تاسیس شد. ساکنان آن عمدتا در معدن شومیخینسکایا در حوضه زغال سنگ کیزلوفسکی کار می کردند. قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، بیش از 11 هزار نفر در آن زندگی می کردند. انبساط تا 60 هزار

من نمی توانم وضعیت را تغییر دهم و در سال 2010 شخصاً با وی. پوتین تماس بگیرم. در این روستا ، که به گفته ساکنان محلی ، "پس از بمب گذاری" به نظر می رسد ، پس از ورود کمیسیون ، هیچ چیز تغییر نکرده است.

نیژنیانسک (یاکوتیا)

در سال 1936 ، یک بندر کوچک رودخانه ای بر روی نقشه در Uus-Yansky ulus of Yakutia ظاهر شد ، محل استقرار آن برای حمل کالا برای معدنچیان طلا و زمین شناسان از احزاب اکتشاف مناسب بود. در سال 1954 تصمیم بر این شد که یک قطب بزرگ رودخانه حمل و نقل ایجاد شود و یک شهرک از نوع شهری برای کارگران آن ساخته شود.

در بهترین سال ها ، بیش از 3500 هزار نفر در آنجا زندگی می کردند. اکنون این شهرک عملاً مرده است. تعداد بسیار کمی از مردم باقی مانده است و به نظر می رسد که نیژنیانسک به زودی دیگر وجود نخواهد داشت.

فینوال (کامچاتکا)

فینوال (همچنین Bechevinka یا Petropavlovsk-Kamchatsky-54) در سال 1960 به عنوان یک روستای پادگان برای خانواده های نظامی تاسیس شد. این پایگاه برای 12 زیردریایی متعلق به تیپ 182 بود. آنجا یک مدرسه ، کودکستان ، اداره پست ، مغازه ها بود.

در سال 1996 ، پادگان منحل شد ، زیردریایی ها به پایگاه های دیگر منتقل شدند ، خانواده های افسران خارج شدند و املاک ، ساختمان ها و سازه ها مانده وزارت دفاع را نوشتند.

نفگورسک (منطقه ساخالین)

افراد مسن فاجعه Neftegorskaya را به خوبی به یاد می آورند. در 28 مه 1995 ، در 17 ثانیه زلزله ویرانگر به بزرگی 7.6 ریشتر ، این شهر تقریباً به طور کامل ویران شد. این اتفاق در شب در ساعت 1 و 40 دقیقه رخ داد.

تصمیم گرفته شد که این روستا احیا نشود ، بلکه مردم به شهرهای دیگر ساخالین منتقل شوند و یا به آنها کمک کنند تا به سرزمین اصلی منتقل شوند. تاکنون ، در نفرگورسک سابق ، پلاک هایی با شماره خانه و نام قربانیان یادآور فاجعه است.

شاروندا (منطقه وولوگدا)

این شهرک تاریخ غنی داشت: در قرن سیزدهم در آبراه به نوگورود در ساحل دریاچه Vozhe تاسیس شد. بسیاری از وقایع زنده ماندند: oprichnina ایوان مخوف ، سلطنت گودونوف و شوئیسکی ، بارها سوزانده و بازسازی شد.

پس از لغو شورای روستای چاروزرسک در سال 1970 ، مردم شروع به پراکنده شدن کردند. از سال 2002 ، سالانه 5-8 نفر در Charonde زندگی می کنند. آخرین ساکن در سال 2015 درگذشت.