چرا در اتحاد جماهیر شوروی کمبود غذا و کالا وجود داشت ، مردم چگونه با آن کنار آمدند

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

چرا در اتحاد جماهیر شوروی کمبود غذا و کالا وجود داشت

در زمینه تنوع مدرن کالاها و خدمات ، تعداد کمی از مردم دوران کمبود کامل را به یاد می آورند. در اتحاد جماهیر شوروی شوروی ، کسری در هر دوره از تاریخ آن وجود داشته است. دلایل آن در مراحل مختلف متفاوت بود ، اما همیشه مردم به دنبال راه هایی برای رفع کمبود محصولات و کالاها بودند.

دلایل کمبود کالا در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی

وضعیت بازار را کمبود کالا می نامند که در آن شهروندان توانایی پرداخت بدهی را دارند ، اما به دلیل نبود آنها نمی توانند کالا خریداری کنند. این پدیده مشخصه اتحاد جماهیر شوروی در تمام مراحل توسعه خود بود.

اقتصاد در اتحادیه برنامه ریزی شده بود. دولت طرحی برای تولید همه گروه کالاها تهیه کرد و کارخانه ها و کارخانه ها حق انحراف از آن را نداشتند. به مردم مقدار محدودی كالا عرضه می شد كه اغلب مورد احتیاج كسی نبود. و موارد واقعاً ضروری یا اصلاً تولید نشده اند یا به دست عوام نرسیده اند. این به کسری شدید منجر شد.

کالاهای کمیاب

در اتحاد جماهیر شوروی همه چیز کم بود - از صابون گرفته تا ماشین. اما گروههای خاصی از کالاها وجود داشتند که دستیابی به آنها برای انسانهای فاقد غیرممکن بود.

یکی از نمونه های بارز کمبود خودروهای سواری است. از سال 1965 تا 1975 تولید خودرو بیش از 5 برابر افزایش یافت. اما تقاضا برای آنها کاهش نیافت ، بلکه فقط افزایش یافت. بیشتر خودروهای تولیدی صادر شده است. اتومبیل ها به مقامات ، نویسندگان ، بازیگران اعطا می شد. مردم عادی مجبور بودند سالها در صف ماشین بمانند.

لوازم خانگی نیز کمبود داشتند. ماشین لباسشویی ، تلویزیون و یخچال به مقدار کم تولید می شد و تقاضا برای آنها بسیار زیاد بود. دستگاه های ضبط صوت کمترین تجهیزات بودند. هزینه آنها حدود ده حقوق ماهانه بود. برای دریافت دستگاه فیلمبرداری ، شخص مجبور شد برنامه ای را در فروشگاه خود رها کند و حدود یک سال در صف منتظر ماند.

سالهاست که مردم منتظر یخچال یا ماشین لباسشویی هستند

در دهه 60 ، کمبود کتاب وجود داشت. این با چندین دلیل همراه بود:

• مد برای کتاب؛
• هزینه نسبتاً کم
• عدم وجود انواع دیگر سرگرمی
• توسعه ضعیف صنعت کاغذ
• سانسور سختگیرانه دولت

سیاست نشر دولت جناحی بود. ادبیات مارکسیست-لنینیست و آثار اعضای اتحادیه نویسندگان به تعداد زیادی منتشر شد. داستان های کلاسیک ، داستان های علمی ، داستان های پلیسی در دسترس نبودند.

در بخش غذا نیز کمبود وجود داشت. در بسیاری از فروشگاه ها ، قفسه ها ماه ها خالی بود. به طور خلاصه:

• سوسیس؛
• قهوه؛
• میوه های عجیب و غریب - موز ، کیوی ، نارگیل ؛
• گوشت

مردم مجبور بودند در صف های طولانی برای غذا بایستند.

صف های بزرگی حتی در یک فروشگاه مواد غذایی نیمه خالی وجود داشت

کمبود طبیعی یا مصنوعی؟

در طول کل موجودیت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، کسری کالا قله های مختلفی را تجربه کرد. کمبود محصولات بیشتر به دلایل مصنوعی بود تا دلایل طبیعی.

قله اول تقریباً بلافاصله پس از تشکیل اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی رخ داد. در سال 1928 ، یک سیستم جیره بندی برای دریافت کالا معرفی شد. کارتهای ویژه ای به افراد شاغل اعطا می شد که به وسیله آنها مواد غذایی و غیر غذایی را برای خود و اعضای خانواده دریافت می کردند. فروش رایگان نیز انجام شد ، اما قیمت ها بسیار بالا بود. در سال 1935 ، این سیستم لغو شد ، اما افزایش شدید قیمتها برای همه گروه کالاها وجود داشت.

اوج دوم کسری بودجه مربوط به سالهای جنگ بزرگ میهنی بود. این تنها وضعیتی بود که به دلایل طبیعی کمبود غذا و سایر کالاها به وجود آمد. تمام بودجه صرف نگهداری ارتش ، تولید سلاح و تجهیزات نظامی شد.

قله سوم در اواخر دهه 60 ، پس از اصلاحات اقتصادی مشاهده شد. این امر تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1990 ادامه داشت. تورم منجر به این واقعیت شده است که درآمد اسمی پول چند برابر شده است. در همان زمان ، تولید محصول رشد نکرد ، بنابراین کمبود شدید همه گروه کالاها وجود داشت. مردم در حال تهیه لوازم بودند که این وضعیت را حتی بدتر می کرد.

کمبود محصولات و کالاها در مناطق مختلف

کسری کالا در مناطق مختلف کشور متفاوت بود. همه مناطق به چهار دسته تأمین تقسیم شدند - ویژه ، اول ، دوم و سوم. دسته های ویژه و اول شامل:

• مسکو
• لنینگراد
• مراکز بزرگ صنعتی
• استونی ؛
• لتونی؛
• لیتوانی؛
• استراحتگاههای دارای اهمیت اتحادیه.

این سرزمینها از نظر تأمین مزیت داشتند. آنها مواد غذایی و سایر کالاها را به طور عمده و به مقدار زیاد از صندوق های مرکزی دریافت می کردند. سرزمین ها 40٪ کشور را تشکیل می دهند ، اما حداکثر 80٪ محصولات را دریافت می کنند.

بقیه سکونتگاه ها در دسته های دوم و سوم قرار گرفتند. آنها از صندوق های مرکزی فقط نان ، شکر ، غلات و چای دریافت می کردند. بقیه موارد باید به طور مستقل انجام می شد.

مردم چطور از کسری کسری عبور کردند

این کسری بزرگ منجر به ظهور دلالان یا به قول آنها سیاه نمایی شد. این افراد با مدیران فروشگاه دوست شدند و کالاهای کمیاب را از آنها خریداری کردند. سپس دلالان آنها را "خارج از جعبه" به طور غیرقانونی فروختند. در همان زمان ، قیمت چندین برابر شد. با وجود این ، کشاورزان موفق بودند. هر ساکن می دانست یک دلال را از کجا پیدا کند و چه کالاهایی دارد.

مردم بیشتر کالاها را از بازرگانان "از زیر پیشخوان" خریداری می کردند

مردم همیشه با خرید چیزهای کمیاب سهام خود را به دست آورده اند ، حتی گاهی برای آنها غیرضروری است. متعاقباً ، این موارد می تواند با دیگران مبادله شود. همچنین مبادله ای نامشهود وجود نداشت. مردم غالباً خدمات خود را رد و بدل می کردند ، بنابراین داشتن آشنایان خوب بسیار مهم بود.

ویدئو: کسری کالا در اتحاد جماهیر شوروی در سالهای مختلف

در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی همیشه کمبود کالا وجود داشته است. او فقط در طول سالهای جنگ دلایل طبیعی داشت. بقیه زمان ، کسری بودجه به صورت مصنوعی و برای سودآوری توسط دولت ایجاد شد.