انواع خیار Marinda F1 - کشت ، قوانین مراقبت و سایر تفاوتهای ظریف مهم

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-17 22:32

خیار Marinda F1: همه چیز در مورد پرورش یک نوع محبوب است

خیار یک سبزی بسیار محبوب در بین روس ها است. یافتن یک قطعه باغ دشوار است که حداقل چند درختچه از این گیاه رشد نکند. Marinda F1 یک نوع هلندی است که به دلیل طعم عالی و باردهی فراوان به سرعت در بین باغبانان محبوبیت پیدا کرد.

محتوا

• 1 خیار ماریندا: توصیف و ویژگی های گونه ای

  1.1 جدول: مزایا و معایب ترکیبی

• 2 روش کاشت

  • 2.1 انتخاب سایت

  • 2.2 آماده سازی خاک

    2.2.1 فیلم: تهیه یک باغ خیار

  • 2.3 پرورش و کاشت نهال

    1 تهیه نهال: مرحله به مرحله

  • 2.4 خیار بذر

• 3 مراقبت

  • 3.1 وجین و شل شدن
  • 3.2 آبیاری
  • 3.3 لقاح

  • 3.4 تشکیل بوش

    3.4.1 فیلم: شکل گیری صحیح بوته خیار

• 4 بیماری و آفات

  • جدول 4.1: بیماری ها و آفات موثر بر رقم خیار ماریندا

    4.1.1 گالری عکس: هنگام رشد خیار Marinda با چه بیماری ها و آفاتی باید مقابله کرد

• 5 زمان برداشت و محل نگهداری محصول
• 6 بررسی باغبان

خیار ماریندا: توصیف و ویژگی های گونه ای

ماریندا یک نوع خیار هلندی است که در اوایل بلوغ قرار دارد. مبتکر - Monsanto Holland BV. از زمان جوانه زنی تا اولین برداشت 6-7 هفته طول می کشد. هیبرید خود گرده افشانی ، که برای کشت در گلخانه ها یا زمین های آزاد در نظر گرفته شده است.

5-7 میوه در هر گره بوته رسیده می شوند

بوته های ماریندا کاملاً قدرتمند هستند ، اما ضخیم نیستند ، از چندین ضربه شلاق تشکیل شده اند. در هر گره 5-7 میوه رسیده می شوند. خیارها به شکل استوانه ای کوچک و منظم هستند. طول میوه به طور متوسط 8-10 سانتی متر ، وزن 65-70 گرم است.

پوست خیارها نازک ، سبز غنی و پوشیده از سل بزرگ و نادر است. تفاله متراکم ، بدون حفره ، ترد ، بدون تلخی است. دانه ها ریز هستند.

جدول: مزایا و معایب ترکیبی

طرفداران	منفی ها
میزان بالای جوانه زنی بذر (حداقل 8 از 10 جوانه می زند).	گیاهان به شدت تحت تأثیر لکه بینی زاویه ای قرار می گیرند.
خود گرده افشانی (میوه ها بدون کمک زنبورها تنظیم می شوند).
توانایی رشد در تخت ها و گلخانه ها.
سازگاری موفقیت آمیز با شرایط مختلف آب و هوایی.
میوه دهی فراوان و طولانی مدت.
تعداد کمی مژه در بوته وجود دارد ، بنابراین Marinda تقریباً به هیچ تشکیلاتی احتیاج ندارد.	میوه ها به سرعت رشد می کنند. برداشت محصول باید بطور منظم ، حداقل هر 3-4 روز یک بار انجام شود.
بلوغ زودرس
سلیقه عالی و ظاهری جذاب.
تطبیق پذیری استفاده.
مقاومت در برابر بسیاری از بیماری های رایج معمول در فرهنگ (تحت تأثیر کلادوسپوریوز ، موزاییک ویروسی ، پوسته ، تقریباً از کپک پودری ، پرونوسپوریوز و آنتراکنوز رنج نمی برد).

شکل ظاهری زیبای خیارهای ماریندا از مزیت های ترکیبی است

روش فرود

خیار ماریندا را می توان هم بذر و هم نهال پرورش داد. برای به دست آوردن بیشترین عملکرد ممکن ، باید محل کاشت مناسب را انتخاب کنید و بستر باغ را تهیه کنید.

انتخاب صندلی

ماریندا مانند سایر خیارها ، خاک حاصلخیز را با هوادهی خوب ترجیح می دهد. مقدار کم ازت در خاک مطلوب است. تخت ها را در جایی قرار دهید که در اثر آفتاب بخوبی گرم شوند ، از محافظت در برابر سرما جلوگیری کنید.

خیارها مکانهای گرم و آفتابی را ترجیح می دهند

مکانهایی که آبهای زیرزمینی نزدیک به 1.5-2 متر به سطح نزدیک می شوند ، کار نمی کنند.

آماده سازی خاک

باغ خیار در پاییز آماده می شود. در سطح زمین یا در عمق 10-15 سانتی متر ، "بالش" از برگهای افتاده ، شاخه های شکسته ، خاک اره درختان مخروطی ، نی ریز خرد شده ، کمپوست تشکیل می شود.

بستر خیار صحیح یک طراحی کاملاً پیچیده است

در مراحل حفر ، کودها استفاده می شود - 100 لیتر کود پوسیده ، 400 گرم سوپرفسفات ساده و 200 گرم سولفات پتاسیم در هر 10 متر مربع. اگر بستر اسیدی باشد ، به آرد دولومیت (300-400 گرم در متر مکعب) نیز احتیاج خواهید داشت. در بهار ، 2-3 روز قبل از کاشت ، خاک با محلول هر کود حاوی نیتروژن (نیترات آمونیوم ، کربامید ، سولفات آمونیوم) - 20-25 گرم در هر 10 لیتر آب ، آبیاری می شود.

بستر پایان یافته را با محلول سولفات مس (25-30 میلی لیتر در هر 10 لیتر) اسپری کنید. سپس با افزودن پرمنگنات پتاسیم (محلول صورتی کم رنگ) با آب داغ (55-60 درجه سانتیگراد) بپاشید. تا بهار ، با پلاستیک پوشانده شده است.

ویدئو: تهیه یک باغ خیار

نهال کاری و کاشت

خیار نهال غالباً در مناطقی با آب و هوای معتدل ، در مناطق موسوم به کشاورزی پر خطر ، پرورش می یابد. توصیه می شود بذرها را با قرار دادن در محلول نمک (50 گرم در هر 200 میلی لیتر آب) از قبل دور بریزید. کسانی که بالا می آیند قطعاً جوانه نخواهند زد.

نهال خیار امکان برداشت زودتر را فراهم می کند

آماده سازی نهال: یک فرایند گام به گام

1. بذرها را در پارچه پنیری بپیچید ، آن را با آب یا محلول ضعیف (2-3 میلی لیتر در هر 1 لیتر) از یک محرک بیوست (اپین ، هومات پتاسیم) مرطوب کنید. دمایی را در حدود 30 درجه سانتیگراد حفظ کنید. بگذارید 2-3 روز بماند.
2. گلدان های کوچک را با خاک نهال همه منظوره یا مخلوطی از تراشه های ذغال سنگ نارس و خاک اره پر کنید (2: 1). زیرلایه را آزادانه آبیاری کنید.
3. بذرها را بکارید ، آنها را 1.5-2 سانتی متر عمیق کنید. ظروف را با فویل یا شیشه بپوشانید. رطوبت 85-90٪ ، دمای ثابت حدود 25 درجه سانتیگراد را حفظ کنید.
4. به محض ظاهر شدن شاخه ها (بعد از 4-7 روز) ، دما را در روز به 18-20 درجه سانتیگراد و شب 14-16 درجه سانتیگراد کاهش دهید. خاک را خشک کنید مرطوب کنید.
5. بعد از حدود یک ماه ، نهال ها برای کاشت آماده هستند. 7-10 روز قبل از آن ، شما باید شروع به سخت کردن آن کنید ، گلدان ها را برای 2-3 ساعت هر روز به هوای آزاد ببرید.
6. هنگام کاشت ، الگوی مورد نظر را دنبال کنید و حدود 50 سانتی متر بین گیاهان و 35-40 سانتی متر بین ردیف ها باقی بمانید. روی هر سوراخ 1 لیتر آب گرم بریزید و مقداری کود پوسیده ، کمپوست یا هوموس به کف آن اضافه کنید.
7. نهال ها را بهمراه گل و لای خاکی از گلدان خارج کنید ، در سوراخ قرار دهید و خاک را به آرامی لمس کنید. اگر گلدان ذغالی است ، آن را درست با آن بکارید.

خیار بذر

در مناطق گرم جنوبی خیار توسط بذر در زمین باز کاشته می شود. همچنین ، این روش برای گلخانه ها و گلخانه ها مناسب است. خاک باید به خوبی گرم شود - حداقل 15 درجه سانتیگراد در عمق 8-10 سانتی متر. دمای خارج از گیاه هنگام کاشت نباید کمتر از 15-17 درجه سانتیگراد باشد.

در مناطق گرم جنوبی خیار با بذر مستقیماً در زمین باز کاشته می شود

کاشت بذر در زمین به شرح زیر است:

1. دانه ها را به مدت 2-3 روز در آب با افزودن کربن فعال و اسید سوکسینیک (یک قرص در هر 200 میلی لیتر آب) خیس کنید.
2. بذرها را 3-4 سانتی متر درون زمین دفن کنید ، طبق همان الگوی کاشت نهال ها.
3. با پوشاندن پلاستیک از کاشت گیاهان در برابر سرما محافظت کنید. بگذارید 2-3 روز بماند ، سپس بستر را خوب مرطوب کنید.
4. خیارها را مرتب آبیاری کنید و خاک را همیشه مرطوب نگه دارید.

2-3 دانه در سوراخ قرار دهید

مراقبت

خیارهای ماریندا بی تکلف هستند. اما گرفتن حداکثر برداشت ممکن بدون مراقبت مناسب غیرممکن است.

وجین و شل شدن

وصله خیار باید حداقل هفته ای یکبار علف های هرز شود و شل شود. بهتر است این کار را پس از آبیاری بعدی انجام دهید - ریشه های علف های هرز به راحتی از خاک مرطوب بیرون می آیند. مالچ کردن خاک باعث صرفه جویی در وقت در شل شدن و علف های هرز می شود.

مالچ در باغ باعث حفظ رطوبت و جلوگیری از جوانه زدن علف های هرز می شود

آبیاری

خیار یک گیاه دوستدار رطوبت است. آبیاری صحیح آن در هنگام تشکیل میوه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر بیرون از آن خنک باشد ، در دوره قبل از گلدهی ، هر 6-8 روز یک بار آبیاری کافی است ، و بعد از آن - در 3-4 روز. در گرما ، شما باید به آبیاری روزانه بروید. هنجار 15-20 لیتر در متر مکعب است. برای مرطوب شدن عمیق خاک ، ابتدا می توانید چندین سوراخ با چوب خلال ایجاد کنید.

از یک قوطی اسپری استفاده کنید (کسانی که فاقد یک باریک خروجی هستند ، خاک را بیرون می کشند و ریشه ها را در معرض دید قرار می دهند). همچنین می توانید داخل شیارهای بین گیاهان آب بریزید. بهترین گزینه آبیاری قطره ای است.

آبیاری قطره ای برای بوته های خیار ایده آل است

کوددهی

خیارهایی با دوره رسیدن زودرس ، که شامل ماریندا هستند ، به طور متوسط هر 12-15 روز یک بار به 4 پانسمان اضافی در هر فصل نیاز دارند.

این گیاه خود نشان می دهد که دقیقاً چه چیزی فاقد آن است:

• نیتروژن: برگها کوچک می شوند و رنگ پریده می شوند.
• پتاسیم: مرز زرد روشن برگها ، تخمدانهای میوه پوسیده.
• فسفر: گلهای کوچک تغییر شکل یافته ، برگهایی با رنگ خاکستری.
• کلسیم: برگهای کوچک تیره ، میانگره های کوتاه ؛
• بور: خیارهای قلاب بافی که در پایین آن ضخیم است.

اولین تغذیه 12-15 روز پس از کاشت نهال در زمین یا بعد از ظهور 2-3 جفت برگ در نهال انجام می شود. در این دوره گیاهان به نیتروژن نیاز دارند. این ماده در کاربامید ، سولفات آمونیوم ، نیترات آمونیوم یافت می شود. 15-20 گرم از مواد آماده سازی را در 10 لیتر آب حل کرده و گیاهان را آب دهید. یک گزینه طبیعی تزریق کود تازه کود گاو یا مرغ است. باید مواد اولیه به مدت 4-3 روز تخمیر شود ، سپس محلول به ترتیب 1: 8 یا 1:20 با آب مخلوط و رقیق شود.

تزریق کود گاو کود محبوب ، مقرون به صرفه و کاملاً طبیعی است

خیارهای شکفته به پتاسیم نیاز دارند. آنها با محلول نیترات پتاسیم یا منیزیم پتاسیم (10-15 گرم در هر 10 لیتر آب) آبیاری می شوند. بعد از 12-15 روز دیگر ، از تغذیه محلول پاشی استفاده کنید. می توانید برگ ها را با تزریق مخمر تازه یا پودر شده ، خرده نان قهوه ای ، گیاهان گزنه یا قاصدک بپاشید.

در آخرین پانسمان بالا ، از یک کود پیچیده برای طولانی شدن دوره باردهی استفاده می شود. نیتروژن ، فسفر و پتاسیم باید تقریباً به نسبت مساوی وجود داشته باشد. مناسب ، به عنوان مثال ، Nitroammofoska ، Azofoska ، Spring ، Agricola ، Solution.

پانسمان بالا به درستی انجام شده به شما امکان می دهد تا دوره باردهی خیار را به حداکثر برسانید

تشکیل بوش

بوته های ماریندا در گسترش شدید آنها تفاوتی ندارند. بنابراین ، شکل گیری حداقل زمان و تلاش را از باغبان خواهد گرفت. در نزدیکی گیاهان ، باید نخ های بسته شده به سقف گلخانه را بکشید. در زمین باز ، مجبور به ساختن کفی مخصوص با ارتفاع 1.5-2 متر خواهید بود.

12-15 روز پس از کاشت ، گیاهان را به عنوان تکیه گاه ببندید.

گلهای ماده ، که از آنها تخمدان تشکیل می شود ، عمدتا در شاخه های جانبی قرار دارند. بعد از اینکه 4-5 برگ واقعی ظاهر شد ، قسمت بالای گیاه را خرج کنید (آن را قطع نکنید). بعد از برگ دوم یا چهارم ، همه مژه های جانبی را نیشگون بگیرید ، شاخه های بیشتری تحریک می شود.

ویدئو: شکل گیری صحیح بوته خیار

بیماری ها و آفات

خیارهایی که به طور منظم از آنها مراقبت می شود ، خیلی کمتر از کاشت های رها شده دچار بیماری می شوند. اقدامات پیشگیرانه ساده به حداقل رساندن خطر عفونت کمک می کند:

• رشد خیار در یک مکان بیش از 3-5 سال ؛
• ضد عفونی بذر قبل از گیاه ؛
• طرح کاشت صحیح (بدون ضخیم شدن) ؛
• علف های هرز منظم تخت ها ؛
• بازرسی از کاشتها حداقل هر 3-5 روز یک بار و حذف فوری میوه های بیمار ، شلاق ، و اگر عفونت بسیار دور شده است - بوته های کامل ؛
• فقط با استفاده از وسایل ضد عفونی شده به شدت تیز.
• آبیاری فقط با آب گرم ؛
• تمیز کردن باغ از بقایای گیاه پس از پایان باردهی ؛
• حفر عمیق خاک.

جدول: بیماری ها و آفات موثر بر رقم خیار ماریندا

بیماری یا آفت	مظاهر خارجی	اقدامات کنترلی
کپک پودری	یک پوشش مایل به سفید ، مانند آرد ، در قسمت بالای برگها. سپس این لکه های گرد شده زرد و قهوه ای می شوند.	خیارها را بصورت هفتگی با محلول آمپلومایسین (20 میلی لیتر در هر 5 لیتر آب) بپاشید. در اولین علامت - برگها را با گوگرد کلوئیدی غبارروبی کنید یا با محلول جوش شیرین (50 گرم در هر 10 لیتر) اسپری کنید. در موارد شدید ، از قارچ کش ها (توپاز ، اسکور ، ابیگا-پیک) استفاده کنید. درمان را 3-4 بار و با فاصله 5-7 روز تکرار کنید.
پرونوسپوروز (سفیدک)	لکه های کوچک و متعدد زرد کمرنگ روی برگها. بعد از حدود یک هفته ، قهوه ای می شوند و شروع به خشک شدن می کنند.	آبیاری و تغذیه را متوقف کنید. گیاهان را با محلول HOM یا مایع بوردو (40 گرم در هر 10 لیتر آب) اسپری کنید. بعد از 2-3 روز بوته ها را با اردان ، ریدومیل درمان کنید. به مدت یک هفته اطمینان حاصل کنید که دما حداقل 25 درجه سانتیگراد است.
پوسیدگی سفید (اسکلروتینیا)	ریشه ها و پایه های ساقه ها با یک لایه متراکم از شکوفه سفید کرکی و با نقاط سیاه پوشانده شده است. بافت های زیر آن "خیس" می شوند و لزج می شوند.	برگهای پایین را با پاشیدن برشها با گچ خرد شده و کربن فعال بردارید. پلاک را با یک پنبه آغشته به محلول پرمنگنات پتاسیم یا سولفات مس (2-3 گرم در هر 1 لیتر آب) پاک کنید. خیار را با محلول پرمنگنات پتاسیم (0.3 گرم در لیتر) بپاشید. برای تغذیه گیاهان - 1 گرم سولفات روی ، 2 گرم سولفات مس و 10 گرم کاربامید در هر 10 لیتر آب (میزان نرمال در هر بوش 1-1.5 لیتر است).
پوسیدگی خاکستری	لکه های لجن روی میوه ها که به تدریج با یک لایه شکوفه کرکی خاکستری پوشانده می شوند.	همه میوه ها را با آثار آسیب ، حتی حداقل از بین ببرید. گیاهان را با Rovral ، Bayleton ، Previkur درمان کنید. به مدت یک ماه به جای آب معمولی با محلول صورتی کم رنگ پرمنگنات پتاسیم آب بگیرید.
آنتراكنوز	لکه های قهوه ای زرد ، به سرعت در حال رشد روی برگها ، مایل به صورتی ، به تدریج "لنت" روی میوه ها سیاه می شود. خیارها خرد و پوسیده می شوند.	در اولین علامت ، گیاهان را با مایع بوردو یا HOM (4 گرم در لیتر) تیمار کنید. سه بار با فاصله 7-10 روز تکرار کنید. در صورت عدم تأثیر ، پلی کرباسین ، فوندازول (2-3 گرم در لیتر) استفاده کنید. 3-4 بار درمان مجاز است ، آخرین - حداقل 15-20 روز قبل از برداشت. در پایان باردهی ، قابها و لیوان گلخانه را با محلول سفید کننده (20 گرم در لیتر) پاک کنید.
لکه زاویه ای (باکتریوز)	لکه های روغنی زاویه دار روی برگها. به تدریج این مکان ها قهوه ای و خشک می شوند ، سوراخ هایی ایجاد می شود. روی میوه ها - زخم و قطره مایع ابری چسبنده. خیار "چوبی" می شود ، برای غذا نامناسب است.	بذرها را قبل از کاشت به مدت 24 ساعت در محلول سولفات روی (1 گرم در هر 5 لیتر آب) ترشی کنید. در اولین علامت - هر 2 هفته یک بار گیاهان را با پودر خردل یا مایع بوردو اسپری کنید (آخرین بار - 12-15 روز قبل از باردهی). گیاهان را با HOM (4 گرم در لیتر) درمان کنید ، حداکثر 3 بار در هر فصل.
کنه عنکبوت	دمبرگهای برگ با نخهای نازک و نیمه شفاف بافته می شوند ، روی صفحات برگ رگه های سبک "مرمر" وجود دارد.	در مراحل اولیه - برگها را با محلول پراکسید هیدروژن یا آمونیاک (3-5 میلی لیتر در لیتر) اسپری کنید. آنها را با گرد و غبار توتون پودر کنید. در موارد شدید ، قارچ کش (Akarin ، Agravertin ، Kleschevit ، Fitoverm) استفاده کنید. 3-4 بار با فاصله 5-12 روز طول خواهد کشید. توصیه می شود داروها را تغییر دهید. باغبانان باتجربه برای جلوگیری از حملات عنکبوت عنکبوت ، کاشت خیار ، جایگزینی آنها با گوجه فرنگی و کلم را توصیه می کنند.
نماتد صفراوی	تورم های کروی کوچک روی ریشه ها. سرعت رشد بوته ها و عملکرد بسیار کاهش می یابد.	15-20 سانتی متر بالای خاک را جایگزین کنید. نماباکت را به خاک جدید اضافه کنید. آب گرم (40-45 درجه سانتیگراد) روی خیارها بریزید. پس از برداشت ، بخارپاشی یا با Carbation اسپری کنید.
شته خربزه	آفات آهک یا رنگ قهوه ای سیاه در کلنی های سمت اشتباه برگهای جوان مستقر می شوند ، در اطراف قسمت های شاخه و جوانه می چسبند.	قبل از کاشت ، خاک را با محلول Karbofos ، Decis بریزید. آسیب دیده ترین برگها و شاخه ها را بردارید. خیار را 3-4 بار در روز با تزریق پیاز ، سیر ، خرده توتون و گیاهان با بوی تند اسپری کنید. در صورت عدم تأثیر ، Kinmix ، Marshal ، Arrivo ، Biotlin را اعمال کنید (طبق دستورالعمل ها).
Aleurodida (مگس سفید)	پروانه های شب پره سفید با کمترین لمس از بوته بلند می شوند. در نتیجه فعالیت آنها ، برگها فر می شوند و پژمرده می شوند.	برگها را با کف صابون خشک کنید و سپس با آب بشویید. نوار چسب مگس یا تله های خانگی را در کنار بوته ها آویزان کنید. صبح زود پروانه های قابل مشاهده را وکیوم کنید. برگها را روزانه با تزریق سبزیجات قاصدک ، تنباکو ، سیر اسپری کنید. در صورت عدم تأثیر ، Actellik ، Confidor ، Lepidocid را اعمال کنید.
اسلاگ	نوارهایی از پوشش چسبنده براق روی پوست و از طریق سوراخ های موجود در میوه.	بوته های اطراف با موانع خاک اره ، شن و ماسه درشت ، سوزن درختان سوزنی برگ ، خاکستر چوب ، پوسته خرد شده تخم مرغ. تله بسازید - ظروفی که با پوست سیب زمینی ، برگ کلم ، شربت قند ، آبجو در زمین حفر شده است. هر 2-3 روز یک بار ، گیاهان را با محلول آمونیاک ، سرکه (3-5 میلی لیتر در لیتر) ، خاکستر سودا (5-7 گرم در لیتر) اسپری کنید. از داروهای تخصصی استفاده کنید - مانع ، متا ، حلزون خور.
خیار خیار	ماده ها در شکاف شاخه ها یا روی زمین تخم گذاری می کنند ، لارو شاخه ها و ریشه ها را از داخل می خورد.	خاک را با محلول Aktellik ، Iskra-Bio اسپری کنید. گیاهان را با Chlorophos یا Thiophos درمان کنید. برای افزایش اثر ، می توانید اوره (10-15 گرم در هر 10 لیتر آب) اضافه کنید.

گالری عکس: هنگام رشد خیارهای ماریندا با چه بیماری ها و آفاتی باید مقابله شود

به نظر می رسد که کپک پودری شکوفه ای بی خطر است که به راحتی پاک می شود ، اما یک بیماری خطرناک است.

برگهای آلوده به کپک به سرعت قهوه ای و خشک می شوند

خیارهایی که تحت تأثیر پوسیدگی سفید هستند نباید خورده شوند

ایجاد پوسیدگی خاکستری باعث ایجاد رطوبت بالا در ترکیب با دمای پایین می شود

فرورفتگی روی میوه های خیار - خوشه های هاگ قارچ

لکه بینی زاویه ای یکی از خطرناک ترین بیماری های مشخصه خیارهای ماریندا است

تنها با حذف گیاه از خاک می توانید وجود نماتد گره ریشه را تأیید کنید.

شته ها یکی از آفات همه چیزخوار باغ هستند

Whitefly به راحتی قابل تشخیص است اما خلاص شدن از آن دشوار است

حلزون ها روی گیاه اثر چسبناک می گذارند

آسیب اصلی خیارها توسط لارو پشه خیار ایجاد می شود

زمان برداشت و محل نگهداری محصولات

اولین میوه های ماریندا در 40-50 روز پس از ظهور نهال از بذر ، تقریباً در پایان ماه ژوئن رسیده است. 25-30 کیلوگرم خیار از یک مترمربع برداشته می شود. شما باید هر 2-3 روز پس از رسیدن به طول طبیعی برای نوع (8-10 سانتی متر) آنها را جمع آوری کنید. این امر تأثیر مثبتی بر بهره وری دارد و اجازه نمی دهد میوه ها بیش از حد رشد کرده و زرد شوند.

بهترین زمان برداشت زود صبح یا عصر بعد از غروب آفتاب است. خیارها با چاقوی تیز یا قیچی بریده می شوند. ساقه باید روی گیاه بماند. مژه ها را بغل نکشید و نپیچانید.

خیارهای ماریندا با عملکرد بالا غافلگیر می شوند

در دمای 5-8 درجه سانتیگراد و رطوبت بالا (90-85٪) در یک کیسه پلاستیکی باز که با پارچه مرطوب پوشانده شده است ، خیارها 15-20 روز دراز می کشند. نیازی به شستن آنها قبل از این نیست. میوه ها را تا جایی که ممکن است از سایر سبزیجات و میوه ها دور کنید - بسیاری از آنها اتیلن آزاد می کنند که باعث رسیدن خیار می شود. کسانی که برای کنسرو خانگی هستند باید در اسرع وقت بازیافت شوند.

ماریندا یک نوع چند منظوره است ، خیارها را می توان به صورت تازه خورد و یا با غذای کنسروی خانگی تهیه کرد

چند ترفند وجود دارد که می توانید برای ماندگاری خیارهای خود استفاده کنید:

• یک قابلمه یا کاسه را با 2-3 سانتی متر آب پر کنید ، خیارها را به صورت عمودی و با ساقه های پایین به آن آغشته کنید. مایعات باید هر 2-3 روز تعویض شود. ماندگاری در دمای اتاق - 10-12 روز ؛
• میوه های خشک و تمیز را با سفید تخم مرغ کاملاً تمیز بپوشانید. بگذارید کف خشک شود. به مدت 3-4 ماه در دمای اتاق نگهداری کنید.
• به قطعات بزرگ بریزید ، در شیشه های ضدعفونی شده قرار دهید ، نمک بپاشید. درب ها را بالا بزنید. قبل از استفاده 2-3 ساعت خیس کنید. بانک ها را باید در یک مکان تاریک و خنک قرار دهید. تاریخ انقضا - حداقل 3-4 ماه ؛
• در فریزر قرار دهید. پس از یخ زدایی ، ظاهر ظاهر ترین نیست ، اما خواص مفید آن حفظ می شود.
• یک لایه نازک از اسید استیک را به ته ظرف بریزید. یک قفسه سیمی در بالای آن قرار دهید ، خیارها را روی آن پهن کنید تا به مایع دست نزند. ظرف را محکم ببندید ، در جای تاریک و خنک به مدت 2-3 ماه نگه دارید.

بررسی باغبان ها

ماریندا یک نوع خیار محبوب است که هم برای فضای باز و هم برای گلخانه مناسب است. گیاهان نیاز به توجه ویژه باغبان ندارند ؛ آنها به ندرت تحت مراقبت های صحیح تحت تأثیر بیماری ها و آفات قرار می گیرند. عملکرد به طور مداوم زیاد است ، حتی اگر تابستان خنک و بارانی باشد.