روش ها و طرح های کاشت سیب زمینی ، نحوه و عمق کاشت

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

روش های محافظه کارانه و اصیل کاشت سیب زمینی

سیب زمینی یک محصول محبوب و پرمصرف است که ارتباط خود را از دست نمی دهد. جای تعجب نیست که بسیاری از مردم از خود می پرسند که چگونه می توانند این محصول را در سایت خود پرورش دهند ، حداقل زمان و تلاش صرف می کنند و در پایان نتایج خوبی می گیرند.

محتوا

• 1 آماده شدن برای فرود

  1.1 رایج ترین الگوهای فرود

• 2 روش کاشت محافظه کارانه

  • 2.1 فرود در زیر بیل
  • 2.2 فرود در پشته ها
  • 2.3 فرود در سنگرها
  • 2.4 فرود در پشته ها
  • 2.5 فرود عمیق (روش آمریکایی)

• 3 روش جدید فرود

  • 3.1 فرود در کیسه ها
  • 3.2 فرود در بشکه
  • 3.3 فرود در جعبه ها

• 4 روش اصلی و غیر متعارف کاشت سیب زمینی

  • 4.1 کاشت سیب زمینی بدون حفاری
  • 4.2 کاشت در چمن
  • 4.3 کاشت در خاک اره

  • 4.4 زیر مقوا قرار دهید

    • 4.4.1 تخت مقوایی
    • 4.4.2 تخت زیر مقوا
  • 4.5 فرود با تراکتور "Cascade" پشت سر
• 5 کاشت در گلخانه

• 6 کاشت تحت فیلم و الیاف

  • 6.1 ویژگی های رشد تحت فیلم
  • 6.2 در حال رشد تحت آبرفت

• 7 چند روش دیگر برای برداشت خوب

  • 7.1 روش P. Balabanov
  • 7.2 روش مردمی
  • 7.3 روش گلیچ
  • 7.4 پوست سیب زمینی
  • 7.5 ویدئو: روشهای موثر کاشت سیب زمینی

آماده شدن برای فرود

قبل از اینکه به سراغ نکات ظریف رشد بروید ، باید مطمئن شوید که منطقه آماده شده برای کاشت مناسب است - در غیر این صورت خطر اتلاف وقت و تلاش را دارید. قبل از کاشت ، باید به چندین فاکتور مهم توجه کنید:

1. خاک رس یا ماسه ای. فهمیدن این ریزه کاری دشوار نیست: ما یک تکه کوچک زمین را با آب مرطوب می کنیم و سعی می کنیم چیزی را از آن کور کنیم. اگر خاک مرطوب پلاستیکی باشد و قالب گیری آن آسان باشد ، اگر در دست ها خرد شود ، شنی است ، خاک رس است. هر دو برای پرورش سیب زمینی مناسب هستند ، اما هر یک از آنها باید از الگوی کاشت و نظافت متفاوت استفاده کنند.
2. اسید خاک توجه کنید که کدام علفهای هرز ترجیح می دهند در قطعه رشد کنند. اگر گل دریایی یا چنار - در صورت بستن گیاه یا خار ، گیاه دارای واکنش اسیدی است - خنثی است. برای بهبود ساختار خاک اسیدی ، نزدیک کردن آن به حالت خنثی ، می توانید خاکستر ، گچ یا آهک به خاک (1-2 کیلوگرم در هر متر مربع) اضافه کنید.
3. در سال گذشته این سایت تحت چه محصولاتی استفاده شده است. نمی توان سیب زمینی را به طور مداوم در همان مکان کاشت ، بنابراین لازم است که آن را با گیاهان دیگر جایگزین کنید تا محصول تحت تأثیر بیماری ها و آفات قرار نگیرد و خاک تخلیه نشود. بهتر است سیب زمینی را بعد از چغندر ، کدو تنبل ، خیار ، حبوبات ، آفتابگردان ، لوپین یا ذرت بکارید. ما از کاشت آن در منطقه ای که قبلا توت فرنگی باغچه رشد کرده است خودداری می کنیم و زودتر از چهار سال بعد آن را به همان مکان بر نمی گردانیم.

سعی کنید غده های جوانه زده را در زمین بکارید - این باعث ظهور جوانه ها و افزایش عملکرد نهایی می شود

معمول ترین الگوهای فرود

هر دو طرح و روش کاشت سیب زمینی می تواند به طور قابل توجهی در بین خود متفاوت باشد - این به دلیل ترکیب خاک و شرایط آب و هوایی یک منطقه خاص است. بنابراین ، در مناطق شمالی و بارانی ، در مناطقی که آبهای زیرزمینی در نزدیکی سطح خاک یا در خاک بیش از حد سنگین قرار دارند ، کاشت سیب زمینی در پشته مصلحت تر است. در شرایط خشک ، از یک فرود نرم استفاده می شود و در خط میانی به طور متناوب با یک خط الراس متناوب می شود.

ترکیب مکانیکی خاک نیز بر عمق کاشت محصول تأثیر می گذارد. هرچه خاک سبک تر و گرمتر و خشک تر باشد ، مواد کاشت در خاک بیشتر دفن می شوند و بالعکس. با کاشت صاف بر روی لوم ها ، سیب زمینی ها 6-8 سانتی متر ، با یک کاشت پشته - 8-10 سانتی متر دفن می شوند. در خاک لوم شنی و ماسه ای ، کاشت کاشت صاف تا عمق 8-10 مصلحت تر است سانتی متر یا کاشت پشته ای ، که غده ها با خاک 10-12 سانتی متر پوشیده شده اند. در مناطق جنوبی و منطقه چرنوزم ، عمق به 10-14 سانتی متر افزایش می یابد.

یک طرح کاشت بر اساس شاخص های ترکیب مکانیکی خاک و شرایط آب و هوایی انتخاب کنید

فاصله استاندارد ردیف 70 سانتی متر است و بسته به روش کاشت انتخاب شده متفاوت خواهد بود. بین غده ها ، معمولاً 25 تا 40 سانتی متر فضای آزاد بر اساس اندازه آنها باقی می ماند: سیب زمینی های بزرگ بعد از 40 سانتی متر ، متوسط - بعد از 35 سانتی متر ، و 25-30 سانتی متر برای كوچكها كاشته می شوند.

هنگام کاشت سیب زمینی ، همیشه برجستگی ها را از شمال به جنوب مرتب کنید تا گیاهان از نور خورشید بی بهره باشند.

اصولاً باغبان ها طبق طرح های کاشت هدایت می شوند که در زیر لیست شده است

فاصله ردیف ها:

• 70 سانتی متر - برای انواع با دیر رسیدن ؛
• 60 سانتی متر - برای سیب زمینی های اولیه.

فاصله بین غده های اندازه استاندارد:

• 30-35 سانتی متر - برای سیب زمینی دیررس ؛
• 25-30 سانتی متر - برای انواع اولیه.

عمق کاشت:

• 5-5 سانتی متر - در خاک رس سنگین ، و همچنین در خاک های مرطوب.
• 8-10 سانتی متر - در لوم ها ؛
• 10-12 سانتی متر - روی زمین سبک و گرم شده.

روشهای کاشت محافظه کارانه

هنگام تصمیم گیری در مورد مناسب ترین روش ، به یاد داشته باشید که هر یک از آنها نتایج خوبی را فقط در صورت مناسب بودن ترکیب خاک و شرایط آب و هوایی برای پرورش سیب زمینی به این روش خاص ارائه می دهند. بنابراین ، عمق کاشت بیش از حد کم برای خاک ماسه ای مناسب نیست و در خاک های رس رس منع مصرف دارد. برای همه روشهای سنتی رشد ، فقط نیازهای اساسی بدون تغییر باقی می مانند.

فرود بیل

روش اصلی و متداول که اغلب "به سبک قدیمی" نامیده می شود ، در خاکهای سبک و سست ، جایی که آبهای زیرزمینی کاملاً عمیق واقع شده است قابل توجیه است. یک عیب قابل توجه چنین کاشتی وابستگی غده ها به هوای هوا است: به عنوان مثال ، اگر ابتدای فصل بارانی شود ، به دلیل رطوبت بیش از حد ، ریشه گیاهان شروع به از بین رفتن می کنند ، که بسیار منفی است تأثیر در پیشرفت آنها اگر کمی قبل از برداشت سیب زمینی باران ببارد ، غده ها ممکن است از رطوبت اشباع شوند ، در نتیجه کیفیت نگهداری خراب می شود. در خاک رسی ، بیش از حد مرطوب و سنگین ، استفاده از این روش غیر عملی است ، زیرا احتمال بیماری فوزاریوم و پوسیدگی سیب زمینی زیاد است.

کاشتن با هم بسیار سریعتر و راحت تر است: اولی سوراخ هایی ایجاد می کند ، و دوم او را روی پاشنه های خود دنبال می کند و غده ها را بیرون می کشد. همچنین می توانید یک دستیار سوم نیز به این رویداد متصل کنید - او زمین را در ردیف هایی که قبلا کاشته شده با یک چنگک تراز می کند.

برای نگه داشتن سوراخ ها در یک خط مستقیم و با فاصله مساوی از یکدیگر ، طناب را در امتداد قسمت کشیده تا مرجع ارائه شود

اصل این روش کاشت به شرح زیر است: در محل پس از یک بازه مشخص ، ردیف سوراخ هایی حفر می شود که مواد کاشت در آن قرار می گیرد. در این حالت ، زمین از سوراخ های ردیف های بعدی ردیف های قبلی را دفن می کند.

برای ایجاد ردیف های سوراخ حتی الامکان ، از دو سر مخالف قطعه در امتداد یک میخ رانده و یک طناب را بین آنها بکشید.

با استفاده از این کاشت ، بسترها را می توان به سه روش تشکیل داد:

1. تو در تو مربع این مکان به طور متعارف به مربع تقسیم می شود و با مشاهده فاصله ای بین 50-70 سانتی متر بین لانه ها ، سوراخ (لانه) در هر کدام قرار می گیرد.
2. شطرنج سوراخ های ردیف های مجاور نسبت به یکدیگر متلاطم هستند.
3. دو خطه دو ردیف سوراخ (خطوط) تقریباً از نزدیک قرار دارند. فاصله بین سوراخ ها تقریباً 30 سانتی متر است ، بین ردیف های دوتایی - تا یک متر. حفره ها خود بهم می خورند.

هنگام کاشت ، به هر سوراخ یک مشت خاکستر و هوموس اضافه کنید.

در هر سوراخ یک مشت هوموس و خاکستر ریخته و سپس غده سیب زمینی را روی آن قرار دهید. در طول فصل ، حداقل یک (یا ترجیحاً دو) هیلینگ انجام دهید. گیاهان باید یک بار در هفته آبیاری شوند (در دوره های خشک - دو بار) ، اولین آبیاری پس از ظهور جوانه ها انجام می شود. دو هفته قبل از حفر سیب زمینی ، آبیاری به طور کامل قطع می شود.

فرود در پشته ها

این نوع فرود مشابه نوع قبلی است. تفاوت در این است که سیب زمینی در سوراخ کاشته نمی شود ، بلکه در شیارهای کم عمق کاشته می شود.

1. دو میخ در امتداد لبه های یک قسمت قبلا آماده شده رانده می شوند و یک طناب بین آنها کشیده می شود.
2. یک شیار در زیر طناب تشکیل شده است ، که در آن غده ها با فاصله 30 سانتی متر گذاشته می شوند و هر یک از آنها با یک قاشق غذاخوری خاکستر پاشیده می شوند.
3. سپس ، آنها با یک چنگک (یا کج بیل - زیرا برای هر کسی راحت تر است) ، شیارها را از هر دو طرف با خاک می بندند تا مواد کاشت را 6 سانتی متر بپوشانند.
4. 65 سانتی متر از ردیف تازه کاشته شده عقب بروید و طبق همان طرح پیش بروید.

به گفته زراعت شناسان باتجربه ، بهتر است هنگام کاشت در پشته ها از روش دو ردیف استفاده شود.

برخی از کشاورزان معتقدند که بهتر است از روش دو ردیف برای چنین کاشت استفاده شود ، یعنی فاصله بین دو ردیف مجاور را به 30 سانتی متر کاهش دهید ، فاصله ردیف را به 110 سانتی متر گسترش دهید. غده ها در شیارها به صورت الگوی شطرنجی ، با حفظ فاصله 35 سانتی متری ، تخت دو نفره به عنوان یک ردیف نگهداری می شود.

مانند کاشت زیر بیل ، این روش برای خاکهای سنگین رسی مناسب نیست ، زیرا احتمال پوسیدگی غده ها و آلودگی گیاهان به بیماری های قارچی افزایش می یابد. اما در خاکهای دارای بافت سبک کاملاً توجیه خواهد شد.

فرود در سنگرها

مزیت اصلی این روش افزایش باروری خاک است. این روش از غده ها و خشک شدن غده ها در آب و هوای گرم محافظت می کند و در مناطقی با خاک سست که آب را به خوبی نگه نمی دارد ، مناسب ترین است.

کاشت سنگر از ابتدای قرن گذشته موفقیت آمیز بوده است. این روش یکی از پربازده ترین در نظر گرفته می شود - در صورت داشتن آب و هوای خوب ، یکصد متر مربع می تواند تا یک تن سیب زمینی برسد. در این حالت غده ها بدون کودهای شیمیایی تغذیه مناسب می کنند.

کاشت سیب زمینی در سنگرها به افزایش حاصلخیزی خاک کمک می کند

سایت باید برای این روش در پاییز آماده شود.

1. در محل ، یک طناب بکشید و یک سنگر با عمق و عرض سرنیزه بیل (35-40 سانتی متر) زیر آن حفر کنید ، زمین برداشته شده را در امتداد لبه سمت چپ قرار دهید. فاصله ردیف ها 60-80 سانتی متر است.
2. ته سنگرها با بقایای گیاهی و مواد زائد مواد غذایی پوشیده شده است - علف های هرز ، بالای کدو و خیار ، پوسته پیاز ، ساقه گل و غیره. برگهای افتاده از درختان را در بالا قرار می دهند ، با زمین پاشیده و تا بهار می مانند.
3. کاشت همزمان با شکوفه یاس بنفش آغاز می شود. ابتدا کمی زمین از بالای پشته ها به داخل سنگرها ریخته می شود ، سپس هر 30 سانتی متر یک قاشق غذاخوری خاکستر ، یک مشت مدفوع مرغ و پوسته پیاز پخش می کنند.
4. مواد کاشت در بالای کود قرار می گیرد و با خاک پوشانده می شود.
5. برای محافظت از جوانه ها در برابر سرما ، همانطور که ظاهر می شوند ، آنها را خرد می کنند. اگر خشکسالی شدید وجود نداشته باشد ، گیاهان یک بار - در طول دوره گلدهی ، آبیاری می شوند.

سیب زمینی های کاشته شده در سنگرها را می توان با محلول کلرید سدیم به میزان 800 گرم در هر 12 لیتر آب کود کرد. پانسمان بالا فقط یک بار در سال انجام می شود ، ترکیب آن با آبیاری.

به گفته برخی از باغداران ، روش ترانشه برداری نتایج خوبی را در خاک های دارای هوای مناسب با محتوای پیت زیاد ارائه می دهد. درست است ، در این حالت ، کاشت باید 1-2 هفته دیرتر از زمان استاندارد انجام شود ، زیرا ذغال سنگ نارس تمایل به ذوب شدن برای مدت طولانی در بهار ندارد. و هنگام استفاده از چنین کاشت بر روی لوم ها ، هم کیفیت و هم مقدار محصول به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

فرود ریج

اگر شما صاحب منطقه ای با خاک سنگین ، بیش از حد مرطوب یا آب زیرزمینی بسیار نزدیک به سطح هستید ، خیال خود را راحت انتخاب کنید. اگر امکان استفاده از ماشین آلات برای پردازش خاک وجود دارد - به عنوان مثال ، یک تراکتور یا یک موتور کولر - بسیار مناسب است.

اگر توانایی کار خاک با تراکتور یا موتور کشی را دارید ، یک کاشت برآمده انتخاب کنید

1. منطقه انتخاب شده در پاییز آماده می شود ، و آن را با پانسمان لازم حفاری می کند.
2. در بهار برجستگی هایی با ارتفاع حدود 15 سانتی متر روی زمین با فاصله 70 سانتی متر از یکدیگر تشکیل شده و در آنها کاشته می شود. در نتیجه ، غده ها از خیساندن بیش از حد محافظت می شوند و توسط اشعه خورشید به خوبی گرم می شوند.

کاشت پشته منحصراً در خاکهای دارای ساختار و جذب کننده آب توجیه می شود. از آنجا که خاک سست و سبک تحت تأثیر نزولات جوی متلاشی می شود ، غده های سیب زمینی را در معرض دید قرار می دهد و خورشید و باد به سرعت پشته ها را خشک می کنند ، در آب و هوای خشک ، گیاهان به آبیاری اضافی نیاز دارند.

فرود عمیق (روش آمریکایی)

روش به اصطلاح آمریکایی برای خاکهای سبک که به سرعت خشک می شوند مناسب است. کاشت طبق طرح 22x22 سانتی متر انجام می شود ، در حالی که مواد کاشت 22 سانتی متر در زمین دفن می شود. هنگامی که اولین شاخه ها در سطح ظاهر می شوند ، خاک نزدیک به گیاهان به طور دوره ای شل می شود ، اما شلختگی انجام نمی شود. بقیه مراقبتها به صورت استاندارد انجام می شود - آبیاری با خشک شدن خاک ، درمانهای پیشگیرانه و در صورت لزوم درمان به موقع.

کاشت آمریکایی باعث می شود که سیب زمینی یک ساقه بسیار طولانی ایجاد کند ، که باعث افزایش عملکرد کلی می شود

ویژگی روش آمریکایی به شرح زیر است: برای رسیدن به سطح خاک ، گیاهان مجبور به تشکیل یک ساقه بسیار طولانی می شوند. و از آنجا که غده ها می توانند در تمام طول این ساقه واقع شوند ، عملکرد نهایی به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

بسیاری از آزمایشگران استدلال می کنند که روش کاشت آمریکایی در واقع م effectiveثر است ، اما نمی توان از آن در خاکهای سنگین رس استفاده کرد.

روشهای جدید کاشت

البته ، روش های کاشت محافظه کارانه مزایای بسیاری دارند ، اما بسیاری از باغداران در فکر این هستند که چگونه می توان هزینه های جسمی و زمانی کاشت سیب زمینی و مراقبت های بیشتر را به حداقل رساند. بنابراین صنعتگران از ابداع روشهای اصلی که به کمترین زمان و تلاش نیاز دارند خسته نمی شوند. این روش ها می توانند برای افراد مشغول و همچنین افرادی که آزمایش را دوست دارند مفید باشند ، حتی اگر تجربه کاشت سیب زمینی به روشی جدید ناموفق باشد ، خیلی ناراحت نخواهند شد.

فرود در کیسه ها

مزیت اصلی این روش این است که به شما امکان می دهد سیب زمینی را در هر منطقه کاملاً برداشت کنید ، حتی در مواردی که پرورش آن با استفاده از روش های سنتی غیرممکن باشد ، زیرا از خاک یک قطعه برای کاشت استفاده نمی شود ، بلکه از یک مخلوط خاص خاک استفاده می شود. با این حال ، در آب و هوای خشک و گرم ، گیاهان به آبیاری بسیار مکرر و فراوان احتیاج دارند.

روش شرح داده شده در زیر برای مناطق کوچکی که جایی برای کاشت سنتی وجود ندارد مناسب است:

1. باید کیسه ای معمولی برداشته و درون آن زهکشی ریخته و غده های سیب زمینی را در بالای آن قرار دهید.
2. به محض اینکه جوانه ها روی سیب زمینی ظاهر می شوند ، با مخلوطی از خاک و کمپوست پوشانده می شود (1: 1). وقتی رویه ها بلندتر می شوند ، خاک بیشتری اضافه می شود ، در صورت لزوم این روش را تکرار کنید.
3. آبیاری با خشک شدن خاک انجام می شود ، کوددهی به طور منظم طبق دستورالعمل ها با کودهای پیچیده انجام می شود.

کاشت سیب زمینی در کیسه ها یک گزینه عالی برای مناطق کوچک است

کاشت در بشکه

این روش بسیار مشابه روشی است که در بالا توضیح داده شد ، اما در این حالت از کیسه ها استفاده نمی شود بلکه از بشکه های فلزی یا پلاستیکی بدون ته استفاده می شود.

1. در اطراف محیط هر ظرف سوراخ ایجاد می شود (تا خاک با هوا بهتر تأمین شود و آب در آن راکد نماند) و مخلوطی از کمپوست و خاک در آنها ریخته می شود.
2. سیب زمینی ها در بالای آن قرار می گیرند و با همان مخلوط خاک پوشانده می شوند.
3. در آینده ، بوته های جوان با رشد آنها خاک می روند تا یک متر بشکه پر شوند.
4. گیاهان به طور منظم آبیاری و بارور می شوند.

اگر از سیب زمینی به درستی مراقبت شود ، می توانید از هر بشکه حدود یک کیسه محصول بدست آورید.

برای کاشت سیب زمینی در بشکه ، از ظروف فلزی یا پلاستیکی بدون ته استفاده کنید

کاشت در بشکه می تواند در هر مکانی انجام شود ، زیرا زمین حاصل از آن درگیر کشت نیست ، با این حال ، در شرایط تابستان بسیار گرم یا در یک آب و هوای خشک ، بشکه های سیب زمینی باید بیشتر آبیاری شوند.

فرود در جعبه ها

مانند دو روش قبلی ، کاشت در یک جعبه در منطقه ای با هر ترکیب خاک کاملاً قابل توجیه است. در شرایط خشکسالی ، گیاهان نیز به آبیاری مکرر و فراوان احتیاج دارند.

اصل رشد در این مورد مشابه اصل آمریکایی است ، یعنی بر اساس این واقعیت است که سیب زمینی می تواند غده هایی را در طول کل ساقه قرار داده شده در خاک تشکیل دهد (بر این اساس ، هرچه ساقه طولانی تر ، بهتر است). یک ویژگی طراحی ، گسترش دیواره های جعبه و پر کردن آنها با خاک با رشد بوته های جوان است. برای این کار می توانید چوب ها را به داخل زمین رانده و دیواره های تخته ها را با سیم به آنها ببندید ، یا به سادگی جعبه هایی بدون ته یک اندازه را روی هم قرار دهید.

فرود در جعبه ها به شرح زیر انجام می شود:

1. جعبه را روی آجرها نصب می کنیم تا ته آن به زمین نرسد و تهویه خوبی داشته باشد.
2. پایین سازه را با یک لایه کاغذ می پوشانیم و آن را با یک لایه خاک سبک می پوشانیم (در حالت ایده آل ، خاک رس منبسط شده با هوموس به نسبت 1: 1).
3. غده های جوانه زده را در بالا قرار داده و روی آنها را با خاک می پوشانیم. اگر کاشت زودرس انجام شد ، جعبه را با پلاستیک بپوشانید.
4. وقتی جوانه های سیب زمینی شروع به بالا آمدن از جعبه کردند ، طبقه دوم را به سازه اضافه کنید و دوباره گیاهان را با خاک پر کنید. ما دستکاری ها را تکرار می کنیم تا جوانه ها ظاهر شوند. برای جلوگیری از زود جوانه زدن ، سیب زمینی ها را با کود آبیاری کرده و ظرف را از گرمای زیاد دور نگه دارید.
5. با مشاهده ظاهر جوانه ها ، ساخت مخزن را متوقف کرده و به روش استاندارد (آبیاری ، تغذیه ، اقدامات پیشگیرانه و غیره) از محصول مراقبت می کنیم. ساده ترین راه برای آب از طریق لوله های دارای سوراخ است.
6. بعد از کاملاً پژمردن تاپ ها ، وقتی محصول کاملاً رسیده است ، باید ساختار را جدا کرده و غده ها را انتخاب کنید.

حتما جعبه پرورش سیب زمینی را روی وسایل قرار دهید تا ته آن به زمین نرسد

برای جلوگیری از پوسیدگی تخته ها ، می توان جعبه ها را از داخل با فویل غلاف کرد.

روشهای اصیل و غیر متعارف کاشت سیب زمینی

به عنوان یک قاعده ، روش های غیر استاندارد کاشت توسط باغبان اختراع می شود تا یک کار خاص را تسهیل کند. به عنوان مثال ، یک طرح برای سیب زمینی کاملاً چمن پوشیده است و نه نیرویی وجود دارد و نه تمایلی برای کندن آن دارد. بنابراین ، این مسئله باعث ایجاد راهی اصلی و ارزان برای حل آن می شود.

کاشت سیب زمینی بدون حفاری

چند گزینه برای چنین کاشت وجود دارد ، اما همه آنها به یک اصل خلاصه می شوند: خاک نباید حفر شود. به طور خاص ، علف های هرز نباید از خاک خارج شوند - کمی قبل از کاشت ، آنها به راحتی برش داده می شوند و ریشه ها را در زمین می گذارند.

برای ترکیب خاک با چنین کاشت هیچ الزام خاصی وجود ندارد ، بنابراین می توانید تقریباً در هر شرایطی شروع کنید ، از طرح های کاشت و قوانین اولیه رشد که در ابتدا توضیح داده شد. اما در خاکهای سنگین و بیش از حد متراکم ، کیفیت و کمیت برداشت نهایی بسیار پایین خواهد بود.

کاشت سیب زمینی بدون حفاری به تیمار اولیه خاک نیاز ندارد

یکی از روش های کاشت بدون حفر خاک به این شکل است:

1. با بیل خاک را با دقت تا عمق حدود 10 سانتی متر بردارید.
2. ما مواد کاشت آماده شده را در خندق قرار داده و 5 سانتی متر آن را با خاک یا کمپوست می پاشیم.
3. در کل فصل رشد ، بقایای مختلف گیاه را زیر بوته ها - برگ ها ، علف های هرز و غیره - می ریزیم. در عین حال ، ما سعی می کنیم از جمع شدن ساقه های بوش در کنار هم جلوگیری کنیم ، اما برعکس ، تا آنجا که ممکن است از یکدیگر جدا شوند. ما جمع نمی شویم.
4. ما به ندرت آبیاری می کنیم ، فقط در خشکسالی شدید. در صورت تمایل می توانید درمان های پیشگیرانه انجام دهید و در صورت لزوم باید سیب زمینی را با داروهای بیماری ها و آفات سمپاشی کنید.

کاشت در چمن

با استفاده از این روش ، دیگر نیازی به حفاری منطقه ندارید. سیب زمینی ها را به راحتی روی زمین و مستقیماً روی چمنهای رشد کرده و در دو ردیف می چینند. فاصله بین غده ها 25 سانتی متر است ، فاصله ردیف ها 40-50 سانتی متر است به طوری که در آینده تاپس ها به خوبی توسط خورشید روشن می شوند ، بهتر است سیب زمینی ها را به صورت تخته پهن کنید.

هنگام کاشت در چمن ، تختخواب ها با یونجه ، شاخ و برگ یا گیاه خشک تر پوشانده می شوند

پس از کاشت ، محل مورد نظر با یونجه ، لکه خشک یا برگ مالچ می شود. برخی از باغبانان حتی غده ها را با روزنامه های سیاه و سفید پارچه ای پوشانده اند. برای جلوگیری از آسیب دیدن لایه مالچ توسط باد ، می توانید روی آن را با لوتراسیل بپوشانید.

یک عیب قابل توجه در رشد زیر مالچ این است که مقدار زیادی از آن مورد نیاز است ، به این معنی که بعید به نظر می رسد این روش بتواند سطح وسیعی را کاشت. مالچ از تبخیر رطوبت جلوگیری می کند ، بنابراین برای جلوگیری از غده های پوسیده و صدمه به گیاهان توسط قارچ ها نباید از این روش کشت در خاک های بسیار مرطوب استفاده شود.

از غلات برای مالچ استفاده نکنید ، در غیر این صورت موش و موش از باغ شروع می شوند.

در کل دوره رویشی ، علفهای هرز ، علف و یونجه پاره شده بر روی تخت باغ ریخته می شوند و مطمئن می شوند که غده ها به خوبی پوشانده شده اند ، زیرا هنگام گرم شدن بیش از حد ، لایه مالچ ته نشین می شود. هیچ کودی قابل استفاده نیست. آبیاری نیز ضروری نیست - وقتی گیاهان بیش از حد گرم شوند ، رطوبت حاصل از آنها به خاک وارد می شود و گیاهان را از هر آنچه لازم دارند تأمین می کنند. وقتی سیب زمینی شکوفا شد ، تمام گل ها را قطع کنید ، فقط روی یک بوته بگذارید تا بتوانید زمان برداشت را تعیین کنید. وقتی گلهای بوته کنترل پژمرده شد ، کمپوست را رنده کرده و غده ها را خارج کنید.

کاشت در خاک اره

این روش در اصل مشابه دو روش قبلی است. مواد کاشت با مشاهده فاصله حدود 25 سانتی متر از سطح سایت پخش می شود و با لایه ای از خاک اره مخلوط با ذغال سنگ نارس ، خاکستر و ضایعات گیاهی روی آن پاشیده می شود تا خاک اره غده ها را کاملاً بپوشاند.

برای کاشت از خاک اره نه تازه بلکه قدیمی نیمه پوسیده استفاده کنید ، زیرا خاک اره تازه اسیدیته را افزایش داده و می تواند عملکرد نهایی را به میزان قابل توجهی بدتر کند.

گزینه دیگری برای چنین کاشت وجود دارد: شیارهایی به عمق حدود 10 سانتی متر در محل حفر می شوند ، با یک لایه خاک اره مخلوط با مواد آلی پوشانده می شوند ، غده های جوانه زده شده در بالای آنها قرار می گیرند و با خاک اره پاشیده می شوند.

برای کاشت از خاک اره تازه استفاده نکنید - این می تواند بر عملکرد تأثیر منفی بگذارد

در طول فصل رشد ، خاک اره را اضافه کنید تا سیب زمینی خسته نشود. نیازی به آبیاری و تغذیه نیست. پس از پژمردن تاپ ها ، لایه مالچ را جدا کرده و محصول را انتخاب کنید. خاک اره باقی مانده در سایت می تواند سال آینده استفاده شود.

بسیاری از باغبانان خاطرنشان می کنند که با این روش ، احتمال یخ زدگی غده ها زیاد است ، بنابراین کاشت باید فقط پس از عبور کامل از تهدیدهای یخ زدگی انجام شود. در خاک های بیش از حد مرطوب و در تابستان های بسیار بارانی ، پوسیدگی سیب زمینی و کاهش کیفیت حفظ امکان پذیر است.

زیر مقوا قرار بگیرید

این روش نه تنها خود کاشت ، بلکه روند آماده سازی خاک را تا حد زیادی تسهیل می کند ، زیرا قبل از قرار دادن مقوا بر روی زمین ، نیازی به حذف علف های هرز از آن نیست - آنها پس از خود بخاطر کمبود هوا و نور خورشید. همچنین ، نیازی به حفاری مقدماتی خاک نیست. تنها چیزی که به آن نیاز دارید مقادیر زیادی است. قبل از قرار دادن مقوا روی خاک ، از مرطوب بودن خاک اطمینان حاصل کنید. اگر خاک خشک است ، حتماً آن را آبیاری کنید.

بهتر است از ورق های مقوایی بزرگ ، مانند ورق های انداخته شده توسط فروشگاه های مبلمان یا فروشگاه های لوازم خانگی استفاده کنید.

کاشت در زیر مقوا تأثیر بسیار مفیدی بر حاصلخیزی خاک دارد ، زیرا علفهای هرز موجود در زیر آن ، در حال تجزیه ، به عنوان کود عمل می کنند. زمین زیر مقوا رطوبت را به خوبی نگه می دارد ، کرم های خاکی زیادی در آن وجود دارد که باعث شل شدن خاک می شود.

البته ، این روش به سختی برای یک منطقه بزرگ مناسب است ، زیرا مقوای زیادی مورد نیاز است. علاوه بر این ، شما باید دائماً نظارت کنید تا مواد پوششی توسط باد از بین نرود. مقوا زیست تخریب پذیر است و بنابراین قابل استفاده مجدد نیست. با این حال ، چنین کاشت مزایای زیادی دارد: باغبان نیازی به حذف علف های هرز و صرف وقت برای حفاری خاک نخواهد داشت ، ساختار خاک بهبود می یابد و بر این اساس ، عملکرد نهایی. و گیاهان فقط در دوره خشکسالی بسیار شدید باید آبیاری شوند.

این روش فرود شامل دو گزینه است.

تخت مقوایی

مزیت اصلی این کاشت این است که پشته های تشکیل شده روی تخت به خوبی از غده ها در برابر یخ زدگی محافظت می کنند. بنابراین ، این روش بیشتر در هنگام کشت سیب زمینی در آب و هوای سرد و همچنین هنگام کاشت انواع اولیه استفاده می شود. مقوا از جوانه زنی علف های هرز جلوگیری می کند و پر شدن سنگر کود عالی برای گیاهان است. علاوه بر این ، حفاری سیب زمینی هایی که به این روش کاشته می شوند بسیار راحت تر است زیرا ته مقوا از سنگرها از فرو رفتن ریشه ها در عمق زمین جلوگیری می کند. این روش تقریباً در همه انواع خاک قابل توجیه است ، به استثنای خاک رس ماسه ای و بیش از حد مرطوب: در حالت اول ، برجستگی های بالای سنگر بسیار سریع تحت تأثیر عوامل خارجی فرو می ریزند و در حالت دوم ، پوسیدگی ماده بذر امکان پذیر است.

1. از پاییز ، خاک با یک لایه مقوا بدون هیچ گونه پردازش اولیه (یعنی حفر یا از بین بردن علف های هرز) پوشانده شده و به زمین فشار داده می شود تا توسط باد از بین برود.
2. در بهار ، مقوا را برداشته و روی بخشی از سنگر با عمق و عرض سرنیزه بیل می سازند.
3. آنها مقوا استفاده شده را برداشته و در قسمت ته فرو رفتگی ها قرار داده و روی آن را با لایه ای از هوموس و چمن نیمه پوسیده می پاشند.
4. در بالای آن ، در فاصله کمی از یکدیگر ، مواد کاشت آماده شده قرار داده می شود و سنگرها را پر می کنند به طوری که فاصله بین آنها 60-70 سانتی متر است و برجستگی های بلند بالای آنها به دست می آید.
5. تخت ها را در صورت نیاز آبیاری کنید.
6. پس از پژمردگی کامل تاپ ها ، محصول حفر می شود.

یک تخت زیر مقوا

در این حالت قبل از کاشت محل کاملاً با مقوا پوشانده شده است. از این روش می توان تقریباً در همه انواع خاک استفاده کرد (به غیر از مواردی که بیش از حد مرطوب شده اند ، زیرا مقوا از تبخیر رطوبت جلوگیری می کند) ، اما به احتمال زیاد هنگام کاشت در خاک سنگین ، از کیفیت و کمیت محصول نهایی کاسته می شود. از ایجاد تخت زیر مقوا در آب و هوای بارانی خودداری کنید - میزان زیاد باران باعث خیس شدن مواد پوششی می شود ، که این تلاش شما را باطل می کند.

هنگام کاشت زیر مقوا ، می توانید خاک را هم در پاییز و بلافاصله قبل از کاشت بپوشانید.

1. تقریباً در هر 30 سانتی متر سوراخ هایی به شکل X در مقوا ایجاد می شود و زیر آنها سوراخ هایی به عمق پانزده سانتی متر حفر می شود.
2. غده سیب زمینی در هر یک از آنها قرار می گیرد و با خاک پاشیده می شود. وقتی علف های هرز ظاهر می شوند ، بلافاصله از بین می روند.
3. آبیاری در زمان بسیار خشک و فقط در زیر بوته ها انجام می شود (به منظور جلوگیری از خیساندن مقوا).
4. پس از از بین رفتن شاخ و برگ ، مقوا برداشته می شود و برداشت شروع می شود.

از آنجا که کاشت سیب زمینی در محلی که با مقوا پوشیده شده است چندان راحت نیست ، می توانید به یک روش کاشت جایگزین متوسل شوید: ابتدا حفره هایی را حفر کنید ، غده ها را در آنها پخش کنید و آنها را با خاک بپاشید و فقط سپس مواد پوشش را در بالا قرار دهید و سوراخ هایی برای بوته های آینده ایجاد کنید.

فرود با تراکتور "Cascade" پشت سر

هنگام کاشت سیب زمینی با تراکتور پشت سر ، باغبان ها عمدتا هدف خود را برای سهولت کار دنبال می کنند ، بنابراین آنها کمی در مورد تفاوت های ظریف مانند شرایط آب و هوایی یا ترکیب مکانیکی خاک فکر می کنند. در اصل ، این درست است ، زیرا این روش با موفقیت در انواع خاک ها استفاده می شود ، اگرچه روش های کاشت ممکن است تا حدودی متفاوت باشد.

با استفاده از تراکتور پیاده روی می توانید سیب زمینی را به چند روش کاشت:

• هیلر ،
• ماشین کاشت سیب زمینی
• شخم زدن،
• به پشته ها

سه مورد اول در خاکهای سبک استفاده می شود ، و مورد آخر برای خاک رس مناسب است ، جایی که آبهای زیرزمینی نزدیک سطح است. کاشت با دستگاه کاشت سیب زمینی فقط هنگام کار با یک منطقه کاشت بسیار بزرگ قابل توجیه است ، زیرا خرید آن به هزینه زیادی نیاز دارد. درست است ، برخی از کشاورزان با ساخت این واحد با دستان خود از وضعیت خارج می شوند.

کاشت با تراکتور قدم زدن با استفاده از دستگاه کاشت سیب زمینی راحت تر است

این روش به پردازش اولیه خاک نیاز دارد - خاک باید با معرفی همه کودهای لازم از قبل حفر شود. اگر از ماشین کاشت سیب زمینی استفاده شود ، کل مراحل در یک عبور انجام می شود ، زیرا این واحد مجهز به دستگاه برش شیار ، قیف مخصوص کاشت مواد و دیسک برقی برای پر کردن شیارها است. به جای چرخ ، چمدان ها را بر روی تراکتور پشت سر قرار داده و پارامترهای ماشین سیب زمینی را مطابق با دستورالعمل ها تنظیم می کنیم.

هنگام کاشت با هیلر ، چاله ها نیز به جای چرخ نصب می شوند. عرض بال های هیلر حداقل ساخته شده است و عرض مسیر 55-65 سانتی متر است. از پنجه برای ایجاد شیارهایی در امتداد عرض مسیر استفاده می شود و غده های سیب زمینی با مشاهده شکاف 20-30 سانتی متر ریخته می شوند.

شخم زدن شامل نصب چاله ها و خود شخم است. اگر دو نفر در این رویداد شرکت کنند بسیار راحت تر و سریعتر است: یکی دستگاه را مدیریت می کند و دیگری غده ها را می گذارد. گاوآهن به عمق سرنیزه بیل وارد خاک می شود: بنابراین ، شیارهای مخصوص سیب زمینی تشکیل می شود. پس از قرار دادن بذر ، شیار قبلی از بعدی با خاک پوشانده می شود.

کاشت ریج فقط برای خاکهای مرطوب مناسب مناسب است. با کمک تراکتور پشت سر ، برجستگی هایی با ارتفاع 15-20 سانتی متر در سایت ساخته می شود و غده های سیب زمینی در آنها کاشته می شود.

کاشت گلخانه

این روش در حال رشد چندین مزیت دارد. اولاً ، اگر گلخانه را با گرمایش مناسب تهیه کنید ، می توانید تقریباً در تمام طول سال از غده های جوان جشن بگیرید. ثانیا ، کاشت در زمین بسته به شما امکان می دهد محصول بیشتری بدست آورید ، و گیاهان توسط آفات آسیب کمتری می بینند. و علف های هرز علف های هرز در گلخانه بسیار راحت تر از محیط باز است.

سیب زمینی های کاشته شده در گلخانه نسبت به رشد در یک فضای باز آسیب کمتری به آفات وارد می کنند

برای پرورش سیب زمینی خوب در گلخانه ، باید دستکاری های زیر را انجام دهید:

1. در پاییز ، خاک گلخانه با پر کردن کود یا هوموس و حفر دقیق آن تهیه می شود.
2. سیب زمینی های متوسط را انتخاب کنید و غده ها را در یک اتاق کاملاً روشن و گرم (۱۳–۱ ° درجه سانتی گراد) جوانه بزنید و گاهی اوقات بچرخید. برای سرعت بخشیدن به جوانه زنی ، می توانید سیب زمینی ها را در یک سبد قرار دهید و با ذغال سنگ نارس مرطوب یا خاک اره بپاشید.
3. در گلخانه ، حتی ردیف ها هر 20-40 سانتی متر کشیده می شود ، سوراخهایی به عمق 5-7 سانتی متر حفر می شود ، سیب زمینی جوانه زده در آنها گذاشته می شود و با یک لایه کود پوشانده می شود. بعد از یک هفته ، لایه کود افزایش می یابد.
4. اولین تغذیه پس از رسیدن جوانه ها به 5-7 سانتی متر انجام می شود.

سیب زمینی کاشته شده در گلخانه نیاز به کوددهی مکرر دارد. هر 10-12 روز یکبار به آن آب دهید. حتماً راهروها را شل کرده ، روش شخم زدن را انجام داده و آفات را از برگ ها خارج کنید.

آبیاری زیاد سیب زمینی در گلخانه عملکرد را چندین برابر می کند.

کاشت در زیر فیلم و گیاهان زراعی

رشد در زیر مواد پوششی خود را در هر خاکی توجیه می کند ، به یک عملکرد مداوم بالا کمک می کند ، غده ها را از یخ زدگی های دیررس محافظت می کند و در صورت تمایل ، درآمد خوبی برای فروش سیب زمینی جوان به دست می آورید. در عین حال ، هیچ چیز پیچیده ای در فناوری کشاورزی وجود ندارد و حتی باغبانان تازه کار نیز می توانند به راحتی بر آن تسلط داشته باشند. استفاده از مواد پوشاننده عملکرد را 15-20٪ افزایش می دهد.

صرف نظر از نوع انتخاب مواد ، شما باید سایت را از قبل آماده کنید. برای انجام این کار ، در پاییز ، با ورود مواد آلی و کودهای پیچیده آماده به عمق 22-25 سانتی متر حفر می شود. پس از ذوب شدن کامل برف ، می توانید منطقه را با پلاستیک بپوشانید و تا زمان کاشت آنرا ترک کنید.

برای کمک به ذوب شدن برف در محل سریعتر ، در پاییز تختخوابهای برافراشته تشکیل دهید.

برای کاشت ، غده های متوسط (70-80 گرم) را انتخاب کنید و آنها را در 15-15 درجه سانتیگراد جوانه بزنید. برای مهمانی زودهنگام سیب زمینی جوان ، انواع زودرس یا خیلی زود را انتخاب کنید.

ویژگی های رشد تحت فیلم

سیب زمینی ها در زمین کاشته می شوند ، و بین غده ها 20-25 سانتی متر فاصله دارند. فاصله ردیف ها 60-70 سانتی متر است. منطقه کاشته شده از بالا با پلی اتیلن متراکم پوشانده شده و لبه های آن با خاک ، آجر یا بطری آب ثابت می شود تا از آن در برابر وزش باد محافظت کند.

کاشت را با پلی اتیلن بپوشانید ، لبه های آن را ثابت کنید تا مواد توسط باد از بین نرود

قبل از ظهور جوانه ها ، سیب زمینی به هوادهی احتیاج ندارد ، اما شاخه های جوان از قبل به هوای تازه احتیاج دارند. بنابراین ، بعد از ظهور آنها ، فیلم هر از گاهی بلند می شود و وقتی بوته ها به 10-15 سانتی متر ارتفاع می رسند ، سوراخ هایی به صورت شطرنجی برای تهویه هر 15 سانتی متر ایجاد می شود.

دمای زیر فیلم را کنترل کنید - اگر خیلی زیاد باشد ، رشد شاخه های جوان متوقف می شود.

روش دیگر ، شما می توانید یک قاب به ارتفاع 30-35 سانتی متر بالای تخت باغ نصب کنید و فیلم را روی آن بکشید - سپس گیاهان هوای بیشتری دریافت می کنند. بقیه روش های کشاورزی با روش سنتی تفاوتی ندارد: در صورت لزوم آب دهید ، کود دهید و اطمینان حاصل کنید که آفات روی بوته ها ظاهر نمی شوند.

رشد در زیر پلی اتیلن به محافظت غده ها از یخ زدگی کمک می کند ، بنابراین توصیه می شود از آن در آب و هوای سرد استفاده کنید.

در حال رشد در زیر آگروفیبر

Agrofiber یا spunbond ماده ای غیربافته است که به طور گسترده ای برای پوشاندن گیاهان استفاده می شود. مزیت اصلی آن رطوبت و تنفس بودن آن است. علاوه بر این ، آگروفیبر سبک با کیفیت کاملاً قابل شستشو است و می تواند به طور مکرر مورد استفاده قرار گیرد.

برای پوشاندن تخت های سیب زمینی ، spunbond با تراکم 20-30 گرم در متر مربع مناسب است. آنها طرح را با آنها همانند پلی اتیلن می پوشانند و لبه ها را ثابت می کنند. همچنین می توانید آگروفایبر را روی قاب کشیده کنید ، به طوری که در آینده بوته ها جادارتر شوند. از آنجا که این ماده بسیار هوادهی است ، نیازی به حذف دوره ای آن نیست.

در صورت استفاده از الیاف سیاه ، سوراخهای عرضی برای هر بوش ایجاد کنید

بسته به اینکه چه هدفی را دنبال می کنید ، می توانید از spunbond روشن یا تاریک استفاده کنید. رنگ سفید معمولاً پهن است و برای استفاده های مختلف مناسب است. رنگ سیاه یکبار مصرف است و نور را منتقل نمی کند ، زیرا برای محافظت در برابر علف های هرز طراحی شده است. اگر از گیاهان زراعی سیاه استفاده می کنید ، پس از پوشاندن ، برای هر درختچه برش های صلیبی ایجاد کنید.

هنگام کاشت در زیر الیاف ، به خاطر داشته باشید که نمی تواند به درستی از گیاهان در برابر سرما محافظت کند. بنابراین ، اگر دما به -6 درجه سانتی گراد کاهش یافت ، تختخوابهای رویی را با پلی اتیلن بپوشانید. فیلم پلاستیکی و اگروفایبر سبک پس از ایجاد هوای گرم و پایدار در خارج ، از بین می روند. پیاز تیره تا زمان برداشت باقی مانده است.

هیلینگ با رسیدن قد جوانه ها به 15-20 سانتی متر آغاز می شود و آبیاری یک بار در هفته انجام می شود. دو هفته پس از کاشت ، سیب زمینی با اوره (15 گرم در متر مربع) کود می شود و کودهای پتاسیم قبل از جوانه زدن استفاده می شود. اولین برداشت را می توان در ماه مه انجام داد (بستگی به زمان کاشت دارد) و برداشت اصلی از اواخر ژوئن تا ژوئیه انجام می شود.

چند راه دیگر برای برداشت خوب

علاوه بر مواردی که در بالا توضیح داده شد ، چندین روش کاشت اصیل دیگر وجود دارد که به شما امکان می دهد نتیجه خوبی بگیرید. این روش ها برای همه مناسب نیستند ، اما برخی از باغبانان آن را واقعاً دوست دارند.

روش P. Balabanov

این روش توسط پرورش دهنده سیب زمینی پتر رومانوویچ بالابانوف توسعه داده شده و ماهیت آن انجام دو هیلینگ حتی قبل از ظهور شاخه ها است به طوری که در نتیجه غده با 20-25 سانتی متر از خاک پوشانده می شود. بالابانوف استدلال کرد که این روش تا حد زیادی کار باغبان را تسهیل می کند و عملکرد را افزایش می دهد.

حداکثر مقدار سیب زمینی بدست آمده با روش بالابانوف 119 عدد از یک بوته است.

فرود به صورت زیر انجام می شود:

1. در قطعه آماده شده ، در پاییز یا اوایل بهار ، پشته هایی با ارتفاع 15-20 سانتی متر تشکیل می شوند و با کود سبز کاشته می شوند. چند روز قبل از کاشت سیب زمینی ، گیاهان هرس می شوند و قسمت ریشه آن را در زمین می گذارند. نه مواد آلی و نه هیچ نوع مواد معدنی استفاده نمی شود.
2. به طور استثنایی غده های بزرگ با وزن حداقل 100 گرم برای کاشت مناسب هستند. مواد کاشت باید جوانه زده ، به مدت 10-15 دقیقه در محلول محافظ (1 قاشق چایخوری پرمنگنات پتاسیم ، اسید بوریک و سولفات مس در هر 10 لیتر آب) غوطه ور شده و با خاکستر پودر شود.
3. بیل به مرکز پشته آماده گیر کرده است ، آن را کمی کج کرده و سیب زمینی ها را با احتیاط داخل این شکاف قرار دهید تا یک لایه خاک 6 سانتی متری بالای آن باقی بماند. فاصله بین غده ها 30-40 سانتی متر است ، فاصله ردیف ها تا 120 سانتی متر

عملیات کاشت پس از گرم شدن خاک تا 8-10 درجه سانتیگراد انجام می شود. یک هفته بعد (اما همیشه قبل از اولین شاخه ها) ، سیب زمینی ها با یک لایه زمین 6 سانتی متری پوشانده می شوند و این روش بعد از 7 روز تکرار می شود. در طول فصل رشد ، گیاهان دو بار دیگر باید جوانه بزنند. آبیاری حداقل سه بار انجام می شود - در آغاز و در پایان جوانه زدن ، و سپس در آغاز گل. به گفته بالابانوف ، کاشت با این روش به شما امکان می دهد از یک صد متر مربع تا یک تن سیب زمینی بردارید و حتی در خشک ترین سال ها محصول لذت می برد.

باغبانانی که سیب زمینی را به روش فوق کاشتند ، استدلال می کنند که تنها در صورتی که تابستان خیلی گرم و خشک نباشد خود را توجیه می کند. در غیر این صورت ، غده ها بسیار کوچک هستند.

هنگام کاشت با استفاده از روش Balabanov ، نیازی به ایجاد سوراخ برای سیب زمینی نیست

لطفا توجه داشته باشید که فقط خاک سست ، حاصلخیز و کمی اسیدی (pH 5.5-5.8) برای استفاده از فناوری فوق مناسب است. برای خاک سنگین ، این روش کاملا غیر قابل قبول است.

روش مردمی

این روش توسط یکی از ساکنان منطقه تولا توسعه یافته است. این شامل انجام موارد زیر است:

1. در پاییز ، خاک را روی سرنیزه بیل حفر می کنند. همزمان کود دامی وارد خاک می شود.
2. در بهار ، سایت دوباره حفر می شود - این بار در حالی که نیتروآموفوسک را وارد می کنید ، 15 سانتی متر عمق دارد.
3. طرح را به طور متناوب به نوارهایی به عرض 20 و 80 سانتی متر تقسیم کنید. سیب زمینی های جوانه زده در لبه های نوارها هر 30 سانتی متر قرار می گیرند. از نوارهای پهن ، آنها زمین را روی غده ها می کشند و آنها را 2 سانتی متر می پوشانند.
4. هیلینگ زیاد سه بار در هر فصل انجام می شود (با تهدید یخبندانهای دیررس ، جوانه ها زیاد می شوند).
5. هنگامی که هوای خوب در خارج تثبیت می شود ، اولین باروری با Nitroammofoskaya انجام می شود. سپس دو پانسمان دیگر با فاصله 10 روز انجام می شود.
6. ساقه های دو ردیف مجاور روی هم انباشته شده و جرقه می زنند به طوری که یک تپه صاف ایجاد می شود و چند روز قبل از برداشت ، در ارتفاع 15 سانتی متری از سطح زمین چیده می شوند. این کار به این منظور انجام می شود که ساقه ها ریشه دوانده و عملکرد بیشتری بدهند.

روش گلیخ

این روش کاشت برای صاحبان مناطق وسیع مناسب است ، زیرا معنی آن این است که هر بوش حداکثر فضای آزاد را دارد.

1. قطعه تهیه شده برای کاشت به مربعهایی با اندازه یک متر در یک متر تقسیم می شود.
2. در مرکز هر مربع ، غلتکی از کود رسیده به صورت دایره ای ساخته شده ، با خاک سست پوشانده شده و یک سیب زمینی بزرگ به صورت وارونه کاشته شده است.
3. وقتی شاخه ها از غده خارج می شوند ، خاک در مرکز حلقه تشکیل شده توسط آنها ریخته می شود.
4. به محض ظاهر شدن اولین برگها در شاخه ها ، زمین بیشتری اضافه می شود.
5. این دستکاری ها تا زمان تشکیل بوش چند طبقه تکرار می شوند.
6. در صورت لزوم آب دهید ، چندین بار کود دهید.

به گفته زراعت شناسان ، با رعایت صحیح همه دستورالعمل ها ، حداکثر 16 کیلوگرم سیب زمینی را می توان از یک بوش تهیه کرد.

پرورش محصول با استفاده از روش گلیچ به شما امکان می دهد تا 16 کیلوگرم سیب زمینی از یک بوته تهیه کنید

سیب زمینی را پوست بگیرید

یک روش کاملاً اصلی که به شما امکان می دهد بدون استفاده واقعی از بذر ، برداشت کنید.

1. در بهار ، سیب زمینی پوست جمع شده و در کیسه های کاغذی باز قرار می گیرد.
2. به محض نزدیک شدن دما به صفر ، آنها جمع آوری شده را به داخل گلخانه می برند ، گوشه کوچکی را در آن با آب گرم می ریزند ، تمیز کردن را در بالا قرار می دهند ، آنها را با خاک یا چندین لایه روزنامه می پوشانند و آنها را با برف می پوشانند.
3. وقتی خاک تا 12 درجه سانتیگراد گرم شود ، جوانه ها از پوست ظاهر می شوند. آنها باید به جای ماده بذر معمول کاشته شوند ، یک مشت در هر سوراخ. مراقبت بیشتر استاندارد است.

آزمایش پرورش سیب زمینی از پوست را می توان در هر خاکی و در هر آب و هوایی انجام داد و قسمت کوچکی از باغ را برای آن در نظر گرفت. از آنجا که این روش عملاً بدون هزینه است ، بعید نیست حتی اگر نتیجه نداد ، از آن پشیمان شوید.

اگر گلخانه ای ندارید ، با تمیز کردن مواد پاک کننده روی محل ، روی آن را جوانه بزنید.

ویدئو: روش های موثر کاشت سیب زمینی

روش های زیادی برای کاشت سیب زمینی وجود دارد - هر دو روش کاملاً محافظه کارانه و جدید ، و ذکر همه آنها به سادگی غیرممکن است. هر باغبان قادر خواهد بود از این لیست مناسب ترین روش را برای خود انتخاب کند و با توجه به مراقبت های لازم از سیب زمینی ، محصول بسیار خوبی به دست آورد.