در حال رشد خیار روی مزارع در زمین باز - قوانین + عکس و فیلم

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

ما خیار را در یک مزارع در مزارع باز پرورش می دهیم - اسرار یک محصول غنی

پرورش خیار برای هر باغبانی یک امر ضروری است. بدون این سبزی ، تصور تابستان در کشور غیرممکن است. اما فصل خیار تازه در عرض های جغرافیایی ما بسیار کوتاه است ، بنابراین شما باید سعی کنید حداکثر محصول را در کمترین زمان بدست آورید. این آسان نیست ، اما روش هایی وجود دارد که کار را بسیار راحت تر می کند. امروز ما به شما خواهیم گفت که چگونه خیار را در یک مزارع آزاد پرورش دهید.

محتوا

• 1 فواید رشد خیار در یک مزارع

• 2 مرحله آماده سازی

  • 2.1 شرایط پرورش محصولات در مزرعه آزاد
  • 2.2 پیش ماده خیار
  • 2.3 قوانینی برای کوددهی و آماده سازی خاک
  • 2.4 آماده سازی بذر برای کاشت

• 3 ساختن مروارید

  • 3.1 ساده ترین نرده چوبی
  • 3.2 ملیله از وسایل بداهه
  • 3.3 سازه های کلبه
  • 3.4 ویدئو: ساخت مضراب برای خیار

• 4 روش کاشت و گزینه های تشکیل خیار

  • 4.1 توزیع زمین ، تهیه ردیف ها
  • 4.2 گزینه ای برای نصب یک ملافه تک صفحه
  • 4.3 ویدئو: نصب سازه
  • 4.4 مراقبت بیشتر از خیار
• 5 برداشت و کارهای آخر فصل

فواید رشد خیار در یک مزارع

ما عادت داریم که با استفاده از روش پخش خیار را در زمین باز بکاریم. به عنوان یک قاعده ، منطقه باغ به شما امکان می دهد تختخوابهایی به اندازه دلخواه ایجاد کنید بدون اینکه به سایر محصولات باغی آسیب برساند. اما درعین حال ، باغداران غالباً از کمبود محصول و آسیب به کاشتها ، تا بیماریها شکایت دارند. دلیل این چیست؟

دشمن اصلی فرهنگ خیار ، کپک پودری است. این بیماری است که بیشترین آسیب را به گیاهان وارد می کند. لازم به ذکر است که در سالهای اخیر ، تمایل به گسترش فعال و توسعه کپک پودری وجود دارد. اما عملا هیچ روش قابل اعتماد و بی ضرری برای مبارزه با آن و همچنین انواع مقاوم در برابر آن وجود ندارد. این بیماری در شرایط رطوبت بالا به راحتی گسترش می یابد و از خاک به برگها ، گلها و میوه ها راه پیدا می کند. خیارهایی که در بستر باز پرورش می یابند فقط در معرض خطر هستند.

در گذشته گیاه گل ترلیس عمدتاً در گلخانه ها و کانون های گرمخانه مورد استفاده قرار می گرفت ، جایی که اقتصاد سخت فضا شرط لازم برای کشت محصولات گیاهی است. اما زمان استفاده از این روش در زمین باز فرا رسیده است. و این چیز جدیدی نیست. خیار ، به ذات خود ، در ابتدا عادت داشت که با انگور علفی خود به خورشید برسد و با کمک آنتن ها به هر تکیه گاه بچسبد. در وطن خود ، در جنگل های گرمسیری هند ، او این کار را از زمان بسیار قدیم انجام داد و در امتداد تنه درختان به نور خزید.

خوب ، در شرایط ما ، باید به "جدا شدن" ساقه و برگ های خیار از زمین ، که به سادگی مملو از باکتری ها و آفات بیماری زا است ، کمک کنیم و تا ارتفاع کامل خود به سمت خورشید کشیده شود. این شرایط اصلی گیاه برای دریافت مقدار مورد نیاز اشباع نور و اکسیژن است. ملیله بهترین دستیار در این موضوع است.

نرده مخصوص خیار ساخته شده از پست های چوبی ، سیم و ریسمان

ساخت این طرح بسیار آسان است. غالباً ، تربچه مانند یک قاب با شبکه های سیم یا رشته های محکم داخل آن کشیده شده است ، که در امتداد آن یک انگور خیار پیچ می خورد. از جمله چیزهای دیگر ، گیاه مروارید برداشت محصول را بسیار ساده می کند: همه میوه ها در معرض دید قرار دارند ، لازم نیست زمان زیادی را صرف جستجوی خیار در توده های چرمی کنید. و همانطور که تجربه نشان می دهد ، با این روش کشت عملکرد به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

اما این روش همچنین ویژگی های خاص خود را دارد که اگر می خواهید به بازدهی رو به رشد برسید باید مورد توجه قرار گیرد. در زیر درباره آنها صحبت خواهیم کرد.

مرحله آماده سازی

ویژگی های بیولوژیکی خیار ، اصل رشد این محصول در زمین های آزاد را تعیین می کند. معیارهای زیادی وجود دارد که می تواند به شما کمک کند یک محصول مناسب بدست آورید ، یا کل سرمایه گذاری را در جوانه خراب کنید. بنابراین ، قبل از شروع درس به خوبی آماده شوید.

شرایط پرورش محصولات در زمین های آزاد

خیار از خانواده کدو تنبل است ، به این معنی که در دمای هوا بسیار طلبکار است. شاخص بهینه برای رشد و نمو مناسب سبزیجات ، 22-27 درجه سانتیگراد در روز و از 18 درجه سانتیگراد در شب است. اگر دما به شدت به 10 درجه سانتیگراد کاهش یابد ، رشد خیار متوقف می شود و اگر درجه حرارت برای مدت طولانی در این سطح حفظ شود ، ممکن است گیاه بمیرد.

سعی کنید از شاخه های خیار در برابر باران و سرما محافظت کنید

هنگام انتخاب تاریخ کاشت ، اطمینان حاصل کنید که در طول ظهور شاخه ها ، درجه حرارت در حال حاضر به طور مداوم در سطح مورد نظر حفظ می شود ، به استثنای وقوع یخبندان های مکرر. در عرض های جغرافیایی ما ، کاشت خیار در زمین های باز در اواخر آوریل-اوایل ماه مه انجام می شود ، زمانی که خاک به خوبی گرم می شود. در پایان ماه ، شاخه های قوی خواهید داشت و آنها دیگر از افت دما نمی ترسند.

پیش ماده خیار

رشد سالانه خیار در همان قطعه بسیار ناامید کننده است: خاک به سرعت تمام مواد مفید برای این گیاه خاص را رها می کند. بنابراین ، باید حداقل 2 سال به زمین استراحت داده شود. خیار در محلی که فصل گذشته رشد کرده احساس خوبی خواهد داشت:

• ریشه
• کلم؛
• گوجه فرنگیها؛
• پیاز؛
• بادمجان؛
• سیر؛
• سیب زمینیها؛
• سبزها
• حبوبات

اما خاکی که خربزه رشد کرده است - کدو تنبل ، کدو سبز ، هندوانه ، کدو و خربزه - مناسب ترین مکان برای رشد خیار نیست.

قوانین کوددهی و آماده سازی خاک

پرورش خیار در زمین های باز ، از جمله در یک کفی ، شامل آماده سازی اولیه خاک است. شما باید از پاییز شروع به کار کنید. تا زمانی که باران های مکرر بارگیری نشده و یخبندان نیامده است ، زمین را در بستر انتخاب شده به دقت حفر کنید تا از اکسیژن اشباع شود. اگر خاک سنگین است ، خاک خاک اره ، ذغال سنگ نارس یا ماسه را برای سهولت شل شدن به آن اضافه کنید.

بسترهای کاشت خیار باید از قبل ، از پاییز قبلی آماده شود

علاوه بر این ، شما باید کودهای آلی تهیه کنید. به ازای هر 1 متر مربع باغ 6 کیلوگرم کود کافی است. می توانید 1 قاشق غذاخوری سوپرفسفات ، یک لیوان خاکستر یا آرد دولومیت اضافه کنید.

در بهار ، خاک را با آبیاری با محلول گرم و پرمنگنات پتاسیم ضد عفونی کنید. بلافاصله قبل از کاشت بذرها ، مقدار کمی کود کودی یا فضله مرغ را به صورت موضعی روی سوراخ ها بمالید و با خاک بپاشید. هنگام تجزیه ، مواد آلی گرمای لازم برای نهال ها را آزاد کرده و به عنوان پوشش برتر برای آنها در طول دوره رشد و نمو عمل می کنند.

آماده سازی بذر برای کاشت

دانه های خیار ظرفیت جوانه زنی پایداری دارند ، می تواند تا 8 سال دوام داشته باشد. اما بهترین بازدهی است که سن آن بیش از 3 سال نباشد. بذرهای برداشت شده از محصول گذشته معمولاً درصد زیادی گل بی حاصل تولید می کنند ، بنابراین اجازه دهید حداقل یک سال دیگر استراحت کنند.

کارشناسان توصیه می کنند هنگام خرید ، به اصطلاح بذرهای گلوله شده ، پوشیده شده با پوسته رنگی از محلول کودها و مواد مغذی توجه کنید - آنها از قبل کاملاً برای کاشت در زمین آماده هستند

انتخاب صحیح بذر تضمین برداشت خیار است

اگر به طور مستقل بذر پرورش می دهید یا آنها را در بازار خریداری می کنید ، پس آنها را از قبل آماده کنید. آنها را به مدت 12 ساعت در محلول عناصر کمیاب در هر 1 لیتر آب خیس کنید:

• 0.2 گرم اسید بوریک ؛
• 0.5 گرم پرمنگنات پتاسیم ؛
• 0.4 گرم اسید مولیبدن آمونیوم ؛
• 0.01 گرم سولفات مس.

محلول 10 میلی لیتر هومات مایع در 0.5 لیتر آب برای خیساندن مناسب است. همچنین می توانید مخلوط آماده استفاده را از یک فروشگاه سخت افزار خریداری کنید.

بعد از خیساندن ، بذرها را تا زمانی که خشک شوند خشک کنید و یا بگذارید تا در فنجان های ذغال سنگ نارس برای نهال ها جوانه بزنند: این به شما کمک می کند تا بازدهی زودتر داشته باشید.

ترلیس سازی

همانطور که در بالا گفتیم ، ساخت ملیله کاری بسیار ساده است. شاخه های ضخیم و ضخیم (ترجیحاً مستقیم) ، چوب گرد کاج و حتی تیرهای فلزی یا بتونی مسلح با طول مورد نیاز می توانند به عنوان تکیه گاه عمل کنند.

ساخت trellises چوبی آسان تر است ، علاوه بر این ، اگر کاملاً رایگان نباشد ، هزینه کمتری نیز خواهند داشت. اگر این طرح را ترجیح می دهید ، قوانین زیر را در نظر بگیرید. طول ستون های پشتیبانی خارجی باید حدود 2.8 متر باشد ، قطر برش فوقانی باید از 50 میلی متر یا بیشتر باشد. از آنجا که بار اصلی کل ردیف بر روی آنها بر روی آنها قرار دارد ، ستون های افراطی باید بسیار قوی تر از ستون های میانی باشند.

طاقچه های چوبی برای طراحی ساده و ارزان هستند ، برای فضاهای کوچک بسیار مناسب هستند

طول پشتیبانی (میانی) می تواند تا 2.4 متر طول داشته باشد ، قطر برش - از 35 تا 40 میلی متر. نیاز به نصب آنها با توجه به طول تخت های خیار تعیین می شود. به عنوان مثال ، با طول تا 2 متر ، ممکن است نیازی به پشتیبانی اضافی نباشد.

ما گزینه هایی را برای ساده ترین و در عین حال قابل اطمینان طراحی های مروارید بررسی خواهیم کرد ، که می توانید به راحتی از طریق وسایل بداهه خودتان را بسازید.

ساده ترین مروارید چوبی

برای ساخت چنین ملافه ، ستون های پشتیبانی را روی تخت باغ در فاصله 2.5 متری از یکدیگر نصب کنید. بالای هر پایه میله ای به طول 70-80 سانتی متر پرتو بزنید (این می تواند یک تخته یا یک میله باشد). به اندازه طول تخت ، تمام سازه را با یک میله جداکننده وصل کنید.

طرح نصب مروارید و کاشت خیار

از بالای میلگردها هر 50 سانتی متر با میخ حرکت کنید - سیم به آنها ثابت می شود. این کار باعث ایجاد ساختار تار ، به عنوان یک کل می شود. فقط برش ریسمان به قطعات 2.5 متری باقی مانده است. در یک انتها ، چنین قطعه ای به یک ساقه خیار گره خورده است ، دوم باید روی سیم پرتاب شود ، کمی کشیده و محکم شود.

ملیله از ابزار بداهه

روی یک تختخواب کوچک می توان از دو پایه چوبی و یک تور کشیده شده بین آنها استفاده کرد. یک مشکل جزئی وجود دارد: هنگامی که خیارها رسیده می شوند ، شبکه شروع به افتادگی زیر وزن آنها می کند و نه تنها می تواند پاره شود ، بلکه کل ساختار را نیز خراب می کند. برای جلوگیری از این اتفاق ، فقط کشیدن تور بین ستون ها کافی نیست ، بلکه باید آن را از بالا بالا بکشید.

برای این کار ، یک لنگه افقی را به صورت محکم بر روی ستون ها ببندید تا یک ساختار U شکل با یک مش در داخل آن ایجاد شود. بنابراین کفی تر و محکم تر و پایدارتر خواهد بود ، در اثر وزن خیارها آسیبی نخواهد دید.

یک مضراب به شکل U تقویت شده در برابر تعداد زیادی خیار مقاومت می کند

علاوه بر این ، از یک قاب تختخواب قدیمی و توری می توان از مضراب خیار نیز تهیه کرد. در حالت عمودی می توان آن را در زمین تا 60 سانتی متر عمیق کرد. در صورت لزوم ، سازه را با گره زدن به طناب به هر تکیه گاه نزدیک - یک درخت ، یک حصار ایمن کنید.

سازه های کلبه

برای ثبات ، سهام را با تخته یا تخته سنگ محکم کنید

برای چنین مروارید به چندین شاخه قوی ، حتی یک درخت احتیاج دارید.

شاخه ها را داخل تخت باغ قرار دهید و آنها را به درستی عمیق کنید. برای ثابت سازی بیشتر ، می توانید از تخته ها یا تخته سنگ ها مانند تصویر استفاده کنید.

از بالا ، قسمت بالای قلمه ها را در همان سطح ببندید و یک میخ دیگر قرار دهید. شما طرحی مشابه ویگ وام خواهید گرفت. وقتی خیار بزرگ شد ، بدون هیچ مشکلی بالا می رود و با آنتن های خود به تکیه گاه ها می چسبد. با گذشت زمان ، می توان انگورها را با ریسمان بست.

ویدئو: ساخت یک مادگی برای خیار

روش های کاشت و گزینه های شکل گیری خیار

بنابراین ، تمام اقدامات مقدماتی انجام شده است ، هوای گرم در خیابان تنظیم شده ، زمین گرم شده و شما خود را با هر آنچه نیاز دارید مسلح کرده اید. وقت آن است که دست به کار شوید.

توزیع زمین ، آماده سازی ردیف ها

اگر تصمیم دارید انواع مختلف خیار را در یک مزارع پرورش دهید ، بلافاصله ردیف هایی را برای کاشت آماده کنید. سه روش کاشت وجود دارد.

1. تختخواب شانه یک گزینه آشنا و رایج برای ما است. در چنین بستری ، شل شدن خاک ، علف های هرز و کوددهی آسان است. اما دو اشکال جدی وجود دارد: هنگام آبیاری ، آب تخلیه می شود و در هنگام باران ، پاشیدگی خاک بر روی برگهای پایین می افتد ، که به طور قابل توجهی خطر بیماری خیار را افزایش می دهد.

   

   کاشت خیار با استفاده از روش "شانه بستر"

2. کشت تونل. تخت ها در زیر مسیر غرق می شوند و سپس با مالچ پاشی به سطح لازم می رسند. آبیاری چنین منطقه ای آسان است ، خاک به حداقل نگهداری و پردازش نیاز دارد. علاوه بر این ، می توانید روی این بستر یک پوشش فیلم نصب کنید تا رشد خیار را تسریع کرده و از یخ زدگی احتمالی محافظت کنید. اما کارهای مقدماتی کاملاً پیچیده است: شما به عمق زیادی به یک سنگر و کشت اولیه نیاز خواهید داشت. این روش برای مناطقی که سطح آب زیرزمینی زیاد و خاک رسی دارند مناسب نیست.

   

   کاشت تونل خیار

3. یک روش بسیار مناسب که اخیراً محبوبیت زیادی پیدا کرده است ، تختخواب های بلند است. ویژگی روش ملافه این است که ارتفاع اضلاع تخت ها 10-20 سانتی متر بالاتر از سطح خاک است.

   

   در حال رشد خیار در "تختخوابهای مرتفع" با منگنز

با هر دو روش ، خیارهای بذر یا نهال در یک خط کاشته می شوند. فاصله بین خطوط 1.5 متر و بین گیاهان در هر خط را مشاهده کنید - تا 25 سانتی متر. شما باید دانه را در خاک 2-3 سانتی متر عمیق کنید ، سپس بستر را با خاک اره ، ذغال سنگ نارس حدود 3 سانتی متر مالچ کنید یا کاه سپس تخت را با بسته بندی پلاستیکی بپوشانید.

یک طرح تقریبی برای کاشت خیار در مزارع در فضای باز

گزینه نصب ملافه یک صفحه ای

شما می توانید قبل از کاشت خیار ، یا بعداً وقتی جوانه ها کاملاً در خاک مستقر شدند ، مروارید را تنظیم کنید. در حالت دوم ، راحت تر خواهید دید که تعمیر پشتیبانی در کجا آسان تر است.

نمودار کفی شیب دار یک صفحه ای

چوب های آماده شده را بردارید و آنها را به داخل خاک برانید ، فاصله بین 2-2.5 متر را بین خود حفظ کنید. مش را بین آنها بکشید ، آن را با ناخن محکم کنید. به جای توری می توانید سیم یا ریسمان مصنوعی را در چندین ردیف دراز کنید. جوانه های رشد کرده را به تور یا سیم ببندید تا جهت رشد تعیین شود. با گذشت زمان ، تاک خیار به طور مستقل بر روی نرده ها تسلط پیدا می کند.

مزارع شیب دار دیگر برای پرورش خیار در فضای باز

ویدئو: نصب سازه

مراقبت بیشتر از خیار

خیارها پس از کاشت در زمین های باز و روی ملافه ، نیاز به نگهداری معمول دارند. از آنجا که ساقه های گل ماده آنها در شاخه های کناری تشکیل می شود ، انواع معمول این سبزی به تشکیل بوته نیاز دارد. وقتی بوته رشد کرد ، آن را بالای 6 برگ خرج کنید. بنابراین ، شما تشکیل شاخه های جانبی را تحریک می کنید ، و به نوبه خود ، قسمت اصلی محصول تشکیل می شود.

در انواع ترکیبی ، گلهای ماده بر روی ساقه اصلی تشکیل می شود. شما باید رشد شاخه های جانبی گیاه را محدود کنید ، در غیر این صورت آنها مواد مغذی را بی مصرف می کنند. آنها را بعد از برگ اول یا دوم خرج کنید تا ساقه اصلی با شدت بیشتری رشد کند.

به یاد داشته باشید که خیارها رطوبت را دوست دارند ، بنابراین باید به طور منظم آبیاری شوند. به خصوص در دوره رشد فعال ، نباید اجازه دهید کما خاکی خشک شود! این امر منجر به کاهش رشد می شود و میوه های رسیده که رطوبت کمتری دریافت کرده اند تلخ می شوند.

در فصل رشد خیار را به موقع آب دهید و کود دهید تا به نتایج خوبی برسید

بسته به آب و هوا ، هر 2-3 روز به باغ خیار خود آب دهید. این کار باید با احتیاط انجام شود ، در زیر ریشه ، از جلوگیری از ریزش برگها جلوگیری شود. برای آبیاری از آبی که در خورشید قرار گرفته استفاده کنید.

با استفاده از برگهای افتاده یا چمن های بریده شده مالچ کنید. به این ترتیب می توانید خاک را از خشک شدن محافظت کنید و نیازی به علف های هرز و سست شدن آن نیست

علاوه بر این ، شما به تغذیه منظم از کودهای آلی و معدنی نیاز خواهید داشت. آنها را هر 10-15 روز انجام دهید ، به تناوب با یکدیگر ، محلول ها را زیر ریشه بیاورید و آنها را از برگ خارج کنید. سمپاشی با محلول اوره تأثیر خوبی بر خیار دارد ، اما این روش باید در عصر انجام شود تا از ایجاد سوختگی روی سبزه جلوگیری شود.

برداشت و کارهای آخر فصل

خیارها حدود 40 روز یا کمی بعد از ظهور شاخه ها شروع به باردهی می کنند. محصول به این روش برداشت می شود:

• سبز (تخمدان 8-12 روزه) تا 14 سانتی متر طول برای مصرف تازه ؛
• ترشی (تخمدان های 3-3 روزه) به طول 3 تا 5 سانتی متر برای کنسرو.
• قرنیز (تخمدان های 4 تا 5 روزه) به طول 5 تا 9 سانتی متر برای کنسرو کردن.

خیارهای رسیده را هر 2 روز ، هر روز خیار شور و ترب کوهی برداشت کنید. در همان زمان ، بلافاصله میوه ها و رشد بیش از حد آسیب دیده ، پوسیده ، بیمار را رد کرده و از بین ببرید تا بوته تخلیه نشود و در تشکیل تخمدان های جدید اختلال ایجاد نکند. صبح و عصر بهترین زمان برای برداشت میوه است.

خیارها را به موقع انتخاب کنید تا بیش از حد رسیده نشوند

وقتی میوه خیار متوقف شد و محصول کاملاً برداشت شد ، تمام ساقه ها و برگ های گیاهان را از مزارع بردارید. در صورت مشاهده علائم بیماری در سطح ، می توان آنها را در یک دسته کمپوست انباشته یا سوزاند. تور را از گیره ها بردارید ، مطمئن شوید که هیچ بقایای گیاهی روی آن وجود ندارد. سیم یا ریسمان هم اگر از آنها برای حمایت و پرورش انگور استفاده کرده باشید ، همین است.

گیره ها را از خاک خارج کرده ، پاک کرده و در یک مکان باز خشک کنید. سپس آنها را تا سال آینده در انبار بگذارید و با پارچه ای ضخیم پوشانده شود.

محل رشد خیارها را حفاری کنید ، زمین را با چنگک پرز کنید و ریشه ها را بردارید. در همان زمان ، بستر را برای بهار سال آینده همانطور که در بالا توصیه کردیم آماده کنید: حفاری ، مالچ و کود دهی با کود.

ما امیدواریم که راهنمایی های ما به شما کمک کند تا نگرانی های باغبانی را به میزان قابل توجهی کاهش دهید و با استفاده از یک طراحی راحت مانند کفی ، خیار زیادی روی زمین بگیرید. اگر چنین تجربه ای در پرورش سبزیجات دارید ، در مورد نظرات خود در مورد آن بگویید ، یا سوالات خود را بپرسید موفق باشید!