افرادی که به هیچ وجه نمی خوابند - پدیده های خواب انسان

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

افرادی که هرگز نمی خوابند - داستان های خارق العاده بی خوابی

مطمئناً بیشتر خوانندگان می دانند که یک فرد متوسط دیگر بدون خواب و بدون غذا نمی تواند دوام بیاورد. اگر یک ، دو یا حتی سه شب پشت سر هم بیدار بوده اید ، در این صورت موافقت خواهید کرد که بی خوابی برای چندین سال چیزی فراتر از توانایی های انسانی است. اما در حقیقت ، برخی از افراد هستند که ده ها سال است که چشم های خود را نبسته اند ، در حالی که احساس خوبی دارند. و نه ، اکنون ما در مورد شخصیت های خیالی مانند شخصیت های اصلی "Fight Club" یا "The Machinist" صحبت نمی کنیم ، بلکه در مورد افراد واقعی صحبت می کنیم.

آل هرپین

یکی از اولین مراجعات به شخصی که کاملاً قادر به خوابیدن نیست ، به آل هرپین اشاره دارد. این مرد در سال 1862 در پاریس متولد شد و سپس به نیوجرسی آمریکا نقل مکان کرد. به گفته وی ، او در طول زندگی هرگز نخوابیده است. و پس از آزمایش ها و آزمایش های بی شماری که دانشمندان روی آن انجام دادند ، او ثابت کرد که واقعاً می تواند بدون مشکل بدون خواب بماند.

دانشمندان بارها و بارها در مورد آلا تحقیق کردند که بارها و بارها به این نتیجه رسیدند که وضعیت جسمی بخش آنها ، علی رغم کمبود کامل خواب ، کاملاً طبیعی است. محققان دلایل مختلفی را مطرح کردند که می تواند این پدیده را تحریک کند ، اما آنها نتوانستند در مورد این امتیاز به اتفاق نظر و توافق برسند. خود آل هرپین نیز نظر مادرش را در نظر گرفت ، كه تصور می كرد این كیفیت غیرمعمول ناشی از این واقعیت است كه درست قبل از زایمان ، او به طور تصادفی به خودش آسیب رسانده است. اما بسیار جالب تر این بود که دقیقاً چگونگی توانایی هرپین در حفظ زندگی عادی و بدون خواب وجود دارد.

آل چه حسی داشت؟ چه نوع زندگی ای داشته است؟ این مرد کشاورزی متوسط را ترجیح داد. از صبح تا عصر کار می کرد و برای خودش غذا تهیه می کرد. مطمئناً ، پس از کار جسمی طاقت فرسا ، هرپین خسته شده بود. اما به جای خوابیدن ، او به راحتی روی صندلی می نشست و می خواند تا جایی که برای ادامه کار احساس استراحت کرد. هرپین بیش از بسیاری از کاوشگران خود زنده ماند و در سن 94 سالگی درگذشت.

دیوید جونز

دیوید جونز یکی دیگر از کشاورزان آمریکایی است که می تواند برای مدت طولانی بدون خواب بماند. اما ، برخلاف هرپین ، جونز گاهی می خوابید. درست است ، من این کار را هر سه تا چهار ماه یک بار انجام می دادم.

خبر دیوید جونز در سال 1895 به روزنامه ای آمریکایی رسید. در آن ذکر شده است که دو سال پیش جونز یک دوره بی خوابی 93 روزه داشت و یک سال بعد از آن ، 131 روز بدون خواب. این روزنامه اظهار داشت كه هرپین دوباره یك قسمت از بیداری مداوم را شروع می كند ، كه به مدت سه هفته در جریان است. این کشاورز تحت نظارت پزشکی بود. پزشکان خاطرنشان کردند که دیوید مثل همیشه غذا می خورد ، صحبت می کرد ، کار می کرد و تعامل داشت. با قضاوت شهادت وی ، خستگی خاصی از کمبود خواب احساس نکرد. علاوه بر این ، کشاورز از احتمال خواب دیگر هرگز ناراحت نبود - برعکس ، او از احتمال کار بی سر و صدا و داشتن وقت آزاد فراوان خوشحال بود.

مشخص نیست که آیا دیوید جونز پس از این حمله بعدی خوابیده است یا خیر - دانشمندان به سرعت منصرف شدند و از مشاهده کشاورز دست کشیدند ، و او خود به وضوح محبوبیت غیر ضروری را نمی خواست ، و بنابراین در هیچ جای دیگری نمی درخشید.

دومین پدیده انسانی یک کشاورز آمریکایی است

راشل ساگی

راشل ساگی یک خانه دار اهل مجارستان است. یک روز صبح در سال 1911 ، او با سردرد وحشتناکی از مدتها قبل او را بیدار کرد. راشل نتوانست علت چنین میگرنی را بفهمد و به دکتر رفت. دکتر اظهار داشت که این درد می تواند ناشی از سو abuse استفاده از خواب باشد. نسخه پزشک ساده بود - خواب کمتر ، 5-7 ساعت در روز. همانطور که مشخص شد ، دکتر فقط تا حدی حق داشت - سردردها واقعاً مربوط به خواب بود. به محض اینکه خواب خانه دار کاملاً متوقف شد ، میگرن گذشت و دیگر برنگشت. راشل موفق شد 25 سال را بدون خواب بگذراند - از آن ملاقات با دکتر ، هرگز چشمان خود را تا زمان مرگ بست.

اطلاعات زیادی در مورد راشل وجود ندارد - هیچ مطالعه کاملی در مورد سلامتی وی انجام نشده است ، یا منتشر نشده است. خود خانم خانه به روزنامه ها گفت (که بعضاً او را به عنوان موضوعی پر سر و صدا مطرح می کرد) که احساس می کرد کاملاً طبیعی است و خستگی او بیشتر از زمانی نیست که خواب بخشی از برنامه روزانه او باشد.

ویدئو: فیودور نسترچوک

والنتین مدینه

یک داستان بسیار قابل توجه از والنتین مدینه 61 ساله. این مرد که فاقد بودجه کافی بود ، در سال 1960 قادر به خرید بلیط قطار به مادرید نبود. بنابراین ، او که مردی لجباز بود ، فقط از جنوب کاستیا به مقصد رسید. جاده 140 مایل در طول چهار روز توسط والنتین تسلط یافت. گاهی مدینه برای استراحت به پاهای خسته در کنار جاده متوقف می شد. چه چیزی مرد فقیر را بسیار ناامید کرد که به مادرید برود؟ واقعیت این است که ولنتاین سالها از بی خوابی رنج می برد. به گفته خود این مرد ، او در زندگی هرگز نخوابیده است. پزشکان محلی در جنوب کاستیا نتوانستند به او کمک کنند ، بنابراین به نزد پزشکان شهرهای بزرگتر رفت. آنها ولنتاین را پذیرفتند و در صحت داستان او زیر سوال رفتند ، با پزشکان زادگاه وی تماس گرفتند. آنها ، در کمال تعجب دانشمندان ،منحصر به فرد بودن شرایط ولنتاین را تأیید کرد.

پزشکان مادریدی ولنتاین را معاینه و معاینه کردند ، اما هیچ آسیب شناسی پیدا نکردند. این مرد كاملاً سالم بود - تا آنجا كه ممكن است برای یك مرد فقیر 61 ساله. پزشکان برای بلیط برگشت ولنتاین پول جمع کردند و او را با یک بسته آرامبخش قوی به خانه فرستادند. مدینه مرتباً دارو را مصرف می کرد تا زمانی که فهمید که این دارو به روشی نامطلوب عمل می کند - خواب آلودگی ایجاد نمی شود ، اما پاهایش پنبه ای می شود. این کار در کار مرد دخالت می کرد.

متعاقباً روزنامه نگاران با او تماس گرفتند. مدینه گفت که او نه می تواند بنویسد و نه می تواند بخواند - و این او را بسیار ناراحت می کند. به گفته ولنتاین ، سواد می تواند به گذراندن شبهای بی خواب او کمک کند - او می تواند کتاب خواندن را بپذیرد.

یوستاس برنت

یوستاس برنت یکی دیگر از کشاورزان در لیست ما است ، اما این بار انگلیسی است. این مرد به سادگی در سن 27 سالگی (حدود سال 1900) خواب را متوقف کرد. قبل از این ، قابل توجه است که وی هیچ حالت انحرافی در حالت خواب مشاهده نکرده است. پزشکان از سراسر کره زمین که می خواستند این پدیده را به صورت زنده ببینند ، از Eustace بازدید کردند. بسیاری سعی کردند او را با استفاده از دارو یا هیپنوتیزم بخوابند. از دومی ، برنت فقط سردرد داشت و قرص های خواب آور بدن را از تحرک و سرعت واکنش محروم می کردند - اما خواب از بین نرفت.

خود یوستاس از وضعیت امور خیلی ناراحت نیست. هر شب ، در حالی که خانه اش می خوابد ، حدود شش ساعت در رختخواب دراز می کشد تا به بدنش استراحت دهد. یوستاس بیش از 80 سال بدون شکایت از خستگی یا خواب آلودگی زندگی کرد.

تاکنون هیچ توضیح علمی برای این پدیده وجود ندارد. این تعجب آور نیست ، زیرا افراد زیادی از کمبود خواب مزمن رنج نمی برند. اما ، شاید ، وقتی دلایل چنین پدیده ای غیرمعمول پیدا شد ، ما کنترل بیشتری بر الگوی خواب خود پیدا کنیم.