نقص ایمنی در گربه ها: کدام ویروس باعث بیماری می شود ، علائم اصلی ، درمان و پیش آگهی زنده ماندن ، توصیه های دامپزشکان

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-17 22:32

نقص ایمنی ویروسی گربه سانان: تشخیص ، نه قضاوت

نقص ایمنی ویروسی تشخیصی است که در آن هیجان برای حیوان خانگی حتی خونسردترین صاحبخانه را نیز در بر می گیرد. در عین حال ، اگر با حیوان خانگی خود رفتار صحیحی داشته باشید و به خوبی از او مراقبت کنید ، سالهای طولانی زندگی مشترک دیگری در انتظار شما خواهد بود.

محتوا

• 1 ویروس نقص ایمنی گربه

  • تفاوت 1.1 از ویروس لوسمی
  • 1.2 دلایل اصلی توسعه بیماری
  • 1.3 خطر برای انسان و سایر حیوانات اهلی

• 2 راه عفونت و گروههای خطر

  2.1 عوامل موثر در ایجاد بیماری

• 3 نقص ایمنی ویروسی در گربه ها چگونه بروز می کند

  • 3.1 دوره کمون و اولین علائم بیماری
  • 3.2 دوره نهفته

  • 3.3 علائم اصلی نقص ایمنی

    3.3.1 گالری عکس: تظاهرات بالینی نقص ایمنی ویروسی در گربه ها

  • 3.4 در صورت نیاز فوری پزشک
  • 3.5 ویدئو: ویروس نقص ایمنی گربه
• 4 تشخیص نقص ایمنی ویروسی در گربه ها

• 5 درمان نقص ایمنی ویروسی

  • 5.1 کمک های اولیه برای حیوان خانگی

  • 5.2 داروهای مورد استفاده

    • 5.2.1 ضد ویروس
    • 5.2.2 به معنای درمان علامتی است
    • 5.2.3 تنظیم کننده های سیستم ایمنی
    • 5.2.4 جدول: بررسی اجمالی داروهایی که برای درمان گربه های نقص ایمنی ویروسی استفاده می شود
    • 5.2.5 گالری عکس: داروهایی برای درمان نقص ایمنی ویروسی:
  • 5.3 مراقبت از گربه بیمار
  • 5.4 درمان گربه ها و بچه گربه های باردار
• 6 پیش آگهی بیماری
• 7 اقدامات پیشگیرانه
• 8 توصیه دامپزشکان

ویروس نقص ایمنی گربه

ویروس نقص ایمنی گربه سانان از خانواده رتروویروس ها ، از جنس لنتی ویروس ها است و شباهت زیادی به ویروس نقص ایمنی انسانی دارد. در کتاب های مرجع دامپزشکی ، نام های اختصاری این عفونت وجود دارد:

• FIV (ویروس نقص ایمنی Feline) ؛
• VIC

گربه های وحشی بزرگ مانند شیر ، پلنگ ، قارچ و گربه پالاس نیز مستعد ابتلا به عفونت هستند.

همانطور که در انسان ، نقص ایمنی ویروسی گربه سانان یک بیماری مزمن با آسیب به سیستم ایمنی بدن است ، با دوره طولانی نهان (نهان). ویروس در محیط خارجی ناپایدار است و تابش مستقیم آفتاب و خشک شدن را تحمل نمی کند. به راحتی توسط همه ضد عفونی کننده های شناخته شده ، حتی آب صابون از بین می رود.

تفاوت از ویروس لوسمی

ویروس نقص ایمنی گربه اغلب با عامل لوسمی ویروسی اشتباه گرفته می شود زیرا هر دو عبارتند از:

• رترو ویروس های حاوی RNA هستند - آنها حاوی آنزیم revertase هستند ، که وقتی ویروس وارد سلول می شود ، بر اساس RNA آن کپی DNA خود را ایجاد می کند که در DNA سلول میزبان ادغام شده است.
• بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد ، بنابراین آنها تظاهرات بالینی خاصی ندارند.
• باعث بیماری های مربوط به عفونت های کشنده گربه ها می شود ، زیرا درمان آنها هنوز به خوبی انجام نشده است.

تفاوت بین عوامل ایجاد کننده نقص ایمنی ویروسی و سرطان خون ویروسی:

• ویروس نقص ایمنی بسیار متغیر است ، که تولید واکسن های پیشگیرانه را دشوار می کند. پروفیلاکسی واکسن در ایالات متحده آمریکا ، استرالیا وجود دارد. واکسیناسیون در اروپا و سایر کشورها هنوز در دسترس نیست. در مقابل ، عامل ایجاد کننده لوسمی ویروسی از نظر ژنتیکی همگن تر است و بنابراین واکسیناسیون علیه آن در همه جا انجام می شود.
• ویروس لوسمی به مغز استخوان حمله می کند و ویروس نقص ایمنی سلولهای بالغ سیستم ایمنی بدن را آلوده می کند ، بنابراین لوسمی ویروسی تهاجمی تر است.
• برای سرطان خون ویروسی ، توسعه تومورهای بدخیم در حیوانات جوان مشخص است. با کمبود ایمنی ویروسی ، تومورها بسیار کمتر از حیوانات خانگی مسن تشکیل می شوند.

علل اصلی توسعه بیماری

این بیماری پس از عفونت با یک ویروس بیماریزا ایجاد می شود ، مخزن آن گربه های آلوده است. این ویروس در خون ، بزاق ، شیر و سایر مایعات بیولوژیکی یک حیوان بیمار یافت می شود.

خطری برای انسان و سایر حیوانات خانگی

ویروس نقص ایمنی گربه بسیار خاص است و فقط نگرانی گربه ها است. مردم ، سگ ها و دیگر حیوانات خانگی در برابر آن مصون هستند.

راه های عفونت و گروه های خطر

مسیرهای زیر برای عفونت مشخص شده است:

• تزریقی - از طریق نیش دریافت شده در دعوا ، بیشترین اهمیت اپیدمیولوژیک را دارد.
• عمودی - عفونت بچه گربه ها از گربه آلوده ؛
• جنسی
• iatrogenic - در صورت تزریق با خون آلوده.

احتمال عفونت از طریق کاسه ، برس و سایر وسایل مراقبت قابل اغماض است.

راه اصلی عفونت با نقص ایمنی ویروسی از طریق گزش دریافت شده در دعوا است

گروه های در معرض خطر:

• گربه های آزاد و حیوانات ولگرد.
• متعلق به جنسیت مرد - گربه ها 2-3 بار بیشتر از گربه ها بیمار می شوند ، که با رفتار تهاجمی آنها توضیح داده می شود.
• سن بالای 5 سال - حداکثر درجه عفونت دقیقاً در چنین حیوانات خانگی تعیین می شود.
• گربه هایی با علائم بیماری های دیگر - در این مورد ، خطر شناسایی ویروس نقص ایمنی بیشتر از حیوانات خانگی بالینی است (طبق تحقیقات محققان خارجی ، ویروس در 9-15٪ از گربه ها با علائم بالینی نقص سیستم ایمنی تشخیص داده شده است ، و در 1.5-3٪ از حیوانات بالینی سالم).

عواملی که در پیشرفت بیماری نقش دارند

برای ایجاد یک تصویر بالینی دقیق از بیماری ، یک عفونت کافی نیست. سیستم ایمنی بدن حیوان خانگی ، به دلیل یک پاسخ تا حدی موثر ، قادر به تکثیر ویروس است ، که به گربه فرصتی برای ادامه زندگی معمول خود می دهد. تحت تأثیر عواملی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند ، کنترل آن کاهش می یابد ، ویروس تکثیر می شود و بیماری گسترش می یابد. عوامل موثر در توسعه این بیماری عبارتند از:

• بیماری های مزمن همزمان
• بیماری های عفونی ، به ویژه ویروس تبخال ؛
• عدم تعادل در رژیم غذایی ؛
• انگل های خارجی و داخلی ؛

• فشار.

  

  استرس یکی از عوامل موثر در انتقال عفونت نهفته به بیماری است

همچنین اهمیت یک سویه ویروس خاص برای این حیوان خاص از اهمیت زیادی برخوردار است. در آزمایشات ، مشخص شد که بچه گربه هایی که دارای آنتی بادی colostral برای ویروس نقص ایمنی گربه سانان هستند و از مادر آلوده منتقل می شوند ، با این وجود نمی توانند در برابر ویروس های ویروسی بیماری زا مقاومت کنند.

نقص ایمنی ویروسی چگونه در گربه ها بروز می کند؟

بیشتر علائم نقص ایمنی ویروسی ارتباط مستقیمی با ویروس ندارد.

دوره کمون و اولین علائم بیماری

دوره کمون بعد از عفونت معمولاً 1-1.5 ماه است. اولین علائم این بیماری می تواند درجه های مختلفی از جمله از بین رفتن بدون توجه داشته باشد. به عنوان یک قاعده ، آنها دوره ای هستند و در چند هفته یا ماه های اول پس از عفونت رخ می دهند. این شامل:

• تب - می تواند بالا یا متوسط باشد.
• بی حالی
• لنفادنوپاتی - افزایش غدد لنفاوی متعلق به گروه های مختلف ؛
• نوتروپنی - در تجزیه و تحلیل کلی خون ، توجه به کاهش دوره ای تعداد لکوسیت های تقسیم شده - نوتروفیل ها جلب می شود.

در این دوره ، ویروس در بافت لنفاوی و غدد بزاقی تکثیر می یابد و همچنین می توان آن را در خون یافت ، به خصوص در 12-12 هفته پس از عفونت. این ویروس لنفوسیت ها ، مونوسیت ها ، ماکروفاژها را آلوده می کند. سویه های نوروتروپیک ویروس وجود دارد که سلول های سیستم عصبی مرکزی را آلوده می کند و منجر به علائم عصبی می شود.

دوره تأخیر

پس از عفونت ، گربه ممکن است ماهها یا سالها علائمی در ارتباط با عفونت نداشته باشد. دلیل این امر این است که ویروس به شکل DNA در ژنوم گربه ادغام شده و تکثیر نمی شود. این به دلیل مصونیت قوی حیوان است و در بعضی موارد دوره بدون علامت در حیوانات خانگی آلوده تا تمام عمر ادامه دارد. حیوانات در دوره تاخیر بدون هیچ نشانه ای از بیماری ، خطر دیگری برای گربه ها محسوب می شوند.

اگر ویروس موفق شود از کنترل سیستم ایمنی بدن خارج شود ، شروع به تکثیر می کند و به سلول های حساس به آن آسیب می رساند و تصویر بالینی از نقص ایمنی ویروسی ایجاد می شود.

علائم اصلی نقص ایمنی

در برابر تب و لنفادنوپاتی عمومی (بزرگ شدن غدد لنفاوی گروه های مختلف) ، موارد زیر وجود دارد:

• عفونت های باکتریایی ناشی از فعال شدن فلور ثانویه (آنها شایع ترین علائم نقص ایمنی ویروسی هستند) ، آسیب ایجاد می شود:

  • اندام های تنفسی:

    • رینیت
    • تركئو برونشیت ؛

  • دستگاه گوارش:

    • استوماتیت ؛
    • التهاب لثه
    • اسهال مزمن
    • کاهش وزن بدن
    • بی اشتهایی
  • سیستم ادراری (عفونت های دستگاه ادراری) ؛
  • پوست (عفونت های چرکی پوست) ؛

  • چشم:

    • ملتحمه مزمن ؛
    • کراتیت - التهاب قرنیه ؛
    • کوریوراتینیت - التهاب کوروئید و شبکیه.

• بیماری های ویروسی که با یک دوره شدید مشخص می شوند:

  • ویروس کالیسیو
  • عفونت ویروس هرپس ؛

• عفونت های قارچی:

  • کاندیدیازیس
  • آسپرژیلوز

  • عفونت های قارچی پوست:

    • میکروسپوریا
    • تریکوفیتوز ؛

• تهاجمات توسط تک یاخته ها:

  • کوکسیدیوز روده ؛
  • توکسوپلاسموز ؛
  • هموبارتونلوز ؛

• دوره شدید پارازیتوز پوست:

  • نوتروز
  • جرب otodectic ؛
  • دمودیکوز
  • پدیکلوز

• برخی از انواع تومورها ، معمولاً در گربه های مسن:

  • لنفوم (خطر 5 برابر افزایش می یابد) ؛
  • سرطان خون؛
  • سرطان سلول سنگفرشی؛
  • ماستوسیتوما
  • فیبروسارکوما
  • مننژیوم

• بیماری های خود ایمنی - ویروس باعث اختلال در تنظیم سیستم ایمنی بدن ، تشکیل آنتی بادی های خود تهاجمی و مجتمع های ایمنی در گردش خون می شود که به بافت ها آسیب می رساند:

  • گلومرولونفریت - التهاب گلومرول کلیوی ، منجر به تشکیل نارسایی مزمن کلیه می شود.
  • یووئیت - التهاب کوروئید چشم ؛

  • myelodysplasia - با سرکوب رشد خونساز مغز استخوان آشکار می شود ، نتیجه این امر اغلب موارد زیر است:

    • کم خونی
    • ترومبوسیتوپنی - با تمایل به خونریزی متوقف می شود.

• ضایعات سیستم عصبی مرکزی - در 5٪ موارد رخ می دهد:

  • اختلالات رفتاری
  • لرزش - لرزش عضلات ؛
  • anisocoria - اندازه های مختلف مردمک ؛
  • سندرم تشنج
  • اختلال عملکرد اندام های لگن (بی اختیاری ادرار و مدفوع).

گالری عکس: تظاهرات بالینی نقص ایمنی ویروسی در گربه ها

حیوانات خانگی بیمار لاغر می شوند

التهاب لثه شایعترین علامت نقص ایمنی ویروسی است

عفونت های پوستی چرکی از ویژگی های نقص ایمنی ویروسی است

ملتحمه همراه با نقص ایمنی ویروسی با یک دوره مداوم مشخص می شود

یوویت (التهاب جفت چشم) با نقص ایمنی ویروسی از نوع خود ایمنی است

تصویر بالینی دوره نقص ایمنی ویروسی با یک تنوع مشخص مشخص می شود ، بنابراین ، برای راحتی ، برجسته کردن علائم رایج منطقی است:

• تب؛
• ظلم عمومی؛
• از دست دادن اشتها؛
• کاهش وزن؛
• التهاب لثه
• استوماتیت ؛
• پریودنتوز
• اسهال مزمن
• رینیت مزمن
• ووئیت قدامی
• ورم ملتحمه
• کراتیت
• کوریوراتینیت ؛
• اوتیت
• استفراغ مزمن
• سیستیت مزمن
• نارسایی کلیه؛
• سقط جنین
• نئوپلاسم های بدخیم

هنگامی که یک پزشک فوراً مورد نیاز است

هنگامی که اولین علائم ناراحتی در گربه ظاهر می شود ، به پزشک نیاز است ، به خصوص اگر:

• در برابر تب ظاهر می شود ؛
• همراه با افزایش غدد لنفاوی ؛
• همزمان چندین سیستم ارگان را تحت تأثیر قرار دهید.
• با تمایل به التهاب ملتحمه مزمن تنبل ، رینیت ، اوتیت میانی ، عفونت های پوستی همراه است.
• همراه با عفونت های ویروسی مکرر و شدید ؛
• به عنوان مثال ، نوتودروز در گربه بزرگتر به طور معمول رفتار کند ، در حالی که این برای بچه گربه ها و حیوانات خانگی جوان معمول است.
• پس از تماس با حیوان آلوده به ویروس نقص ایمنی گربه ظاهر شد.
• در یک حیوان در معرض خطر ظاهر شد (به عنوان مثال ، یک گربه غیر اخته شده که به خیابان دسترسی دارد و در دعوا شرکت می کند).

شما باید در اولین علائم بیماری گربه به پزشک مراجعه کنید: تشخیص آن بسیار مهم است

ویدئو: ویروس نقص ایمنی گربه سانان

تشخیص نقص ایمنی ویروسی در گربه ها

تشخیص این بیماری منحصراً توسط دامپزشک انجام می شود ، اگرچه یک مالک باتجربه ممکن است به کمبود ایمنی حیوان خانگی شک کند.

پزشک گربه را معاینه می کند و اطلاعاتی در مورد چگونگی پیشرفت بیماری و همچنین در مورد شرایط زندگی حیوان ، واکسیناسیون قبلی ، بیماری های مزمن حاد یا موجود قبلی جمع آوری می کند.

در آزمایش خون عمومی ، توجه به موارد زیر جلب می شود:

• کم خونی - به دلیل کاهش تعداد گلبول های قرمز خون ؛
• لنفوپنی - کاهش تعداد لنفوسیت ها ؛
• نوتروپنی - کاهش تعداد لکوسیت های تقسیم شده.

برای شناسایی پاتوژن ، روش های آزمایشگاهی وجود دارد که هر یک از آنها محدودیت های خاص خود را در کاربرد دارد:

• کشت لنفوسیت های خون محیطی آلوده به عوامل بیماری زا به محیط کشت سلول منتقل می شود. این روش با دقت بالا مشخص می شود ، 2-3 هفته طول می کشد. گران است و بنابراین به ندرت در عمل بالینی استفاده می شود.

• واکنش زنجیره ای پلیمراز. ماهیت روش شامل تعیین DNA ویروسی است که با حساسیت بالا مشخص می شود. در تفسیر نتایج آن نکات خاصی وجود دارد. از آنجا که ویروس نقص ایمنی بسیار متغیر است ، آزمایش نمونه های مشابه در آزمایشگاه های مختلف می تواند نتایج متفاوتی را به همراه داشته باشد. به همین دلیل ، تضاد با روش های تحقیق سرولوژی ، که با هدف شناسایی آنتی بادی های پاتوژن انجام می شود ، امکان پذیر است:

  • یک نتیجه منفی PCR و یک تست سرولوژیک مثبت معمولاً نشان می دهد که:

    • به دلیل تنوع بالای ویروس ، واکنش زنجیره ای پلیمراز ناموفق بود و این به معنای عدم وجود پاتوژن نیست.
    • گربه از ایالات متحده آمریکا ، کانادا ، استرالیا ، نیوزیلند ، جایی که واکسیناسیون علیه نقص ایمنی ویروسی انجام می شود ، وارد می شود. در این حالت ، روش های سرولوژیک میزان بالایی از آنتی بادی ها را پس از واکسیناسیون تعیین می کنند ، اما عامل بیماری زا خود در بدن نیست ، یعنی نتیجه PCR منفی است.
    • این یک بچه گربه است که آنتی بادی های آغوز دریافت کرده است - آزمایش باید پس از 6 ماه تکرار شود.

  • نتیجه PCR مثبت و تست سرولوژی منفی:

    • بلافاصله پس از عفونت رخ می دهد ، زمانی که تولید آنتی بادی هنوز اتفاق نیفتاده است.
    • در گربه هایی که از نزدیک با یک گربه آلوده زندگی می کنند و عامل بیماری زا را به صورت ویروسی یکپارچه در DNA دریافت می کنند ، در این حالت تولید آنتی بادی ها هفته ها یا ماه ها به تعویق می افتد ، بنابراین نتایج آزمایشات سرولوژیک منفی خواهد بود ؛
    • هنگامی که سیستم ایمنی سرکوب شده قادر به تولید آنتی بادی نیست ، در مرحله نهایی بیماری رخ می دهد.

• روش های سرولوژیک: بیشتر آنها برای شناسایی آنتی بادی های ضد ویروسی است (آنها زودتر از 12 هفته از لحظه آلودگی تشخیص داده می شوند). دقت روشهای سرولوژی از 90٪ تجاوز نمی کند ، هر دو نتیجه مثبت کاذب و منفی کاذب وجود دارد. معمولاً استفاده می شود:

  • ELISA (روش جذب کننده سیستم ایمنی مرتبط با آنزیم) ؛
  • ایمونوفلورسانس
  • وسترن بلات (لکه ایمنی) - "استاندارد طلا" در تشخیص ، می تواند در موارد بحث برانگیز مورد استفاده قرار گیرد ، همچنین آنتی بادی های ضد ویروسی را تعیین می کند.
  • ایمونوکروماتوگرافی.

درمان نقص ایمنی ویروسی

درمان نقص ایمنی ویروسی گربه به خوبی مشخص نشده است و بیماری غیر قابل درمان در نظر گرفته می شود. اما اگر فرآیندهای عفونی ثانویه را کنترل کنید ، می توانید به طور قابل توجهی عمر حیوان خانگی را افزایش داده و کیفیت آن را حفظ کنید.

کمک های اولیه برای حیوان خانگی

کمک های اولیه برای گربه شامل تحویل به کلینیک ، معاینه توسط دامپزشک و معاینه جامع برای انتخاب صحیح درمان است.

داروهای مورد استفاده

داروهای نقص ایمنی ویروسی گربه را می توان به سه گروه اصلی تقسیم کرد:

• داروهای ضد ویروسی
• تعدیل کننده سیستم ایمنی ؛
• داروهای درمانی برای علائم درمانی.

داروهای ضد ویروسی

داروهای ضد ویروسی تا حدی از داروهای انسانی وام گرفته می شوند ، جایی که برای درمان HIV در انسان استفاده می شود. در مقایسه با انسان ، تأثیرات آن بر روی گربه ها اثر کمتری دارد و عوارض جانبی بیشتری دارد.

بیشترین استفاده:

• زیدوودین - ویروس را از تهیه نسخه DNA جلوگیری می کند. بار ویروسی را کاهش می دهد ، تظاهرات بالینی را کاهش می دهد ، سیستم ایمنی بدن و کیفیت زندگی گربه را بهبود می بخشد. معمولاً به خوبی تحمل می شود. کم خونی یک عارضه جانبی رایج است که نیاز به ترک برای چند روز دارد. در نتیجه تغییرپذیری جهش ویروس ، مقاومت در برابر زیدوودین امکان پذیر است ؛ این اتفاق زودتر از 6 ماه پس از شروع درمان رخ می دهد.
• Mozobil - از همانند سازی (تولید مثل) ویروس جلوگیری می کند ، یک ماده ضد ویروسی مجاز نیست ، در داروهای انسانی به عنوان فعال کننده سلول های بنیادی در بیماران پس از پیوند مغز استخوان استفاده می شود. استفاده در شرایط آزمایشگاهی در گربه ها کاهش بار ویروسی و بهبود روند بیماری را نشان داده است ، بدون اینکه عوارض جانبی داشته باشد.
• Virbagen Omega ، یک امگا-اینترفرون گربه ای ، گونه ای خاص است ، بنابراین ایمن است و برای درمان مادام العمر مناسب است. همانند سازی ویروس را سرکوب می کند ، ایمنی سلولی را تحریک می کند. در قلمرو فدراسیون روسیه مجوز ندارد ، از خارج از کشور وارد می شود ، بنابراین قیمت چندین برابر بیش از حد است.

• اینترفرون انسانی همچنین اثر ضد ویروسی دارد و روند بیماری را بهبود می بخشد. دو روش ممکن برای مدیریت وجود دارد و ویژگی هایی وجود دارد:

  • هنگام استفاده از تزریق زیر جلدی دوزهای بالای دارو ، سطح بالایی از محتوای آن در خون و یک اثر ضد ویروسی برجسته تر به دست می آید ، اما پس از 3-7 هفته آنتی بادی های خنثی ظاهر می شود و اثر از بین می رود.
  • مطالعات همچنین اثربخشی دوزهای پایین اینترفرون خوراکی را ثابت کرده است ، این در افزایش میزان بقای لنفوسیت های T مورد حمله ویروس بیان می شود.

درمان علامتی یعنی

داروهای علامت دار اغلب برای مقابله با عفونت های ثانویه استفاده می شوند. این احتمال وجود دارد که یک گربه دارای نقص ایمنی نیاز به دوره درمانی طولانی تری داشته باشد. از ابزارهای زیر استفاده می شود:

• ضد باکتری - اولویت داروها با طیف وسیعی از عملکرد است:

  • سینولوکس
  • سفتریاکسون ؛
  • سیپروفلوکساسین
  • داکسی سایکلین
  • مترونیدازول ؛
• ضد قارچ - برای درمان عفونت های قارچی ، نباید از گریزئوفولوین استفاده شود ، زیرا سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند ، از ایتراکونازول اغلب استفاده می شود - موثرترین و ایمن ترین در درمان عفونت های قارچی در گربه ها ؛

• اریتروپویتین ها - برای توسعه کم خونی ناشی از هر دو توسعه نارسایی کلیه در گلومرولونفریت و میلو دیسپلازی استفاده می شود:

  • اریتروپویتین؛
  • Recormon؛
  • Epostim؛

• آنتی هیستامین - برای سرکوب واکنشهای خود ایمنی ایجاد شده توسط ویروس استفاده می شود:

  • Tavegil؛
  • سوپراستین
• محرک های لکوپوئیز - آنها با دقت استفاده می شوند ، برای بیش از 3 هفته ، شواهدی وجود دارد که آنها می توانند بار ویروسی را افزایش دهند ، باعث فعال شدن لنفوسیت ها و ماکروفاژهای اخیراً آلوده (Filgrastim) ؛
• کورتیکواستروئیدها - در دوره های کوتاه مدت تجویز می شود ، روند بیماری را کاهش می دهد ، برای استفاده موضعی می توان آنها را برای یووئیت و استوماتیت تجویز کرد. با ضایعات مغز و گلومرولونفریت ، آنها به طور سیستمیک (پردنیزولون) استفاده می شوند.

• محافظهای کبدی - برای کاهش اثرات سمی دارو درمانی بر روی کبد تجویز می شود ، دامپزشکان Heptral را دوست دارند ، اما در صورت نارسایی کلیه بهتر است از آن استفاده نکنید:

  • Essentiale؛
  • هوفیتول - دارای اثر محافظت نفرو و کبدی است.

• ویتامین:

  • ویتامین سی؛
  • ریبوفلاوین ؛
  • سیانوکوبالامین؛

• داروهایی برای اصلاح اختلالات متابولیکی در نارسایی کلیه:

  • پیشرفت کلیوی ؛
  • ایپاکیتین

تنظیم کننده های سیستم ایمنی

تعدیل کننده های سیستم ایمنی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند ، اما اثربخشی استفاده از آنها و تأثیر آن بر زنده ماندن گربه های مبتلا به نقص ایمنی ویروسی نه مطالعه شده و نه اثبات شده است. در عین حال ، خطر افزایش تکثیر ویروس و افزایش بار ویروسی در نتیجه فعال شدن سلولهای خونی آلوده به تازگی تحت تأثیر تنظیم کننده های سیستم ایمنی وجود دارد ، بنابراین استفاده از آنها برای نقص ایمنی ویروسی در گربه ها ارزش ندارد..

جدول: بررسی اجمالی داروهایی که برای درمان گربه های نقص ایمنی ویروسی استفاده می شود

مواد مخدر	ساختار	اصول کارکرد، اصول جراحی، اصول عملکرد	قیمت ، روبل
سینولوکس	آموکسی سیلین اسید کلاولانیک	داروی ضد باکتری با طیف گسترده	از 235
Tsiprovet	سیپروفلوکساسین		از 125
متروگیل-دنتا	مترونیدازول	ژل ضد میکروبی موضعی برای استوماتیت و التهاب لثه	از 180
زیدوودین	آزیدوتیمیدین	عامل ضد ویروسی که از تکثیر ویروس جلوگیری می کند	از 2800
هوفیتول	عصاره آبی برگ تازه کنگر	محافظ کبدی ، محافظ نفوذی. این ماده دارای اثرات پوستی و ادرار آور است ، محتوای سموم ازته در خون را در نارسایی کلیه کاهش می دهد.	از 282
Recormon	Epoetin beta	بلوغ و آزاد شدن گلبول های قرمز خون از مغز استخوان را تحریک می کند	از سال 1248
پردنیزولون	پردنیزولون	هورمون کورتیکواستروئید با اثرات ضد التهابی و سرکوب سیستم ایمنی قوی. برای سرکوب واکنشهای التهابی خود ایمنی و شدید استفاده می شود.	از 40
ایرونین	ایتراکونازول	عامل ضد قارچ	از 392
داکسی سایکلین	داکسی سایکلین	عامل ضد باکتری طیف گسترده ای با فعالیت ضد پروتزوئالی	از 18

گالری عکس: داروهایی برای درمان نقص ایمنی ویروسی:

Recormon در صورت کم خونی بلوغ و آزاد سازی گلبول های قرمز از مغز استخوان را تحریک می کند

داروی ضد باکتری داکسی سایکلین علیه پروتوزوآ فعال است

Hofitol دارای اثر کلرتیک و ادرار آور است ، محتوای سموم ازت در خون را کاهش می دهد ، حاوی الکل نیست

زیدوودین همانند سازی ویروس نقص ایمنی را سرکوب می کند

Sinulox یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده و دارای مشخصات ایمنی مناسب است

مراقبت از گربه بیمار

یک گربه آلوده یا بیمار نیاز به نظافت دقیق دارد. میزبان باید:

• دسترسی گربه به خیابان را متوقف کنید.
• کناره گیری از تولید مثل ، عقیم سازی ایده آل ؛
• یک رژیم غذایی متعادل کامل ایجاد کنید ، از کاهش وزن جلوگیری کنید.
• به طور منظم برای انگل های خارجی درمان انجام دهید.
• از داروهای ضد التهابی یک بار در هر سه ماه استفاده کنید.
• نظارت بر وضعیت حفره دهان و پوست.
• جلوگیری از هیپوترمی ؛
• از استرس جلوگیری کنید
• به طور منظم یک گربه را برای معاینه توسط دامپزشک تهیه کنید.
• به طور منظم آزمایش های کنترل را انجام دهید

• مسئله واکسیناسیون گربه (به صورت جداگانه) را حل کنید:

  • در صورت وجود علائم بالینی بیماری ، واکسیناسیون غیر قابل قبول است.
  • در گربه های آلوده ، بالینی سالم ، از واکسن های نوترکیب یا کشته شده استفاده می شود.

کنترل وزن و جلوگیری از کاهش وزن در حیوان خانگی مهم است

درمان گربه ها و بچه گربه های باردار

درمان گربه باردار بیمار با حذف بعدی آن از کار تولید ، منحصراً در جهت منافع گربه انجام می شود. اگر حیوان آلوده باشد ، اما از نظر بالینی سالم باشد ، از کار تولید مثل نیز حذف می شود ، اما در این حالت می توان صبر کرد تا تولد ، از روش های درمانی که می تواند به بچه گربه ها آسیب برساند خودداری شود.

بچه گربه های گربه های آلوده و بیمار به طور مصنوعی تغذیه می شوند ، زیرا ویروس در شیر نیز یافت می شود. ویروس از گربه مادری به بچه گربه ها منتقل می شود ، البته با توجه به بار ویروسی وی ، با احتمال متفاوت به طور معمول ، در گربه های آلوده و بدون علائم بیماری ، به ندرت همه بچه گربه ها آلوده می شوند ، در حالی که در گربه های بیمار ، آلودگی کل بستر به 70٪ می رسد.

بچه گربه های گربه های آلوده آنتی بادی های آغوز را با شیر دریافت می کنند و تا 16 هفته واکنش مثبت نشان می دهند. اگر نتایج بچه گربه بعد از 16 هفته مثبت بماند ، آزمایش باید در 6 ماهگی تکرار شود زیرا این محدودیت سنی برای احتباس آنتی بادی colostral است. اگر یک بچه گربه در سن شش ماهگی آنتی بادی های ضد ویروسی را حفظ کند ، ما در مورد عفونت صحبت می کنیم.

درمان بچه گربه ها به همان روش گربه های بزرگسال انجام می شود ، دوزهای داروهای تجویز شده را تنظیم می کند. اگر بچه گربه آلوده باشد ، اما بیمار نباشد ، آنها آن را رصد می کنند ، مراقبت خوبی انجام می دهند ، دایره تماس خود را محدود می کنند ، از عفونت با بیماری های عفونی جلوگیری می کنند. بچه گربه های آلوده در دوران کودکی معمولاً پیش آگهی بدتری نسبت به بچه گربه های آلوده در بزرگسالی دارند. این در توسعه مکرر نقص ایمنی منعکس می شود.

آلودگی بچه گربه ها از مادر هم در رحم و هم در دوران شیردهی امکان پذیر است

پیش آگهی بیماری

پیش آگهی با توجه به سویه عوامل بیماری زا ، وضعیت سیستم ایمنی بدن گربه و اینکه آیا وی تحت درمان و مراقبت های مناسب است تعیین می شود. طول عمر گربه های آلوده کوتاهتر از گربه های آلوده نیست. اختلاف متوسط 1-2 سال است. در همان زمان ، امید به زندگی یک حیوان خانگی با کلینیک بالینی نقص ایمنی به ندرت از 1-2 سال فراتر می رود ، بنابراین تعیین پیش آگهی زندگی در هر مورد خاص دشوار است. در بعضی از گربه ها ، ویروس در طول زندگی در یک حالت نهفته است و هیچ تظاهرات بالینی ندارد.

اقدامات پیشگیری

اقدامات پیشگیرانه شامل موارد زیر است:

• محرومیت از تماس با حیوانات آلوده ، که هنگام گربه آزاد آزاد می شود.
• اخته حیوان خانگی - رفتار پرخاشگرانه و احتمال عفونت ناشی از گزش دریافت شده در یک مبارزه را کاهش می دهد.
• قرنطینه 3 ماهه با معرفی یک گربه جدید به یک مجموعه گربه سان تاسیس شده با ارائه آزمایشات کنترل در آغاز آن و همچنین در پایان آن ؛
• آزمایش اجباری برای نقص ایمنی ویروسی حیوانات شرکت کننده در کار تولید مثل و حذف آلوده از آن.

توصیه های دامپزشکی

نقص ایمنی ویروسی گربه یک بیماری لاعلاج است. در عین حال ، اگر کنترل پیشرفت عواقب آن ، عمدتا فرآیندهای عفونی ثانویه را کنترل کنید ، می توانید به طور قابل توجهی عمر حیوان خانگی را افزایش دهید و کیفیت آن را حفظ کنید.