پارتیشن داخلی برای منطقه بندی اتاق های دیوار خشک: ویژگی های طراحی ، جوانب مثبت و منفی ، دستورالعمل هایی در مورد چگونگی انجام این کار توسط خودتان

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-17 22:32

پارتیشن گچ تخته

معمولاً مسئله تقسیم فضای زندگی به مناطق با افزایش تعداد اعضای خانواده مطرح می شود. کودکان در حال رشد به متر مربع جداگانه نیاز دارند. والدین سالخورده ، و گاهی اوقات مانند کودکان هستند ، همچنین می خواهند قلمرو خود را داشته باشند. به راحتی و به راحتی و بدون هیچ گونه هزینه اضافی ، فن آوری ساخت پارتیشن از تخته گچ - ماده ای کاملاً سازگار با محیط زیست ، جذب کننده صدا و ارزان قیمت - این مشکلات را برطرف می کند.

محتوا

• 1 در کدام اتاق ها از پارتیشن های گچ تخته استفاده می شود؟

  1.1 گالری عکس: استفاده از دیوار خشک برای ساخت پارتیشن

• 2 ویژگی های طراحی پارتیشن تخته گچ ، موافقان و مخالفان

• 3 ابزار مورد نیاز برای ساخت پارتیشن از گچ تخته گچ

  جدول 3.1: مصرف مواد با فاصله 0.6 متر از پروفیل های پست

• 4 ساخت یک پارتیشن دیوار خشک با دستان خود

  • 4.1 طرح و طرح

    4.1.1 فیلم: نحوه علامت گذاری پارتیشن از تخته گچ

  • 4.2 نصب بتن ها
  • 4.3 غلاف قاب با عایق حرارتی و صوتی

  • 4.4 بتونه و اتمام پارتیشن

    • 4.4.1 فیلم: بتونه تخته گچ
    • 4.4.2 ویدئو: خودتان پارتیشن دیوار خشک کنید
• 5 بررسی

در کدام اتاق ها از پارتیشن های گچ تخته استفاده می شود؟

اغراق نیست اگر بگوییم امروزه از دیوارها ، سقف ها و پارتیشن های ساخته شده از صفحات گچ در همه شاخه های ساخت و سازهای ساختمانی استفاده می شود. فناوری پیشرفته ای که از اروپای غربی برای ما آورده شده است ، نه تنها در بخشهای مسکونی ، بلکه در مناطق تولیدی نیز استفاده می شود.

در سال 2014 ، در سطح قانونگذاری ، هنجارها و قواعدی برای ساخت سازه های گچ تخته گچ تدوین و در سندی به نام SP 163.1325800.2014 "سازه هایی با استفاده از تخته گچ گچ و ورقه های الیاف گچ" گنجانده شده است. قوانین طراحی و نصب »

توسعه دهندگان خصوصی مدت هاست که از مزایای ساخت و ساز خشک قدردانی کرده اند. استفاده از محصولات نهایی کارخانه ، که گاهی اوقات "گچ خشک" نامیده می شود ، به شما امکان می دهد ناخوشایندترین جنبه های ساخت مسکن - فراوانی زباله های ساختمانی ، گرد و غبار خورنده ، خاک ، بخارات سنگین از مخلوط سیمان را دور بزنید. با استفاده صحیح از فناوری ، تخته های گچ گچ ، ماده ای همه کاره است. تقریباً در همه جا قابل استفاده است ، حتی در تجهیزات اداری با سطح رطوبت بالا.

ضد آب بودن صحیح و یک لایه کاشی و سرامیک که به طور صحیح گذاشته شده است در بالای یک ورق مقاوم در برابر رطوبت (GKVL) به شما امکان می دهد پارتیشن ها را در آشپزخانه ها ، توالت ها و حمام ها مرتب کنید.

گالری عکس: استفاده از دیوار خشک برای ساخت پارتیشن

یک پارتیشن زیبا ساخته شده از تخته گچ سبک ، فضای اتاق نشیمن را به مناطق تفریحی تقسیم می کند

ترکیب پارتیشن با قفسه های سبک یکپارچه با فضای داخلی متناسب است

تمایز بین توالت و حمام در حمام باعث افزایش سطح راحتی می شود

با تقسیم اتاق کودکان به چندین منطقه عملکردی ، پارتیشن اصلی از تخته گچ امکان پذیر می شود

ویژگی های ساخت پارتیشن تخته گچ ، موافقان و مخالفان

پارتیشن تخته گچ از یک قاب فلزی تشکیل شده است که در یک یا دو لایه (و گاهاً سه) با ورق های تخته گچ پوشانده شده است. لایه سطحی با ملات گچ بتونه است و با رنگ پوشانده شده یا با کاغذ دیواری چسبانده شده است.

درب ها در پارتیشن های راهرو مرتب شده اند تا فضا را به اتاق های جدا شده تقسیم کنند

ساختار کلاسیک دیوار یک پایه جامد دارد ، که یک رستر از پروفیل های فلزی با اندازه مشخص به سختی به آن متصل شده است. پروفیل های راهنمای افقی (PN) در امتداد کف و سقف گذاشته می شوند ، که بین آنها یک صفحه عمودی با کمک قفسه ها تشکیل می شود. برای افزایش قدرت ، مهاربندهای عرضی اضافی بین پایه ها نصب می شوند.

اعضای متقاطع استحکام ساختاری را افزایش می دهند

علاوه بر این ، سطح پارتیشن با ورق های دیوار خشک پوشانده شده است. از آنجا که اندازه استاندارد تخته گچ ، 120 سانتی متر است ، فاصله بین پروفیل های عمودی به صورت چند برابر حفظ می شود: 0.6 ، 0.4 یا 0.3 متر. اتصالات ورق ها باید روی قفسه ها قرار بگیرند - این به لطف این اصل تثبیت است که پارتیشن سفتی بیشتری دریافت می کند و قادر به تحمل بار عرضی زیاد است. علاوه بر این ، طبق استاندارد ، فاصله بین پیچ ها بیش از 25 سانتی متر در نظر گرفته نشده است.

اگر در لایه اول دو لایه تخته گچ نصب شده باشد ، فاصله بین پیچ ها تا 70 سانتی متر مجاز است

پس از پوشاندن دو طرف قاب با تخته گچ ، اتصالات ورق ها و پیچ ها بتونه هستند. ملات گچ به گونه ای آماده می شود که زمان اتمام از 20 دقیقه بیشتر نشود ، زیرا گچ تمایل به سرعت سخت شدن دارد. یک نوار تقویت کننده (معمولاً خود چسب) ، مشابه مارپیچ ، به طور مقدماتی در اتصالات عمودی گذاشته می شود. درزهای عرضی با نوارهای فایبرگلاس یا باند کاغذ سوراخ دار تقویت می شوند.

سه بار پوشش با محلول گچ به شما امکان می دهد سطح پارتیشن را کاملاً تراز کنید

از آنجا که گچ در هنگام خشک شدن 8-10٪ کوچک می شود ، این عمل دو بار تکرار می شود ، در بین درزها با یک میله گل میناکاری می شوند. این برای تراز کردن کامل صفحه پارتیشن ضروری است. پایان با یک پوشش پایان شامل یک خمیر پراکندگی خوب است.

خمیر نهایی شامل نرم کننده هایی است که سطح آن را صاف و صاف می کند

در حقیقت ، مراحل نصب نسبت به اتمام کار زمان کمتری طول می کشد. هر لایه بتونه باید کاملاً خشک باشد ، بنابراین ، باید زمان مشخصی بین استفاده از لایه ها حفظ شود.

مزایای سیستم های دیوار خشک عبارتند از:

1. سرعت ساخت. مساحت یکی ورق اللوح 3 متر است ² (1.2 × 2.5 متر) است. یک صنعتگر باتجربه آن را در عرض 5–5 دقیقه نصب می کند ، از این رو سرعت بالای ساخت پارتیشن است.
2. ایمنی مواد گچ بین دو ورق مقوا فشرده می شود. این یکی از سازگار با محیط زیست ترین انواع پانل ها است.
3. مقاوم در برابر آتش. اجاق ها نمی سوزند و از احتراق پشتیبانی نمی کنند. با ضخامت 12.5 میلی متر ، ورق می تواند به مدت 20 دقیقه در برابر آتش مقاومت کند. این بدان معناست که پارتیشن حداقل 40 دقیقه از گسترش آتش جلوگیری می کند.
4. وزن کم سازه (وزن یک ورق استاندارد 25 کیلوگرم است). با تشکر از این ، فشار روی تکیه گاه بسیار ملایم است ، که به ویژه در ساختمانهایی که بار محدود آنها در کفهای متحمل بار است بسیار مهم است.
5. سطح نسبتاً بالایی از عایق صدا. حتی بدون استفاده از درج های ضد سر و صدا (به شکل پشم معدنی یا پلی استایرن) ، نفوذپذیری صدا از طریق پارتیشن در حد استاندارد است.
6. فضای داخلی سازه محموله را حمل می کند. کابل های برق و لوله های آب بین ورق ها قرار می گیرند. در صورت لزوم ، کانال های فاضلاب و سایر تجهیزات در داخل پارتیشن نصب شده اند.

7. انعطاف پذیری مواد به شما امکان می دهد انواع مختلفی از اشکال معماری را به پارتیشن بدهید. عناصر تزئینی مانند قوس ها ، ستون ها و سایر سطوح منحنی اغلب استفاده می شود.

   

   ساخت قوس بالای درب حتی برای یک استاد تازه کار در دسترس است

8. قابل تعمیر هرگونه آسیب محلی به راحتی قابل ترمیم است. برای بازگرداندن یکپارچگی سازه ، کافی است فقط محل خرابی را جایگزین کنید (بدون جدا کردن ساختار به طور کلی).

معایب پارتیشن GCR شامل دو عامل است:

1. مقاومت کم در برابر فشار مکانیکی. در بین مردم یک عقیده مداوم وجود دارد که "چکش زدن میخ" به دیوار یا پارتیشن ساخته شده از تخته گچ گچ غیرممکن است. اگرچه این کاملاً درست نیست. اتصال دهنده های دارای اسپیسر به طور خاص برای دیوارهای خشک و سایر مواد متخلخل ساخته شده اند. با کمک آنها ، می توان قفسه هایی را به پارتیشن متصل کرد ، تصاویر را می توان آویزان کرد و غیره. علاوه بر این ، با کمک بلوک های چوبی تعبیه شده یا نوارهای تخته سه لا مشکل حل می شود.

   

   طراحی خاص رولپلاک اتصال قابل اعتماد به پارتیشن تخته گچ را فراهم می کند

2. تورم آب واقعا هست. اما تقریباً تمام مواد پانل از جمله MDF ، نئوپان روکش دار و تخته سه لا در معرض خطر هستند. واقعیت جالب: دیوار گچ تا 15٪ آب (نسبت به وزن خودش) بدون از دست دادن عملکرد جذب می کند.

به طور کلی ، یک تجزیه و تحلیل عینی نشان می دهد که سیستم های گچ بری مزایای بیشتری نسبت به معایب دارند. به همین دلیل این ماده در ساخت و ساز مدرن و دکوراسیون داخلی بسیار گسترده است.

ابزار لازم برای ساخت پارتیشن گچ تخته

برای بحث در این زمینه ، توصیه می شود همه مواد و ابزار را از قبل تهیه کنید. یک مجموعه اصلی برای نصب پارتیشن به صورت زیر است:

• پیچ گوشتی یا مته سبک با پیچ اندازه گیری عمق سنج ؛

• چاقو نقاشی ، رنده برای سنگ زنی انتهای تخته گچ ؛

  

  یک صفحه سوراخ دار در قسمت پایه دستگاه بی نظمی را از انتهای ورق GKL قطع می کند

• قیچی برای فلز (برای برش پروفیل) ؛

  

  قیچی ورق فلزی جمع و جور به شما امکان می دهد پروفیل ها را دقیقاً به اندازه مشخص شده برش دهید

• اره با یک تیغه باریک و یک دندان خوب
• ابزار اندازه گیری: نوار ساختمانی ، سطح هیدرولیک (یا سطح لیزر) ، لوله کشی ؛
• نخ ساخت (بهتر - ضرب و شتم با رنگ آبی) ؛

• مجموعه ای از کاردک (ماله و کفگیر باریک تا 15 سانتی متر) ؛

  

  برای درمان سطح پارتیشن ها ، فقط از کاردک های فلزی استفاده می شود.

• یک ظرف برای رقیق کردن بتونه گچ ؛
• سوراخ کن؛

• اسلحه برای استفاده از درزگیر

  

  یک لوله پر از درزگیر اکریلیک به داخل گیره تپانچه وارد می شود

• بلوک سنگزنی

  

  تسطیح و سنگ زنی بتونه با استفاده از کاغذ سنباده و میله انجام می شود

• غلتک رنگ برای رنگ (یا چسب کاغذ دیواری).

اگر پارتیشن در اتاقی با کف و سقف چوبی نصب شده باشد ، دریل چکش لازم نیست. نصب پروفیلهای راهنما فقط در ساختمانهای بتونی یا آجری مورد نیاز است.

مدل های گران قیمت پیچ گوشتی حرفه ای با تغذیه پیچ خودکار وجود دارد

محاسبه مصالح برای ساخت پارتیشن تخته گچ آسانتر است طبق جداول موجود در دسترس عموم. وب سایت های بسیاری از شرکت های تخصصی (به عنوان مثال KNAUF) اطلاعات دقیق در مورد مصرف اجزای سازنده تا هر پیچ را ارائه می دهند. به عنوان مثال ، ما محاسبه مواد را برای 1 متر مربع ^از پارتیشن C-111 (یک قاب فلزی به همراه یک لایه دیوار خشک در هر دو طرف) ارائه خواهیم داد.

جدول: مصرف مواد با فاصله بین پروفیل های پست 0.6 متر

نام	مقدار در هر 1 متر مربع. متر	مواد محاسبه شده	تعداد کل
یکی	لیست KNAUF (GKL ، GKLV ، GKLO)	2 متر 2	ایکس	2 متر 2
2	مشخصات کناف PN 50/40 (75 / 40،100 / 40)	1.3 خط متر	ایکس	1.3 متر در حال اجرا
3	مشخصات کناف PS 50/50 (75 / 50،100 / 50)	2 در حال اجرا متر	ایکس	2 متر در حال اجرا
4	پیچ خودکاری TN 25	34 عدد	ایکس	34 عدد
5	بتونه "KNAUF-Fugen" (برای آب بندی اتصالات)	0.9 کیلوگرم	ایکس	0.9 کیلوگرم
6	نوار تقویت کننده	2.2 خط متر	ایکس	2.2 متر در حال اجرا
7	Dowel K 6/35	1.6 عدد	ایکس	2 عدد
8	نوار آب بندی	1.2 خط متر	ایکس	1.2 متر در حال اجرا
نه	آغازگر "KNAUF-Tiefengrund"	0.2 لیتر	ایکس	0.2 لیتر
ده	اسلبهای پشم معدنی	1 متر 2	ایکس	1 متر 2
یازده	PU با مشخصات Knauf	با توجه به نیاز مشتری	ایکس

ساخت یک پارتیشن دیوار خشک با دستان خود

اول از همه ، لازم به ذکر است که برای نصب موفقیت آمیز پارتیشن ، داشتن نقشه های کار آماده مطلوب است. هنگامی که برنامه خود را توسعه می دهید ، باید فاکتورهایی مانند:

• برق ، محل سوئیچ ها و پریزها ، کابل کشی پنهان ؛
• ضخامت بهینه دیوار ، وجود دهانه درب یا "پنجره" در آن ؛
• اگر پارتیشن در یک اتاق مجاور با آشپزخانه یا اتاق ناهار خوری برنامه ریزی شده باشد ، امکان نصب و تأمین آب و زهکشی وجود دارد.
• بار طراحی ، نصب عناصر تزئینی و کاربردی. اگر در آینده ، قفسه ها یا سایر مبلمان معلق در سطح پارتیشن تصور شود ، مکان اتصال دهنده ها و بر این اساس ، تخمگذار تقویت کننده های ساخته شده از تخته سه لا و میله های چوبی از قبل تعیین می شود.

ارزش تأکید بر اهمیت درک مقدماتی از هدف عملکردی ساختار است. در مرحله طراحی ، توصیه می شود همه احتمالات را در نظر بگیرید ، زیرا انجام مجدد پارتیشن تمام شده بسیار دشوارتر (اما غیرممکن نیست) و گران تر است. باید به همه ایده ها زمان رسیدگی و "تسویه حساب" رسید.

طرح و علامت گذاری

وقتی طرح تصویب شد ، آنها شروع به ساخت پارتیشن می کنند. این مکان از مبلمان و اشیا foreign خارجی روی دیوارها آزاد می شود. برای علامت گذاری ، از سطح کف ، سقف و دیوارهای مجاور استفاده کنید. کانتورهای سازه با کمک نوار اندازه گیری و پرش مشخص می شوند. برای اینکه پارتیشن به خوبی در اتاق موجود قرار گیرد ، اتصال به دیوارها و گوشه ها انجام می شود. مهم است که موازی بودن خطوط و زاویه های راست را مشاهده کنید ، در غیر این صورت انحراف از هندسه فضا اجتناب ناپذیر است. زاویه های نادرست به ویژه در اتاق های کوچک دردناک هستند ، بنابراین باید آنها را با دقت اندازه بگیرید.

سطح لیزر برای علامت گذاری محورهای عمودی و افقی پارتیشن ایده آل است

ویدئو: نحوه علامت گذاری یک پارتیشن از تخته گچ

نصب کنندگان حرفه ای برای "تمیز" ، یعنی اندازه نهایی دیوار ، خطوط را روی زمین می کشند. محل لبه پروفیل راهنما با افزودن 12.5 میلی متر (ضخامت ورق دیوار خشک) تعیین می شود.

نصب بتونه ها

قاب با نصب پروفیل های راهنما در کف و سقف ، بستن پروفیل های قفسه گذاشته می شود. از نظر حجم کار ، نصب جعبه 30٪ است. این شامل مونتاژ و تثبیت کامل ساختار فلزی است.

در عمل ، ترتیب کار در مونتاژ جعبه به شرح زیر است:

1. مشخصات راهنما به کف اتاق متصل است. تثبیت با استفاده از ناخن و چکش با ناخن های میخ دار انجام می شود. به عنوان یک قاعده ، آنها از اتصال دهنده هایی با اندازه 6/35 میلی متر استفاده می کنند (عدد اول قطر میخ میخ است ، دوم طول کار است) قسمت پایین تمام پروفیل ها با یک نوار دمپر چسبانده شده است ، که تغییر شکل های کوچک را جبران می کند و از فلز در برابر خوردگی ، به ویژه روی پایه بتونی محافظت می کند.

   

   نوار علاوه بر عملکرد عایق ، به عنوان یک مهر و موم عمل می کند

2. بر روی دیوارها ، قفسه های "ریشه" به صورت عمودی نصب می شوند. طول پروفیل قفسه 3-5 میلی متر کمتر از ارتفاع واقعی اتاق ساخته شده است. میخ های رولپلاکی ، با شروع حداقل نقاط 0.5 متر ، از نقاط شدید شروع می شوند. در بسیاری از پروفیل های راهنما ، سوراخکاری هر نیم متر انجام می شود و از آنها برای بستن استفاده می شود.

   

   گل میخ های دیواری ساختار را به سختی به دیوار ثابت می کنند

3. ریل فوقانی به روشی مشابه بر روی سقف نصب می شود. نتیجه یک محیط بسته از پارتیشن آینده است. در طول کار ، شما باید از نردبان های پایدار یا بز استفاده کنید. اگر سقف بتونی است ، توصیه می شود هنگام سوراخ کاری از عینک محافظ استفاده کنید ، زیرا تراشه های سنگ مستقیماً در چشم ریخته می شوند.

   

   موقعیت ریل سقفی باید با مشخصات کف به صورت عمودی تراز باشد

4. مطابق با نقاشی ، محل قفسه ها مشخص شده است. همانطور که قبلا ذکر شد ، حداکثر فاصله بین پروفیل ها 0.6 متر است. اما برای افزایش سختی ، می توانید قفسه ها را هر 40 یا 30 سانتی متر قرار دهید. معنی این ترتیب این است که ورق ها ، پس از آن با ساختار غلاف می شوند ، در پروفایل ها متصل می شوند.

5. تمام رک ها با پیچ های مخصوص سر صاف در جای خود ثابت می شوند.

   

   نصب کنندگان حرفه ای از کاتر استفاده می کنند که پروفیل ها را سوراخ می کند و آنها را در موقعیت دلخواه ثابت می کند

اگر عناصر افقی در پارتیشن برنامه ریزی شده باشد ، به عنوان مثال ، یک درب ، میلگرد فوقانی از پروفیل راهنما در مکان مناسب نصب می شود. قطعه کار 10 سانتی متر طولانی بریده می شود ، سپس 5 سانتی متر از هر لبه تا می شود و به رک ها پیچ می شود. غالباً میله های چوبی برای تقویت در کل ارتفاع درب آینده به ستونهای درب ورودی وارد می شوند. اندازه میله با توجه به عرض پروفیل انتخاب می شود و از طریق انتهای رک با پیچ های خودکاری محکم می شود.

با این کار نصب قاب کامل می شود. بعد ، آنها با ورق های GKL به غلاف پارتیشن می روند.

روکش قاب با عایق حرارتی و صوتی

پوشش قاب با تخته گچ از نظر زمان و هزینه کار 40-45٪ است ، بسته به تعداد لایه ها و وجود ساختارهای اضافی. بخشهای مستقیم خیلی سریع دوخته می شوند ، اما شما باید ورق ها را با دقت به یکدیگر بچسبانید و از قوانین خاصی پیروی کنید:

• شکاف بین صفحات با لبه مستقیم در محدوده 5-7 میلی متر حفظ می شود ؛ اتصالات تخته های گچ با لبه های نیم دایره ، دور یا تاشو بدون شکاف ایجاد می شود.

• اتصالات افقی نباید با هم مطابقت داشته باشند ، ورق ها متلاطم هستند (با نصف یا یک سوم عرض ورق جبران می شود) ؛

  

  جابجایی ورق ها پیش شرط غلاف صحیح قاب است

• درزهای عمودی بر روی قفسه ها و به موازات یکدیگر قرار دارند.
• پیچ های خودکاری در ضخامت ورق عمیق تر از 1 میلی متر غوطه ور نمی شوند (در حالت ایده آل ، مقوا خرد می شود) و فاصله آنها با یک روکش تک لایه تا 25 سانتی متر است.
• ورقها در طرفهای مختلف پارتیشن در یک طرح افقی جابجا می شوند (این باعث افزایش سختی ساختار می شود) ؛

• صفحات L شکل در اطراف دهانه ها نصب شده اند ؛ برش یک شکل مستطیل غیر قابل قبول است.

  

  قسمت بالای درب با ورق های L شکل پوشانده شده است

• تشک های عایق صدا با فاصله حداقل 3-4 میلی متر گذاشته می شوند ، مواد را نمی توان چین زد.

  

  تشک های جذب صدا به همان اندازه فاصله بین پروفیل های پست بریده می شوند

دیوار خشک با چاقوی نقاشی تیز برش داده می شود. یک برش عمیق (تا گچ) در امتداد خط از یک طرف (معمولاً جلو) ایجاد می شود. سپس ورق شکسته شده و از طرف دیگر بریده می شود و برش از روی مقوا آزاد می شود.

علائم در امتداد لبه های ورق قرار می گیرند و اندازه مورد نظر در امتداد خط کش بریده می شود

قطعات کوچک با اره برقی نازک بریده می شوند (این امکان برای فلز وجود دارد). برای انجام این کار ، ورق از طریق سوراخ می شود ، و سپس سوراخ به اندازه مورد نظر گسترش می یابد.

صندلی های سوئیچ ها و پریزها با تاجی که روی مته قرار دارد انتخاب می شوند. اندازه استاندارد برای نصب وسایل برقی 75 میلی متر است.

برای تجهیزات پریزها از جعبه های نصب مخصوص استفاده می شود.

اگر لبه آن پاره یا نامنظم باشد ، با صفحه مخصوصی (یا پشت چاقو) تراز می شود.

در عمل ، معمول است که در آن مکان هایی که ورق با دیوارها تماس دارد ، اریب کارخانه (مخروطی یا گرد) برداشته شود. در آینده ، این باعث می شود که سطح بتونه راحت تر شود.

باریک شدن صورت انتهایی روی ورق می تواند گرد یا کشیده باشد.

عایق و عایق صوتی پس از دوخت کامل یک طرف نصب می شود. پشم معدنی به گونه ای برش داده می شود که حصیر شکاف بین پست ها ، از جمله حفره U شکل خود پروفیل را به طور کامل پر می کند.

هنگام تنظیم قوس ها یا صفحه های گرد دیگر ، دو گزینه برای خم شدن ورق امکان پذیر است:

1. برش خطوط طولی در طرف مخالف خم. مرحله برش 50 میلی متر است ، این کافی است که شعاع خمش 50 سانتی متر یا بیشتر باشد.

2. خیس شدن GCR با آب. به طوری که آب به طور یکنواخت به داخل گچ جذب می شود ، مقوا با غلتک مخصوص با سوزن های فلزی سوراخ می شود. پس از دادن شکل مورد نظر به ورق ، آن را می گذارند تا خشک شود و از قبل به شکل کامل درآمده و بر روی قاب سوار می شود. غالباً در چنین شرایطی نمی توانید بدون دستیار کار کنید. برای حفظ شکل قسمت سفارشی ، یکی از اتصالات آن را در موقعیت نگه می دارد در حالی که دیگری ورق را بر روی پروفیل ها ثابت می کند.

   

   برش طولی از دیوار خشک به شما امکان می دهد آن را در جهات مختلف خم کنید

سطوح منحنی با یک گام 10-15 سانتی متر در کل منطقه تماس با پروفیل ها ثابت می شوند. تحریف های کوچک متعاقباً با بتونه یکدست می شوند.

از روی تمرین شخصی ، می خواهم یک توصیه مفید ارائه دهم. اگر خطوط ارتباطی در داخل پارتیشن برنامه ریزی شده است ، عجله نکنید و قاب را کاملاً بدوزید. ابتدا تخته های گچ یک طرف را کاملاً می پوشانند. پس از آن ، کابل ها گذاشته می شوند یا لوله های تخلیه نصب می شوند ، آنها را به پروفیل ها (در سوراخ های قفسه ها) متصل می کنند. توصیه می شود قبل از آشکار شدن نهایی ساختار فلزی ، آزمایش انجام شود. خطوط الكتريكي با يك تستر "حلقه" مي شوند و لوله هاي تحت فشار تحت فشار آزمايش مي شوند (مخصوصاً اگر آنها اتصالات يا سه راهي دارند). اگر همه چیز به درستی کار می کند ، می توانید شطرنجی را از طرف دیگر غلاف کنید. در این حالت ، انتهای سیم ها به صورت رول پیچ خورده و در کنار مکان های پایانه ها بسته می شوند. این امر به ویژه اگر حفره داخلی با پشم معدنی پر شود (برای عایق بندی و عایق صوتی) بسیار درست است.

بتونه و اتمام پارتیشن

یک محاسبه ساده نشان می دهد که 25-30٪ برای تسطیح و پر کردن پارتیشن باقی مانده است. اما به مرور ، این عملیات می تواند بیشتر کارها را ببرد. این به دلیل این واقعیت است که این فناوری شامل خشک کردن هر لایه (حداقل 12 ساعت) است. و از آنجا که حداقل سه لایه از این لایه ها وجود دارد ، مشخص است که این فرآیند 36-48 ساعت طول می کشد. علاوه بر این ، یک گچ دیوار خشک تازه کار باید بداند که علاوه بر ابزار و مواد ، مهارت های خاصی برای بتونه کاری نیز لازم است. به ندرت کسی بلافاصله موفق می شود هواپیمای پارتیشن را "صفر" کند. تنها دستیار صبر و کوشش با یک میله سنباده در دست است.

بعد از هر بار استفاده از گچ ، سطح خشک شده با کاغذ سنباده تمیز می شود. هدف اصلی در این مورد دادن یکنواختی و صاف بودن هواپیما است. دست اندازها خرد شده و فرورفتگی ها دوباره با ملات گچ پر می شوند. عرض بتونه در امتداد اتصالات عمودی حداقل 40 سانتی متر است ، در اتصالات افقی 15-20 سانتی متر مجاز است.

عرض ماله برای تسطیح پارتیشن 35 سانتی متر است

قبل از اولین استفاده از گچ ، یک باند مش به شکاف های عمودی چسبانده می شود. اتصالات عرضی با فایبرگلاس چسبانده می شوند.

استفاده از بانداژ مش باعث ایجاد ترک در پارتیشن می شود

مرحله نهایی آماده سازی سطح پارتیشن برای رنگ آمیزی استفاده از خمیر پایان دهنده است. این پوشش دو نوع دارد - در کیسه هایی با مخلوط خشک و مخلوط آماده در سطل ها. گزینه دوم ترجیح داده می شود ، البته گران تر.

بتونه در یک لایه نازک اعمال می شود و همه شکاف ها را به طور مساوی پر می کند. بعد از کمی آموزش ، هر شخصی می تواند از پس وظیفه برآید. با استفاده از قانون می توانید کیفیت بتونه را بررسی کنید. خطای ساخت عمومی 1 میلی متر در هر 1 متر خطی مجاز در نظر گرفته می شود.

به طور کلی ، الگوریتم گچکاری پارتیشن گچ به شرح زیر است:

1. محلول بتونه گچ مخلوط شده است. نسبت آب به گچ خشک از نظر حجم 1: 1 است. خیلی ساده - نیمی از سطل آب نیمی از سطل گچ را تشکیل می دهد. ابتدا آب در ظرف ریخته می شود ، سپس بتونه (با هم زدن) ریخته می شود تا قوام خامه ترش غلیظ حاصل شود.

2. سطح پارتیشن با یک آغازگر نفوذ عمیق درمان می شود. با این کار گرد و غبار ساختاری از دیواره پاک می شود و چسبندگی مخلوط بتونه افزایش می یابد. زمان خشک شدن حداقل 4-6 ساعت است.

   

   از آغازگر می توان به صورت شسته و رفته یا رقیق شده با آب استفاده کرد

3. لبه های کارخانه دیوار خشک با سرپیانکا چسبانده شده اند. اتصالات تراشیده شده با فایبرگلاس ساخته می شوند.

   

   نوار فایبرگلاس روی یک ماده پر کننده مرطوب چسبانده می شود

4. اولین لایه بتونه اعمال می شود. ابتدا درزها و اتصالات تراز می شوند ، سپس پیچ ها بتونه می شوند.
5. پس از خشک شدن گچ ، سطح آن با گل مینا تمیز می شود و تأکید اصلی بر حذف بتونه اضافی است.
6. لایه دوم بتونه اعمال می شود. هدف اصلی این است که حفره های باقی مانده و فرورفتگی های دیوار را با گچ پر کنید. مصرف مخلوط نصف می شود.
7. لایه دوم خشک شده ، در صورت لزوم ، دوباره با یک سنگ سنباده از بین می رود.
8. سومین لایه آخر اعمال می شود. این بار از خمیر اتمام استفاده کنید که در صورت خشک شدن جمع نمی شود. برخی از صنعتگران ترجیح می دهند نه تنها درزهای ورق ها ، بلکه تمام سطح پارتیشن را با یک لایه پایان بپوشانند. گاهی اوقات این توجیه می شود - پس از چنین درمانی ، رنگ پایه آب به خوبی بر روی دیوار قرار می گیرد.

از تجربه شخصی ، من کمی به شما اشاره می کنم. رایج ترین اشتباه یک گچکار تازه کار ، تلاش برای ایجاد یک ضربه مساوی اما کوتاه با یک ترکیب رقیق است. تسطیح یک منطقه بزرگ از این طریق بسیار دشوار است. لازم است که درز را تا آنجا که ممکن است بکشید ، حداقل 1-1.5 متر در یک "حرکت" کفگیر. شانس موفقیت چندین برابر می شود.

ویدئو: بتونه تخته گچ

آخرین چیزی که متاسفانه ، هنگام اتمام اغلب فراموش می شود ، مهر و موم کردن محیط پارتیشن با یک مهر و موم است. آنها عمدتا از اکریلیک استفاده می کنند ، که برای پر کردن شکاف های کوچک (تا 3 میلی متر) بین ورق های گچ و دیواره های تحمل بار (سقف) با یک تپانچه استفاده می شود. آب بندی جریان های میکروسکوپی هوا را از بین می برد و از نفوذ امواج صوتی جلوگیری می کند. سیلانت را در یک جریان نازک قرار داده و سپس با یک برس آغشته به آب به یک نوار مداوم مالش می دهیم. عملیات باید 24 ساعت قبل از رنگ آمیزی انجام شود ، اما پس از خشک شدن نهایی و سنباده زدن بتونه.

درزگیر اکریلیک با اسلحه ساختمانی اعمال می شود

ویدئو: خودتان پارتیشن گچ تخته را انجام دهید

بررسی ها

ساخت پارتیشن دیوار خشک یک کار جذاب و جالب است. در عرض چند روز ، توسعه مجدد برنامه ریزی شده در واقعیت مجسم می شود. با این وجود ، هنگام نصب نباید از قوانین تکنولوژیکی منحرف شد. پارامترها و شرایط مونتاژ مندرج در قوانین برای سرگرمی ساخته نشده است. آنها خصوصیات و عملکرد مواد را منعکس می کنند. رعایت استانداردهای نصب برای اطمینان از استفاده طولانی مدت و کیفیت عملکرد پارتیشن گچ تضمین شده است.