نهال خیار در خانه: زمان کاشت در سال طبق تقویم قمری ، روش های رشد ، قوانین مراقبت

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

چه موقع و چگونه گیاهان خیار را به درستی بکارید

خیار گیاهان گرمادوست است ، اما محبوبیت آن نه در جنوب ، بلکه در مناطق مرکزی کشورمان است ، جایی که حتی جشنواره های خیار در اوج تابستان برگزار می شود. یک فرد روسی نمی تواند از این سبزی محروم شود ، این یکی از "مارک های" روسی ما است. غالباً ، خیار با کاشت بذر مستقیم در باغ رشد می کند ، اما برای دستیابی به تولید زودرس ، غالباً بذر می کارند و نهال در خانه به دست می آورند.

محتوا

• 1 آیا کاشت خیار از طریق نهال ضروری است
• 2 زمان کاشت: تقویم قمری 2019

• 3 آماده سازی مقدماتی

  • 3.1 آماده سازی بذر
  • 3.2 آماده سازی خاک

• 4 نحوه پرورش نهال خیار در خانه: فناوری و ویژگی ها

  • 4.1 در حال رشد نهال در طاقچه پنجره
  • 4.2 رشد نهال در گلخانه
  • 4.3 سخت شدن نهال ها و کاشت آنها در زمین باز

• 5 انواع ظروف برای کاشت بذر برای نهال

  • 5.1 کاشت بذر در فنجان
  • 5.2 کاشت بذر در گلدان های پیت

  • 5.3 استفاده از قرص پیت

    5.3.1 فیلم: نهال خیار در قرص های پیت

  • 5.4 استفاده از پوسته تخم مرغ

    5.4.1 فیلم: رشد نهال در پوسته تخم مرغ

• 6 چند نکته مفید

  • 6.1 اگر نهال ها کشیده شوند چه باید کرد
  • 6.2 در صورت زرد شدن نهال چه باید کرد
  • 6.3 در صورت بروز آفات چه باید کرد؟

• 7 ویژگی کشت در مناطق مختلف

  7.1 فیلم: رشد نهال خیار در منطقه لنینگراد

آیا کاشت خیار از طریق نهال ضروری است

خیارها تقریباً در کل سرزمین کشور ما کاشته می شوند: جایی در زمین باز ، جایی در گلخانه ها و در شمال - فقط در گلخانه های گرم شده. روزگاری ، خیارها فقط در تابستان خورده می شدند. در سالهای گذشته شوروی ، فروش خیارهای گلخانه ای طولانی تا روز ارتش شوروی شروع شد ، اما اکنون می توان خیارهای مختلف را تقریباً در تمام طول سال خریداری کرد. گلخانه های عظیمی برای رشد آنها در بنگاه های بزرگ کشاورزی ساخته شده است. اگر در مورد ساکنان تابستانی روسیه صحبت کنیم ، آنها عمدتا فقط در بهار خیار می کارند ، اما سعی می کنند این کار را زود انجام دهند تا اولین کالاهای ترد را بدست آورند در حالی که بدن هنوز توسط ویتامین های تابستان خراب نشده است.

روزگاری در بهار خرید این خیارهای طولانی برای خوشبختی بود: هیچ کس دیگری پیشنهاد نمی شد

در بیشتر کشور ما نیازی به کاشت اجباری بذر خیار برای نهال نیست: در بسیاری از انواع و گیاهان ترکیبی ، اولین خیارها در طی 33 تا 38 روز پس از جوانه زدن و حتی با کاشت بذر در باغ در ابتدای تابستان ، می توانید خیارهای زیادی پرورش دهید که به اندازه کافی بخورید و حفظ کنید. اما اگر می خواهید محصولات را زود ، در ابتدای تابستان تهیه کنید و هیچ گلخانه ای در کشور وجود ندارد ، پس پختن نهال منطقی است. انجام این کار در یک آپارتمان شهری کار دشواری نیست ، زیرا ، برخلاف ، برای مثال ، نهال کلم ، نهال خیار به دمای پایین نیاز ندارد و شرایط اتاق کاملاً متناسب با آن است. و نهال ها به سرعت رشد می کنند ، به زمان زیادی احتیاج ندارند. همچنین به فضای زیادی روی طاقچه پنجره احتیاج ندارد ، زیرا برای بدست آوردن تولید اولیه ، کافی است که بیش از دوازده نسخه کاشته نشود.

زمان کاشت: تقویم قمری 2019

در روسیه مرکزی توصیه می شود که خیار را در باغچه زودتر از اواخر بهار (البته در گلخانه بسته به کیفیت آن زودتر) بکارید. و از آنجا که از لحظه کاشت بذر تا کاشت نهال باید حدود یک ماه بگذرد ، بهترین زمان کاشت بذر در دهه سوم آوریل است. این اصطلاحات تقریباً از انواع خیارها مستقل هستند: همه آنها تقریباً به یک سرعت رشد می کنند و همه ارقام و هیبریدها تقریباً در یک زمان کاشته و کاشته می شوند.

با این حال ، در سال های اخیر ، بسیاری از باغداران و باغداران تاریخ مراحل کلبه های تابستانی خود را با مراحل حرکت اجرام آسمانی بررسی می کنند و بسیاری از نشریات چاپی و الکترونیکی به طور سیستماتیک تقویم های مختلف قمری را منتشر می کنند که در آنها مطلوب ترین و ممنوع ترین تاریخ ها برای کاشت یا کاشت محصولات خاص ، مراقبت از آنها ، برداشت. استفاده از چنین تقویم هایی همیشه صحیح نیست ، زیرا تجزیه و تحلیل نشان می دهد که ناشران مختلف تاریخ های کاملاً متفاوتی را برای یک مناسبت در آن نشان می دهند. گاهی اوقات آن روزهایی که در یکی از روزنامه ها بهترین زمان برای کاشت نامیده می شود ، در روز دیگر ممنوع شناخته شده است. بنابراین ، کسانی که می خواهند همه کارها را "به دستور ماه" انجام دهند ، باید منابع زیادی را مرور کنند ، آنها را تجزیه و تحلیل کنند و تصمیم صحیح را برای خود بگیرند.

اعتقاد بر این است که کاشت خیار باید در طول ماه در حال رشد ، نزدیکتر به روزهای ماه جدید انجام شود. در این زمان ، فرآیندهای رشد فعال می شوند ، که نه تنها در رسیدن دانه ها ، بلکه همچنین در به دست آوردن محصول در آینده تأثیر خوبی دارد. بر این اساس ، بسیاری از منابع مطلوب ترین تاریخ را در سال 2019 می خوانند:

• 20 ، 25 مارس؛
• 10 ، 11 ، 12 آوریل
• 12 ، 13 مه.

اعتقاد بر این است که باید خیارها را در طول ماه در حال رشد کاشت.

با این حال ، در سایر نشریات ، اصطلاحات داده شده توسط چندین روز در یک جهت یا جهت دیگر منتقل می شوند. تجزیه و تحلیل دقیق به ما این امکان را می دهد که نتیجه بگیریم که یک فرد کار منطقی نیست که روی چنین تقویم هایی تمرکز کند ، در غیر این صورت می توانید به راحتی از تمام تاریخ های کاشت صرف نظر کنید و بدون محصول باقی بمانید. بله ، احتمالاً چیزی در تأثیر اجرام آسمانی روی فلور زمین وجود دارد و مراحل ماه به نوعی بر سلامت گیاهان تأثیر می گذارد. اما ، به احتمال زیاد ، کافی نیست که با تعصب از دستورالعمل های ستاره شناسان پیروی کنید. از این گذشته ، هیچ کس بهتر از این که خود بتوانیم این کار را انجام دهیم ، نمی تواند به ما کمک کند!

آماده سازی مقدماتی

برای کاشت بذر خیار برای نهال ، شما باید آماده کنید: خود بذرها ، خاک مغذی و ظروفی که ما این خاک را در آنها قرار می دهیم. در مورد ظروف ، در اینجا همه چیز کاملاً واضح است: برخلاف بسیاری از سبزیجات ، نهال های خیار باید منحصراً در فنجان های جداگانه پرورش داده شوند! هیچ جعبه ای در این مورد مناسب نیست: خیارها پیوند را تحمل نمی کنند ، یک عمل غواصی برای آنها مستثنی است. علاوه بر این ، طراحی فنجان ها باید به گونه ای باشد که بتوان نهال ها را با کمترین آسیب به سیستم ریشه از آنها جدا کرد. از همه بهتر - کاملا بدون آسیب ، و این فقط در صورت استفاده از گلدان های پیت یا قرص امکان پذیر است. علاوه بر این ، ظروف برای نهال های خیار باید کاملاً بزرگ باشند: با حجم 300 میلی لیتر یا بهتر - حدود نیم لیتر: نهال ها خیلی سریع رشد می کنند.

تهیه بذر

خیار خوب است زیرا شما مجبور نیستید هر ساله بذر آنها را بخرید: آنها برای مدت زمان طولانی ، گاهی تا 8 سال ذخیره می شوند. علاوه بر این ، بذرهای تازه نسبت به بذرهایی که برای دو یا سه سال وجود داشته اند ، بدتر هستند. برای کاشت بهتر است از بذرهای دو ، سه ، چهار ساله استفاده شود. روی گیاهان رشد یافته از آنها ، گلهای ماده زودتر ظاهر می شوند - این بدان معنی است که آنها زودتر میوه می دهند. البته ، این برای آن دسته از ترکیبی که تقریباً همه گلها ماده هستند ، صدق نمی کند.

در مورد بذرهای خیار آنها ، وضعیت هر ساله پیچیده تر می شود. این به سادگی به دلیل حمله به تعداد زیادی هیبرید جدید (F1) است. راستش را بخواهید ، حتی نمی توانم باور کنم که همه آنها واقعاً جدید هستند ، تنوع کیسه های مغازه های دانه فروشی بسیار زیاد است! گاهی اوقات به نظر می رسد: چه چیز دیگری می توانید در خیار اختراع کنید؟ اما هیبریدها بسیار گران تر از دانه های خوب قدیمی هستند! البته برداشت آنها معمولاً بیشتر است و مقاومت آنها در برابر شرایط نامساعد و آفات قابل اعتمادتر است … اما مادربزرگهای ما همیشه انواع خیارهای اثبات شده را می کارند و هرگز بدون برداشت نمی مانند. گاهی اوقات ما نیز با این کار "گناه" می کنیم و از میوه های خود بذر می گیریم.

با این حال ، هنگامی که تعداد بیشتری هیبرید در اطراف کاشته می شود ، گرفتن دانه از انواع آنها خطرناک می شود: همه چیز گرده افشانی می شود ، و در نهایت آنچه مشخص خواهد شد از قبل مشخص نیست. بنابراین ، شما باید به تدریج برداشت بذر خیار را از باغ خود کنار بگذارید و از فروشگاه استفاده کنید. و از آنجا که تاریخ واقعی جمع آوری آنها مشخص نیست ، حتی باید آنها را یک سال در تختخواب نگه داشت. به طور کلی ، مراحل اصلی تهیه بذر به شرح زیر است (اما همه آنها لازم نیست):

1. تنظیم.
2. گرم کردن دانه های خشک.
3. ضد عفونی.
4. تورم در آب.
5. سخت شدن
6. جوانه زدن

کالیبراسیون بذر را می توان به صورت دستی انجام داد: دانه های خیار با لمس کاملاً بزرگ و خالی هستند. غوطه ور شدن آنها در محلول نمک سفره (قاشق دسر در یک لیوان آب) آسان تر است ، تکان دادن و چند دقیقه صبر کنید. نامناسب غرق نخواهد شد.

اگر بذرهای تازه خریداری شده را بکاریم ، قبل از کاشت ، آنها باید با باتری گرم کننده برای چند روز گرم شوند. این میزان زمین بایر را کاهش می دهد.

بذر خیار بسیار بزرگ است ، به راحتی قابل اداره است

آیا ضد عفونی بذر اجباری است؟ این برای دانه های شرکت های شناخته شده خریداری شده در یک فروشگاه جدی مورد نیاز نیست. بهتر است ابتدا بذرهای خود یا از "خاله ماشا" را ضد عفونی کنید و فقط پس از آن به جوانه زدن یا کاشت آنها بپردازید. ساده ترین چیز این است که آنها را به مدت 15-20 دقیقه در یک محلول قوی از پرمنگنات پتاسیم نگه دارید. همانطور که در اکثر منابع توصیه شده ، تهیه دقیق 1٪ محلول ضروری نیست! خوب ، از کجا می توانید چنین مقیاس دقیق را در خانه بدست آورید؟ محلول باید به رنگ بنفش تیره باشد. فقط صبر کنید تا همه بلورهای پرمنگنات پتاسیم حل شود ، انحلال کند است! پس از گندزدایی ، بذرها باید با آب تمیز به خوبی شستشو داده شوند.

بعد از گندزدایی ، سخت شدن آن مفید است. این عملیات به ویژه در صورتی اهمیت دارد که کاشت نهال در زمین باز برای یک دوره خطرناک برنامه ریزی شود (زمانی که هنوز سرما خوردگی امکان پذیر است). برای کاشت در گلخانه ، سخت شدن بذر معنی ندارد. بذر هیبریدها را نیز سفت نکنید. سخت شدن به سادگی نگه داشتن بذرهای مرطوب در پارچه در شرایط یخچال است. شما باید آنها را از 18 تا 24 ساعت در آنجا نگه دارید.

قبل از کاشت ، بذرها را در آب گرم و تمیز (از دمای 20 تا 30 ^درجه سانتیگراد) حدود یک روز نگه دارید (تا زمانی که متورم شود). سپس کمی خشک می شوند تا هنگام کاشت بهم نچسبند. بذرها در همان دما ترجیحاً در خاک اره مرطوب ، ماسه یا خزه جوانه زده می شوند. جوانه زدن وقتی تشکیل می شود که یک ریشه کوچک - نیمی از طول بذر تشکیل شود.

اگر در طول جوانه زدن آنها موفق به رشد ریشه های طولانی مانند عکس شوند ، کاشت آنها در حال حاضر دشوار است: شما می توانید جدا شوید

آیا هیچ یک از موارد بالا را نمی توانید انجام دهید؟ می توان! بذرها هنگام کاشت خشک نیز جوانه خواهند زد. فقط کمی بعد اما زمان کافی در بهار وجود دارد ، نیازی به عجله در جایی نیست؟ بنابراین ، ما فقط از مراحل توصیف شده مراحل مورد نیاز را انتخاب می کنیم.

آماده سازی خاک

برای پرورش نهال ، یک خیار به خاک سبک ، اسید خنثی ، رطوبت و هوا نفوذ پذیر نیاز دارد. این باید بسیار مقوی باشد ، زیرا یک خیار باید بیش از یک ماه در آن زندگی کند ، نهال ها خیلی سریع رشد می کنند ، ممکن است وقت تغذیه نداشته باشید. و بهتر است که بدون آنها کاملا انجام شود. اگر خاک تمام شده در فروشگاه خریداری شود ، باید فقط برای خیار باشد و خیلی ارزان نباشد: هر زمین از یک تولید کننده ناشناخته ممکن است به اندازه کافی مغذی نباشد. ضد عفونی کردن خاک خریداری شده ضروری نیست ، اما اگر در زمستان خریداری شده باشد بهتر است آن را چند روز در سرما نگه دارید.

برای تهیه خود مخلوط مواد مغذی ، باید خاک چمن ، کمپوست خوب ، ذغال سنگ نارس و شن و ماسه را مخلوط کنید. کمپوست در دو قسمت ، اجزای دیگر - یکی در یک زمان مصرف می شود. البته ، تمام اجزای سازنده همیشه در دسترس نیستند ، گزینه ها امکان پذیر است: کسی خاک اره اضافه می کند ، کسی شن و ماسه را با پرلیت جایگزین می کند ، و غیره. اما فقط اگر خاک مستقیماً از باغ گرفته شود ، باید آن را ضد عفونی کرد: اوه ، چطور بوی شگفت انگیزی در آشپزخانه می دهد!) یا آن را با محلول صورتی پرمنگنات پتاسیم بریزید. اگر به هیچ وجه هوموس وجود نداشته باشد ، باید کود معدنی پیچیده ای اضافه کنید (به عنوان مثال حداکثر 50 گرم آزوفوسکا در هر سطل مخلوط). خاکستر چوب معمولی در مخلوطی برای خیار (یک لیوان روی سطل خاک) بسیار مناسب است.

گاهی اوقات مخلوط خاک آماده شده با قارچ کشهای پیچیده درمان می شود: فیتوسپورین ، فیتورم و سایر موارد. البته همه اینها خوب است ، اما خیارها یک پنی زیبا دارند! اگر این خطر وجود داشته باشد که میکروارگانیسم های مضر به طور کامل در زمین کلسینه از بین نرود و هیچ پرمنگنات پتاسیم در خانه وجود نداشته باشد ، ریختن زمین با محلول آبی سولفات مس ارزان تر خواهد بود. خاک آماده شده در مرحله رطوبت طبیعی باید در فنجان ها ریخته شود ، یک لایه سانتی متر زهکشی در کف قرار داده و اجازه دهید برای یک روز ساکن شود و بالغ شود.

نحوه پرورش نهال خیار در خانه: فناوری و ویژگی ها

کاشت بذر در فنجان کار دشواری نیست. بذرها در 2 قطعه در عمق حدود 1.5 سانتی متر قرار می گیرند ، پس از ظهور شاخه ها ، فقط یکی از آنها در فنجان باقی می ماند (برای بذرهای گران قیمت آماده شده ، این یک لوکس غیر ضروری است ، شما می توانید آن را یک بار انجام دهید). بذرها با خاک پاشیده می شوند و محصولات را با بطری اسپری می پاشند. فنجان ها را در یک سینی قرار دهید ، روی آن را با شیشه یا فیلم شفاف بپوشانید و آن را به یک مکان گرم (ترجیحاً 25-28 ^درجه سانتیگراد) منتقل کنید. ظهور نهال را می توان در 5-8 روز انتظار داشت ، گاهی اوقات کمی زودتر.

در حال رشد نهال در طاقچه پنجره

بهترین مکان برای نهال ، طاقچه پنجره گرم و روشن شده توسط خورشید است. قبل از ظهور نهال ، آنها هیچ کاری با محصولات نمی کنند ، فقط بعضی اوقات لیوان را بلند می کنند تا کمی تهویه شود و در صورت لزوم ، خاک را با آب بپاشید. هنگامی که باید جرم شیشه شاخه ها برداشته شود و درجه حرارت به هر طریقی پایین تر باشد: در هفته اول باید در حدود روز 18 ^درجه سانتیگراد و شب چند درجه پایین تر باشد. سپس دمای مطلوب در طول روز 24 ^درجه سانتیگراد و شب 18 ^درجه سانتیگراد است.

در این حالت ، روشنایی نهال ها در طول روز باید تا حد ممکن و یکنواخت باشد. در صورت عدم نور کافی ، نهال به سرعت کشیده می شود ، مواد مغذی را به میزان کمی جذب می کند و در پایان ممکن است به راحتی از بین بروند. بنابراین ، در صورت کمبود نور خورشید ، باید نور اضافی با لامپهای فلورسنت یا لامپهای دیود فراهم شود.

نهال ها به فضا احتیاج دارند ، وقتی در خانه رشد می کنند ، گیاهان نباید یکدیگر را لمس کنند ، بنابراین هر از گاهی باید فنجان ها مرتب شوند. مراحل باقی مانده در مراقبت از نهال ها عادی است و قبل از کاشت در زمین تا آبیاری و سفت شدن خلاصه می شود. فقط در صورت استفاده از مخلوط خاک ضعیف ، پانسمان بالا مورد نیاز است.

غالباً نه تنها نهال در طاقچه تولید می شود ، حتی بازده کمی از خیار نیز بدست می آید

آبیاری فقط با آب گرم انجام می شود (حدود 25 درجه سانتیگراد). به هیچ وجه نباید ریخته شود ، خاک باید همیشه کمی مرطوب باشد: آب اضافی به سرعت منجر به پوسیدگی سیستم ریشه می شود. پس از آبیاری ، توصیه می شود که ماسه خشک و تمیز را به آرامی به ریشه اضافه کنید. پانسمان بالا فقط در صورت نیاز به اشتباه در گیاهچه ها مورد نیاز است: رشد متوقف شده است ، برگها زرد شده یا شروع به پیچیدن می کنند ، و غیره قدرت کافی وجود ندارد.

معمولاً کافی است تزریق خاکستر یا مخلوط ریز عناصر (حاوی بور) روی خیارها ریخته شود. و گاهی اوقات بهتر است تغذیه محلول پاشی انجام شود: اسپری برگها با محلول ضعیف کود پیچیده (طبق دستورالعمل های موجود در بسته). فقط محلول باید واقعا ضعیف باشد تا دستگاه برگ نسوزد. بعد از هر نوع تغذیه ، نهال ها باید به خوبی آبیاری شوند و خاک باید کمی مالچ شود.

از مزایای رشد نهال در خانه این است که آنها همیشه در معرض دید هستند ، تنظیم شرایط آسان است. در صورت عدم روشنایی کافی از طاقچه ، معایب ظاهر می شود ، اما این مسئله قابل رفع است: شما فقط باید نور اضافی را به درستی نصب کنید.

وقتی نور کافی نیست ، باید نور پس زمینه را تجهیز کنید: بهتر است از فیتلامپ های مخصوص استفاده کنید

در حال رشد نهال در گلخانه

هنگام پرورش ده گیاه ، هیچ چیز راحت تری از طاقچه خانه نیست ، اما اگر مجبور شوید تعداد زیادی خیار بکارید ، فکر کردن در مورد استفاده از گلخانه منطقی است. به خصوص اگر یک گلخانه پلی کربنات مدرن وجود داشته باشد که بتوان در آن رژیم دمایی مورد نیاز را آسان نگه داشت. در صورت افت ناگهانی دمای هوا به زیر حد مجاز ، می توانید نهال های داخل گلخانه را با مواد غیربافته بپوشانید ، اما معمولاً این کار ضروری نیست.

البته ، در گلخانه ، نهال ها به مراقبت مداوم نیاز دارند ، بنابراین کشت گلخانه ای فقط برای آن دسته از باغبانانی مناسب است که می توانند هر روز از مزرعه خود دیدن کنند. اگر قرار باشد که کشت بیشتر خیار در گلخانه انجام شود ، بذرها در حدود 20 آوریل کاشته می شوند و در اواسط ماه مه خیارها در یک مکان ثابت کاشته می شوند. اگر زیستگاه بعدی زمین باز باشد ، زمان کاشت بذر همان آپارتمان باقی می ماند.

از آنجا که می توان فضای کافی را به نهال های گلخانه اختصاص داد ، بدون کاشتن فنجان نهال با کاشت بذر در یک بستر کوچک می توانید این کار را انجام دهید. اما لازم است که کاشت انجام شود تا خیارها آزادانه رشد کنند ، ریشه گیاهان همسایه به هم نپیوندند و هنگام پیوند ، هر گونه نمونه را می توان به راحتی و بدون ایجاد مزاحمت در سیستم ریشه ، از بستر باغ با یک کلوخه بزرگ زمین خارج کرد.

هنگامی که در گلخانه رشد کرده است، شما باید سعی کنید برای حفظ شرایط درجه حرارت همان خانه: بلافاصله بعد از ظهور کمی پایین تر دما، و بیشتر جلوگیری از کاهش آن در زیر 20 روز ^از C، و در شب 14 ^مورد C. دوره، لازم است برای تهویه گلخانه ، برای جلوگیری از تشکیل میعان در سطح. در مرحله دو برگ واقعی ، می توانید خیارها را با محلول ضعیف کود تغذیه کنید. در گلخانه ، هیچ کس مزاحم استفاده از تزریق گل مولین برای این کار نمی شود. آبیاری نهال در صبح مطلوب است.

منطقی است که هنگام رشد تعداد زیادی نهال از گلخانه استفاده کنید.

اگر امکان بازدید منظم از گلخانه وجود داشته باشد ، رشد نهال در گلخانه نسبت به یک آپارتمان مزایایی دارد: پس از آن مزایای آشکار وجود مناطق بزرگ کاشته شده است. مضرات یک گلخانه گرم نشده می تواند بر ناگهانی ناگهانی سرما تأثیر بگذارد ، در حالی که حتی پوشاندن با مواد عایق نیز ممکن است کمکی کند. اما چنین مواردی نادر است.

سخت شدن نهال و کاشت آنها در زمین باز

نهال خیار در یک مکان موقت بیش از یک ماه زندگی نمی کند. از این زمان ، هفته اول در دمای پایین نگهداری می شود ، دوم - در شرایط راحت ، و سپس آنها شروع به عادت دادن آن به زندگی سخت در تختخواب ها می کنند. برای مدتی چه در خانه و چه در گلخانه ، به خیار "لرزش" داده می شود ، دما را کاهش می دهد و یا تهویه کوچک را ترتیب می دهد ، اما بدون پیش نویس جدی. برای یک هفته پیوند به باغ ، این فعالیت ها باید از قبل سختگیرانه تر شوند.

در شرایط یک آپارتمان ، آنها ابتدا فنجان ها را با نهال به مدت 15-20 دقیقه در بالکن بیرون می آورند ، سپس زمان به تدریج افزایش می یابد. در یک گلخانه ، پنجره ها یا درها باز می شوند. با این حال، درجه حرارت روز در این در ابتدا، سعی کنید برای کاهش زیر 17 نیست ^در S. توسط فرود بر روی گل نهال بستر باید در هوای تازه برای مدت نیم روز باقی بماند.

یک نهال خیار با کیفیت بالا ، که برای زندگی در باغ آماده است ، باید دارای 4-5 برگ قوی ، بزرگ و سبز تیره در یک شاخه اصلی قوی اما کوتاه باشد. بسیار خوب است اگر در این زمان او قبلاً آنتن داشته باشد و اگر چندین جوانه بوجود آمده باشد بسیار عالی است.

قبل از پیوند ، خاک موجود در فنجان ها باید به میزان زیادی مرطوب شود. نهال هایی که با احتیاط از فنجان برداشته شده اند پس از 30-40 سانتی متر کاشته می شوند. ترتیب بیشتر اغلب فقط برای برخی از انواع مشخص می شود که با رشد کم رشد می کنند. بی معنی است که یادآوری کنیم که بستر باغ باید مدت ها قبل از کاشت آماده شود و به وفور با کودها ، در درجه اول آلی پر شود. منطقی است که کودهای محلی را به شکل یک لیوان خاکستر چوب به هر سوراخ حفر شده با ملاقه اضافه کنید ، آنها را با خاک مخلوط کنید و به خوبی با آب گرم آبیاری کنید. عمیق شدن گیاهان ضروری نیست: کاشت خیار به اندازه 2-3 سانتی متر عمیق تر از آن که در فنجان رشد کند ، مطلوب است.

نهال های خیار کاشته شده در یک باغ به خوبی با آب گرم سیراب می شوند و با یک لایه نازک هوموس یا حداقل خاک خشک مالچ می شوند.

انواع ظروف برای کاشت بذر برای نهال

همانطور که در بالا ذکر شد ، استفاده از جعبه های معمول برای پرورش نهال خیار منتفی است. روش ساخت ظروف خانگی از بسته بندی پلاستیکی نیز مربوط به گذشته است. اگر ظرف خاصی برای نهال وجود نداشته باشد ، به مدت یک سال می توانید تعداد کافی فنجان پلاستیکی مختلف را از زیر محصولات جمع کنید: خامه ترش ، سس مایونز ، پنیر کوک ، و غیره. اما برای خیار باید از اندازه جامد برخوردار باشند: حداقل حدود 300 سانتی متر ³ یا بهتر است نیم لیتر باشد.

کاشت بذر در فنجان

من می خواهم در مورد استفاده از لیوان های شل و ول که مواد آن بسیار نازک است هشدار دهم. توصیه می شود فقط از آن رگهایی استفاده کنید که در هنگام دست زدن به آنها به سختی شکل آنها تغییر کند ، در غیر این صورت هنگام انتقال نهال از مکانی به مکان دیگر و برداشتن آنها هنگام پیوند ، ریشه خیارها به راحتی آسیب می بینند.

در هر صورت ، شما نیاز به داشتن چنین ظروفی دارید که به شما امکان می دهد گیاهان را با یک کلوخ زمین از آنها به راحتی و بدون درد بیرون بیاورید. مناسب ترین آنها فنجان ها یا گلدان های مخصوص با ته جمع شدن است که با فشار دادن انگشت همراه با گیاه از فنجان خارج می شود.

با فشار یک انگشت - و پایین آن ، همراه با گیاه ، از گلدان خارج می شود

یک نظر وجود دارد که هنگام کاشت نهال معنی نیست که از شر ظرف خلاص شوید ، فقط می توانید آن را از ته محروم کنید ، و سیستم ریشه خیار پس از آن به لایه های پایین خاک نفوذ می کند. فنجان را می توان پس از برداشت برداشت. اگر فنجان ها به اندازه کافی گسترده باشند ، نظر بسیار درست است. چنین اقدامی در مبارزه با یک آفت وحشتناک - یک خرس بسیار مفید است. هنگامی که نویسنده این خطوط نقشه ای در ساحل یک حوضچه داشت و یک خرس می توانست هر زمان که دوست دارد حفاری کند ، مجبور شد به طور ویژه از حفاظت استفاده کند ، و هر گیاه (خیار ، گوجه فرنگی ، کلم و غیره) را بکارد در یک قوطی حلبی از زیر غذای کنسروی با ته از راه دور. آن کمک کرد.

کاشت بذر در گلدان های پیت

گلدان های پیت 10-15 سال پیش بسیار محبوب بودند ، اما اکنون کمی کمتر استفاده می شود ، زیرا اعتقاد بر این بود که سودمندی آنها بسیار اغراق آمیز است. با این حال ، راحتی فنجان ها غیرقابل انکار است: پس از همه ، استخراج نهال از آنها ضروری نیست ، آنها همراه با فنجان دفن می شوند و ریشه ها به راحتی به دیواره ها نفوذ می کنند. بنابراین ، توصیه می شود که آنها را عمدتا برای گیاهانی استفاده کنید که پیوند را به خوبی تحمل نکنند. آن خیار است. گلدان های نهال پیت در اندازه های مختلف وجود دارد.

برای تولید گلدان های ذغال سنگ نارس ، از ذغال سنگ نارس و مقوا فشرده استفاده می شود ؛ این مواد در تابستان در باغ تقریباً بدون پس مانده تجزیه می شوند. با این حال ، سازندگان مختلف گلدان هایی با ضخامت دیواره های مختلف تولید می کنند. موارد بسیار لاغر ناخوشایند هستند زیرا کار با آنها دشوار است: آنها به راحتی لنگ می شوند و حتی پاره می شوند. ریشه گیاهان همیشه قادر به نفوذ از میان ضخیم ترین دیواره ها نیستند. برای نهال خیار ، گلدان هایی با دیواره های ضخامت متوسط مورد نیاز است. اندازه آنها نیز باید متوسط باشد.

گلدان های نهال خیار نباید خیلی کوچک باشند

برخی از باغبانان گلدان های پیت را قبل از استفاده در محلول های کود خیس می کنند. صادقانه بگویم ، به نظر می رسد چنین رویه ای غیرضروری است. اما ضروری است که یک جعبه قوی مناسب برای آنها انتخاب کنید ، جایی که آنها محکم بایستند. توصیه می شود چندین سوراخ در پایین آن ایجاد کنید تا به وضوح آب اضافی تخلیه شود. آب از طریق دیوارها خارج می شود ، اما مدتی طول می کشد و دیوارها بیهوده خیس می شوند. خاک در گلدان ها ریخته می شود و به حدود 1 سانتی متر از بالا نمی رسد.

کاشت بذر و مراقبت از نهال در گلدان هیچ ویژگی قابل توجهی ندارد. شاید فقط کمی بیشتر از زمان استفاده از ظروف پلاستیکی به آبیاری نیاز باشد. با انتخاب صحیح گلدان ها و استفاده از آنها ، تعداد مزایای آنها که در بالا ذکر شد به طور قابل توجهی از تعداد معایب شرطی فراتر می رود.

استفاده از قرص پیت

نهال های خیار را می توان در گلوله های ذغال سنگ نارس در بزرگترین گزینه انتخاب کرد. قرص های پیت برای استفاده در هنگام رشد نهال گیاهان مختلف بسیار راحت هستند. آنها از ذغال سنگ نارس فشرده با افزودن کودهای ریز مغذی ساخته می شوند ، بنابراین ، به عنوان یک قاعده ، به لباس پانسمان بالا نیاز نیست. قبل از استفاده ، قرص ها را در هر جعبه ضد آب مناسب قرار داده و پر از آب می کنیم تا کاملاً متورم شود. در یک طرف قرص یک تورفتگی کوچک برای پخش بذر وجود دارد.

یک دانه به شیار وارد می شود و پس از آن با یک چوب یا خلال دندان در ذغال سنگ نارس تا عمق حدود 1 سانتی متر دفن می شود. نهال ها از زیر آبیاری می شوند: آب ریخته شده در پایین جعبه خود جذب ذغال سنگ نارس می شود در دوز مورد نیاز اگر اندازه قرص به درستی انتخاب شود ، تمام مراقبت از نهال ها شامل آبیاری دوره ای و نظارت بر دما است. نهال ها را مانند گلدان های پیت در یک تخت باغ همراه با یک قرص می کارند.

قرص های پیت از آب بسیار متورم شده و به ظروف عالی برای نهال تبدیل می شوند

استفاده از قرص ذغال سنگ نارس بسیار راحت است ، فقط یک اشکال وجود دارد: هزینه مناسب. اما اگر شما فقط دوازده نهال خیار لازم دارید که پرورش دهید ، نباید در مورد کمبودها فکر کنید: مزایای قرص ها بیش از آنها را مسدود می کند.

ویدئو: نهال خیار در قرص های پیت

استفاده از پوسته تخم مرغ

ذهن مبتکر یک فرد روسی گزینه های مختلفی برای پرورش نهال ارائه می دهد: بطری های پلاستیکی ، دستمال توالت ، سلول های تخم مرغ و غیره. برخی از باغداران نهال خیار را در پوسته تخم مرغ پرورش می دهند. آنها این کار را اینگونه انجام می دهند:

1. تخم مرغ آب پز را به آرامی پوست بگیرید تا بیشتر پوسته سالم بماند.
2. 1-2 سوراخ تخلیه را در انتهای آن با یک سوزن سوراخ کنید.
3. خاک را در پوسته قرار دهید.
4. پوسته را در سلول قرار دهید.
5. با سمپاشی خاک را مرطوب کنید.
6. بذر در عمق کم کاشته می شود.
7. دوباره اسپری کنید.

مراقبت از نهال های پوسته ای با مراقبت در فنجان ها تفاوتی ندارد. این گیاه در بستر باغ همراه با پوسته کاشته می شود ، نرم و نرم را خرد می کند تا ریشه ها به راحتی به خاک برسند. به نظر می رسد مزایای چنین ظرفی کاملاً مشکوک است و شاید فقط در صرفه جویی در هزینه و این واقعیت باشد که پوسته به عنوان کود عمل می کند. یک نقطه ضعف آشکار اندازه چنین "ظرف" است: پرورش نهال خیار در آن تا شرایط قابل فروش دشوار است.

استفاده از پوسته مناسب است ، فقط برای خیار خیلی کوچک است

ویدئو: پرورش نهال در پوسته تخم مرغ

چند نکته مفید

با رعایت کلیه قوانین آماده سازی برای کاشت و تکنولوژی صحیح کشاورزی ، نهال خیار قوی می شود و برای باغبان مشکلات بزرگی ایجاد نمی کند. اما اگر کاری با ازدواج انجام شده باشد ، گزینه هایی امکان پذیر است که گاهی به مرگ کامل نهال ختم می شوند.

اگر نهال ها کشیده شوند چه باید کرد

در طول کشت نهال ، مقاومت در برابر دما ، نور و رطوبت به وضوح لازم است. نهال کشیدن تقریباً بدون ابهام نشان می دهد که درجه حرارت بیش از حد است ، نور کافی وجود ندارد و آبیاری طبق قوانین انجام نشده است. درجه حرارت بعد از ظهور شاخه های اول باید لزوماً کاهش یابد و روشنایی افزایش یابد.

وقتی ساعات روشنایی روز کوتاه است ، نباید خیلی زود خیار بکارید: اینها مشکلات بی موردی است که ارزش وقت و تلاش برای حل آنها را ندارد.

در نهال های سالم فاصله یک هفته پس از جوانه زنی از خاک تا برگ های لپه نباید بیشتر از 5 سانتی متر باشد ، صرفه جویی در نهال هایی که به وضوح کشیده شده اند دشوار است ، بهتر است کاشت را تکرار کنید. اگر مشکل عمیق نشده است ، می توانید روشنایی را افزایش دهید و دما را پایین بیاورید و مقداری خاک تمیز به ریشه ها اضافه کنید.

صرفه جویی در چنین نهال هایی بعید است

در سنین بالاتر ، کشش به ندرت اتفاق می افتد و فقط به دلیل کمبود جا: نهال های در حال رشد باید به طور دوره ای از یکدیگر دور شوند. گاهی اوقات نیتروژن اضافی در خاک نیز باعث کشش نهال می شود.

اگر نهال ها زرد شوند چه باید کرد

زردی برگ ها می تواند نشانه مشکلات مختلفی باشد ، تا یک بیماری جدی. اما در مورد نهال ، این نادر است: بعید به نظر می رسد که او موفق شده باشد جایی را در مدت کوتاهی زخم بگیرد. اغلب این اتفاق می افتد به دلیل خاک کم آماده ، که فاقد کودهای ازته است. در این حالت ، آبیاری با محلول اوره و سمپاشی کمی روی برگها باعث نجات گیاهان می شود. اما زردی نه تنها به دلیل کمبود نیتروژن بلکه به دلیل تعادل نادرست کلی مواد مغذی در خاک به وجود می آید. در اینجا ، هیچ کاری بدون تجزیه و تحلیل صالح انجام نمی شود ، بهتر است یک خاک با کیفیت بالا تهیه کنید و اگر خیلی دیر نیست ، کاشت را تکرار کنید.

زردی اندکی نهال را می توان از بین برد ، اما در عکس در حال حاضر یک وضعیت تهدیدآمیز وجود دارد

برگها از دمای خیلی پایین می توانند زرد شوند: شما باید سرد بودن گیاهان را بررسی کنید ، مخصوصاً در شب. کمبود نور همچنین می تواند بر رنگ برگ ها تأثیر بگذارد ، اما در همان زمان ، اول از همه ، نهال ها شروع به کشش می کنند. اما برعکس ، آفتاب بسیار درخشان بهاری می تواند بخشی از شاخ و برگ ها را بسوزاند و این نیز باید کنترل شود. دلایل دیگر زردی برگها به همان اندازه متنوع و نادر است که موضوع بحث جداگانه و بسیار مفصلی باشد.

در صورت ظهور آفات چه باید کرد

آفات اصلی خیار عبارتند از: شته خربزه ، مورچه ، نماتد ریشه ، مگس سفید ، کنه عنکبوت و غیره ، لیست بسیار گسترده است ، اما در مرحله نهال بیشتر آنها نمی توانند به گیاهان آسیب برسانند ، به خصوص در خانه. آفات فقط می توانند وارد خاک شوند ، اما با آماده سازی مناسب ، این غیرممکن است.

به طور خاص ، کرم های کلمبولای مینیاتوری ، که موجوداتی شش پا هستند و طول آنها چندین میلی متر است ، می توانند وارد خاک شوند. آنها ریشه های کوچک نهال می خورند ، با غرقاب خطر افزایش می یابد. اگر آنها واقعاً روشن شده باشند ، می توانید داروهای ضد آفات خاک را امتحان کنید ، به عنوان مثال Thunder-2 یا حشره کشهای جهانی (Aktaru).

نماتدهای صفراوی شبیه به هم هستند (اگر بدون میکروسکوپ باشند). برای یک حمله خفیف ، همان اقدامات می تواند کمک کند.

ویژگی های کشت در مناطق مختلف

اصول کلی رشد نهال خیار به منطقه بستگی ندارد ، فقط از نظر بذر و پیوند بعدی به یک بستر متفاوت است: فرود زمانی امکان پذیر است که دمای خاک از 18 ^تا C باشد. در مناطق جنوبی بذر در مناطق بسیار ممکن است روزهای اول آوریل ، و در شمال - فقط ماه مه. در بیشتر مناطق کشور ، کاشت بذر در اواخر آوریل انجام می شود. برای کشت خیار گلخانه ای ، خرما 1-2 هفته زودتر منتقل می شود.

در منطقه لنینگراد ، کارلیا و مناطق اطراف آن ، به ندرت در مورد کشت خیار در خارج از گلخانه ها بحث شده است. بنابراین ، زمان کاشت بذر به کیفیت گلخانه بستگی دارد: در یک گلخانه گرم ، این کار را می توانید در هر زمان از سال انجام دهید. اما ساکنان تابستانی عادی نهال را فقط در اواخر ماه مه به گلخانه های گرم نشده پیوند می زنند ، این بدان معناست که بذرها کمی قبل از تعطیلات ماه مه کاشته می شوند. در بیشتر مناطق سیبری و اورال نیز وضعیت به همین منوال است.

اگر ما در مورد منطقه کوبان یا منطقه آستاراخان صحبت کنیم ، دیگر فایده ای برای پرورش نهال برای مصرف خیار در زمان معمول وجود ندارد. و برای به دست آوردن برداشت زودرس در زمین های آزاد ، کاشت بذر در گلخانه ها را می توان در اواخر ماه مارس و برای کشت گلخانه ای - در ماه فوریه - آغاز کرد.

ویدئو: رشد نهال خیار در منطقه لنینگراد

در صورت تمایل به برداشت زودهنگام نهال خیار معمول است اما برای مصرف عادی در اواسط تابستان در بیشتر کشور ما می توانید بذر را با خیال راحت در باغ بکارید. روند تهیه نهال به خودی خود ساده و قابل دسترسی برای هر باغبانی است که حداقل تجربه کار در زمین را دارد.