اجاق گاز آجری خودتان انجام دهید: نمودارها ، سنگ تراشی ، نقاشی ها با سفارش و غیره + فیلم

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

کوره آجرچینی DIY

امروزه ، تولیدکنندگان متعدد تجهیزات گرمایش با سوخت جامد وسیع ترین اجاق گاز و دیگهای فلزی را به ما ارائه می دهند که سال به سال با مدلهای جدید و جدیدتری پر می شود. اما با وجود تمام مزایای آنها ، صاحبان خانه های غیر گازدار هنوز افتخار یک اجاق گاز آجری معمولی را حفظ می کنند - این با بررسی های متعدد در انجمن های موضوعی ثابت می شود. دلیل عشق واقعی مردم به این واحد چیست؟ مقاله ما نه تنها به این سوال پاسخ می دهد ، بلکه خواننده را با انواع مختلف کوره ها و فن آوری ساخت یک نوع آجر با دستان خود آشنا می کند.

محتوا

• 1 مزایا و معایب اجاق گاز آجری در خانه

  1.1 کاربرد اجاق های آجری

• 2 نوع سازه

  • 2.1 هلندی
  • 2.2 دستگاه سوئدی
  • 2.3 کوره زنگ
  • 2.4 تخت اجاق گاز روسی
• 3 ترتیب کلی کوره ، طراحی

• 4 آماده سازی برای ساخت و ساز

  • 4.1 مواد مورد نیاز ، انتخاب
  • 4.2 ابزار
  • 4.3 اندازه یک بخاری ساده
  • 4.4 انتخاب مکان ، طرح

• 5 دستورالعمل های گام به گام

  • 5.1 قوانین سنگ تراشی مطابق با دستور
  • 5.2 نحوه ساخت واحد گرمایش با دستان خود
  • 5.3 ویژگی های شکل گیری قوس

• 6 قانون و تفاوت های ظریف در عملکرد

  6.1 تمیز کردن (شامل دوده)

• 7 فیلم: چگونه می توان اجاق را با دست خود جمع کرد

مزایا و معایب اجاق گاز آجری در خانه

بنابراین ، بیایید سعی کنیم بفهمیم که چرا یک دستگاه گرمایشی باستانی اغلب بیشتر از نمونه های پیشرفته و پیشرفته آن ترجیح داده می شود. دلایل مختلفی وجود دارد:

• بدنه کوره یک جمع کننده گرمای عالی است: به دلیل این خاصیت ، کوره آجری باید خیلی کمتر از فولاد معمولی و حتی چدن گرم شود. بعضی از انواع گرما را تا 24 ساعت حفظ می کنند ، در حالی که لازم است هیزم ها هر 4-6 ساعت به درون کوره آتش اجاق گاز ریخته شوند.
• توانایی تجمع گرما باعث می شود که اجاق گاز آجری نسبت به "جایگزین های" فلزی آن از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه بوده و برای محیط زیست آسیب کمتری داشته باشد. سوخت در آن به حالت بهینه می سوزد - با بیشترین انتقال گرما و تقریباً تجزیه کامل مولکول های آلی به آب و دی اکسید کربن. گرمای اضافی حاصل توسط آجرکاری جذب شده و سپس به تدریج به اتاق منتقل می شود.
• سطح خارجی اجاق گاز در دمای بالا گرم نمی شود.

به همین دلیل ، تابش گرمای تولید شده توسط این واحد نسبت به اجاق های فولادی گرم نرمتر است. علاوه بر این ، در تماس با فلز داغ ، گرد و غبار موجود در هوا می سوزد و مواد فرار مضر از خود منتشر می کند (این را می توان با بوی نامطبوع مشخص تشخیص داد). البته ، آنها نمی توانند مسموم شوند ، اما مطمئناً به سلامتی آسیب می رسانند.

کوره آجری (این مورد برای سنگ اعمال نمی شود) با گرم شدن بخار ساطع می کند و وقتی خنک می شود ، دوباره آن را جذب می کند. این فرآیند تنفس در فر نامیده می شود. با تشکر از او ، رطوبت نسبی هوای گرم همیشه در یک سطح راحت - در 40-60 - باقی می ماند. هنگام کار با هر بخاری دیگری که به رطوبت ساز مجهز نباشد ، رطوبت نسبی اتاق کاهش می یابد ، یعنی هوا خشک می شود

اجاق گاز استیل جایی برای قرار دادن گرمای اضافی ندارد ، بنابراین یا باید غالباً با افزودن قسمتهای کمی سوخت گرم شود و یا در حالت دود کار شود. در حالت دوم ، زمان کار در یک زبانه سوخت افزایش می یابد ، اما با انتقال حرارت ناقص و با مقدار زیادی مونوکسیدکربن و سایر مواد مضر برای محیط زیست - به اصطلاح - می سوزد. رادیکال های هیدروکربن سنگین.

چه چیزی می تواند در مقابل همه موارد فوق قرار گیرد؟ اتاق خنک شده با اجاق آجری برای مدت طولانی گرم می شود. بنابراین ، هنوز به صاحبان خانه توصیه می شود یک کانوکتور فولادی اضافی تهیه کنند که در هنگام گرم شدن اجاق گاز هوا را به حالت اجباری گرم می کند.

همچنین باید در نظر گرفته شود که اجاق آجر یک سازه نسبتاً عظیم است که باید همراه با خانه برپا شود. و این ایده آل باید توسط یک استاد باتجربه انجام شود که هنوز هم باید پیدا شود.

کاربرد اجاق های آجری

دامنه کاربرد اجاق ها توسط عملکرد اصلی آنها - گرم کردن و پخت و پز محدود نمی شود. در اینجا برخی از وظایف دیگر وجود دارد که چنین واحدی می تواند حل کند:

1. سیگار کشیدن گوشت و ماهی.
2. از بین بردن قراضه فلز (کوره جام).
3. سخت شدن و سیمان کاری قطعات فلزی (کوره های صدا خفه کن).
4. شلیک محصولات سرامیکی.
5. گرم کردن جاهای خالی در یک آهنگر.
6. حفظ شرایط لازم دما و رطوبت در حمام.

اما در خانه های مرغداری ، گلخانه ها ، گلخانه ها و مزارع دام ، ساخت اجاق گاز آجری توصیه نمی شود: در اینجا او مجبور به تنفس بخارات پوسیدگی می شود ، که منجر به فساد سریع می شود.

انواع سازه ها

طرح فوق را می توان در کوره های مختلف اصلاح کرد. متداول ترین گزینه ها هلندی ، سوئدی ، روسی و از نوع زنگ است.

زن هلندی

این طرح سریال کانال نامیده می شود. ساخت چنین کوره ای بسیار ساده است و طراحی آن به راحتی در هر اتاقی قابل تنظیم است ، اما حداکثر بازده آن فقط 40٪ است.

فر هلندی

واحد سوئدی

یک گزینه بسیار خوب برای اجاق گاز حرارتی و آشپزی.

فر سوئدی

یک نسخه بسیار خوب از یک اجاق گاز حرارتی و آشپزی است که به طرح آن اتاق گفته می شود. محفظه ای که دیواره های آن توسط گازهای دودکش شسته می شود ، به عنوان کوره استفاده می شود. کانکتور کانالی در پشت کوره قرار دارد و از کف تا سقف کل فضای را اشغال می کند. این طرح چندین مزیت دارد:

• کارایی در سطح 60٪ ؛
• یک مبدل حرارتی می تواند در کنار اجاق گاز برای گرم کردن آب نصب شود ، که در یک مخزن ذخیره سازی در سقف اجاق ذخیره می شود.
• گازها نسبتاً سرد وارد کنوکتور می شوند (در قسمت محفظه می سوزند) ، بنابراین ، می توان از آجرهای ساختمانی و ملات ماسه سیمان معمولی برای ساخت آن استفاده کرد
• یک کنوکتور با این شکل تا آنجا که ممکن است اتاق را تا ارتفاع کامل گرم می کند.
• در نزدیکی اجاق سوئدی ، اگر درب فر را باز کنید می توانید به سرعت گرم و خشک شوید.

ساخت کوره های این نوع دشوار است ، به مواد بسیار با کیفیت نیاز دارد و به پی نیاز دارد.

کوره زنگ

طرح خودتنظیمی: گازهای دودکش فقط پس از سوختن کامل در زیر کاپوت وارد دودکش می شوند.

کوره زنگ

چنین مکانیزمی راندمان بیش از 70٪ را فراهم می کند ، اما ساخت این کوره کاملاً پیچیده است (بارهای زیادی در طراحی وجود دارد). و فقط برای گرم کردن قابل استفاده است.

اجاق گاز روسی

طرح اجاق روسی ، مانند شومینه انگلیسی ، روان نامیده می شود. کنوکتور در آن ارائه نشده است.

اجاق روسی

طرح اجاق روسی ، مانند شومینه انگلیسی ، روان نامیده می شود. کنوکتور در آن ارائه نشده است. صاحب اجاق روسی در موارد زیر برنده می شود:

• کارایی به 80٪ می رسد.
• ساختار ظاهری جالب دارد.
• چنین غذاهایی از غذاهای ملی ما برای پخت و پز در دسترس قرار می گیرند که به غیر از اجاق روسی نمی توانید طبخ کنید.

اگر با دقت نقشه ها را دنبال کنید اجاق روسی قابل جمع شدن است. کوچکترین انحراف می تواند ساختار را خراب کند.

دستگاه کلی کوره ، نقاشی

طراحی کوره به خصوص پیچیده نیست.

واحدهای سازه ای اجاق گاز آجری

در توده آجری محفظه ای با درب وجود دارد که سوخت در آن می سوزد - یک جعبه آتش (در شکل - موقعیت های 8 و 9). در قسمت پایین آن یک رنده وجود دارد (حالت 7) ، که سوخت روی آن قرار می گیرد و هوا از طریق آن وارد کوره می شود. یک محفظه دیگر در زیر رنده وجود دارد ، بنام تشت خاکستر یا دمنده ، که آن نیز توسط یک در بسته می شود (حالت 4 و 6). از طریق این درب ، هوا از خارج وارد کوره می شود و از طریق آن خاکستر افتاده در آن از ظرف خاکستر خارج می شود.

از طریق یک سوراخ در دیواره عقب ، گازهای خروجی وارد تگرگ می شوند (وضعیت 11) - مجرای مایل به سمت دیواره جلویی. هایلو با انقباض - نازل پایان می یابد. به دنبال آن یک کانال U شکل به نام انتقال دهنده گاز (موقعیت 16) دنبال می شود.

دیواره های انتقال دهنده گاز ، هوای در حال حرکت را از طریق یک کانال خاص در داخل اجاق گاز گرم می کنند. به این کانال یک انتقال دهنده هوا گفته می شود (وضعیت 14). در خروجی آن یک درب قرار دارد (موقعیت 18) ، که در تابستان بسته است.

دودکش حاوی عناصر زیر است:

• تمیز کردن درب (موقعیت 12): از طریق آن ، کانال دودکش تمیز می شود.
• یک شیر برای تنظیم حالت احتراق (حالت 15) ؛
• دیدگاه (پوزش 17): این یک دریچه است که پس از آتش زدن ، هنگامی که تمام مونوکسیدکربن تبخیر شده است ، دودکش به منظور حفظ گرما مسدود می شود.

عایق حرارتی اطراف دودکش در محل تلاقی کف اتاق زیر شیروانی و سقف را برش می نامند (حالت 23). در تقاطع سقف ، دیوارهای دودکش ضخیم تر می شوند. این منبسط شدن را کرک (ماده 21) می نامند ، همچنین برش محسوب می شود.

پس از عبور از سقف ، دودکش دارای یک گسترش دیگر است - یک سمور (موقعیت 24). اجازه نمی دهد رطوبت باران به شکاف بین سقف و دودکش نفوذ کند.

سمت های دیگر:

• 1 و 2 - پایه با حرارت و ضد آب ؛
• 3 - پاها یا ترانشه ها: برای اجاق گاز با چنین عناصر ، آجر کمتری مورد نیاز است ، علاوه بر این ، از زیر سطح گرمایی اضافی دارد.
• 5 - ابتدای کانال هوای ویژه (غریبه) ، که از طریق آن گرمایش یکنواخت اتاق در ارتفاع حاصل می شود ؛
• 10 - سقف کوره
• 13 - خم کنوکتور هوا ، به نام سرریز یا عبور ؛
• 20 - همپوشانی اجاق گاز ؛
• 22 - کف اتاق زیر شیروانی.

آماده سازی برای ساخت و ساز

مواد لازم ، انتخاب

هنگام ساخت کوره ، از انواع زیر آجر استفاده می شود:

1. ساخت آجرهای سرامیکی (قرمز). آنها پایین ترین ردیف ها را - به اصطلاح قسمت کف (که با سایه مورب در نمودار نشان داده شده است) نشان می دهند ، و همچنین آن قسمت از دودکش که در آن دمای زیر 80 درجه مشاهده می شود.
2. آجر کوره سرامیکی. همچنین قرمز است ، اما در مقایسه با ساخت و ساز از کیفیت بالاتری برخوردار است (مارک M150) و می تواند در دمای بالاتر - تا 800 درجه مقاومت کند. از نظر ظاهری ، آنها را می توان با اندازه آنها تشخیص داد: ابعاد اجاق گاز 230x114x40 (65) میلی متر است ، در حالی که برای ساخت یک - 250x125x65 میلی متر. آجر نسوز (کوره) قسمت کوره با آجرهای کوره گذاشته شده است ، در نمودار با بیرون آمدن در یک جعبه نشان داده شده است.
3. آجر شومینه. جعبه آتش از داخل با این مواد پوشانده شده است. این می تواند تا 1600 درجه را تحمل کند ، اما مزایای آن فقط به این محدود نمی شود. آجر شومینه ترکیبی از یک ظرفیت گرمایی بالا (یک باتری بسیار "بزرگ") و یک رسانایی گرمایی به همان اندازه بالا است.

به دلیل هدایت حرارتی بالا ، بیرون ریختن قسمت گرم فقط با آجرهای شومینه غیرممکن است - کوره به دلیل تابش شدید گرما بیش از حد گرم و سرد می شود. بنابراین ، سطح خارجی باید لزوماً با آجرهای اجاق گاز حداقل نیمی از آجر پوشانده شود.

ابعاد آجرهای نسوز همان اندازه آجرهای اجاق گاز است. معمولاً توصيه مي شود كه كيفيت آن با توجه به عمق رنگ تعيين شود ، اما اين روش فقط براي آن دسته از محصولات معتبر است كه رس آنها را يكجا استخراج كرده اند. اگر خاک رس شاموت را از رسوبات مختلف مقایسه کنیم ، رنگ همیشه یک ویژگی عینی نمی دهد: یک ماده تیره ممکن است از نظر کیفیت از زرد روشن کمتر باشد.

روی سطح آجر نباید هیچ پوسته و اجزا خارجی برای چشم دیده شود

یک شاخص قابل اطمینان تر از کیفیت ، عدم وجود منافذ و ذرات خارجی است که توسط چشم قابل تشخیص است ، و همچنین یک ساختار ریز دانه (در شکل ، یک نمونه با کیفیت در سمت چپ است). هنگام ضربه زدن با یک شی metal فلزی ، یک آجر شومینه با کیفیت بالا باید صدای واضح و واضحی از خود ساطع کند و در صورت افتادن از ارتفاع مشخص ، به قطعات بزرگ تقسیم می شود. یکی از کیفیت پایین به ضربه زدن با صداهای کسل کننده پاسخ می دهد ، و در صورت افتادن ، در بسیاری از قطعات کوچک خرد می شود.

همچنین ، در هنگام ساخت کوره ، از راه حل های زیر استفاده می شود:

1. شن و ماسه سیمانی: آن قسمت از کوره که از آجرهای ساختمانی معمولی تشکیل شده است ، روی یک ملات ماسه سیمانی معمولی ریخته می شود.
2. سیمان - شن و ماسه با کیفیت بالا: این محلول ، متشکل از ماسه سنگ و سیمان پرتلند از درجه M400 و بالاتر ، در صورت آتش گرفتن کوره نامنظم استفاده می شود. واقعیت این است که یک محلول رس خشک ، با حرارت ناکافی ، می تواند از رطوبت اشباع شده و دوباره ترش شود. به همین دلیل است که در مناطقی با دمای زیر 200-250 درجه (در نمودار - سایه مورب با پر کردن) ، به جای خاک رس ، از ملات ماسه سیمان و ماسه با کیفیت بالا بر اساس شن و ماسه سنگ استفاده می شود. ما تأکید می کنیم که این کار فقط در صورتی انجام می شود که اجاق گاز اغلب در فصل سرما بیکار باشد.
3. محلول رس. این راه حل همچنین به شن و ماسه کوه نیاز دارد. عدم وجود باقی مانده های آلی مشخص می شود ، به همین دلیل درزها به سرعت خرد می شوند. اما اکنون خرید شن و ماسه کوهستانی گران قیمت ضروری نیست: راه حل های با کیفیت عالی بر اساس شن و ماسه از آجرهای سرامیکی یا شومینه خاک تهیه می شوند.
4. خاک رس با کیفیت بالا از شن و ماسه گران تر است ، بنابراین آنها سعی می کنند مقدار آن را در محلول به حداقل برسانند.

برای تعیین کمترین مقدار مورد نیاز این ماده ، منوط به استفاده از شن و ماسه از آجرهای زمینی ، به شرح زیر عمل کنید:

• خاک رس به مدت 24 ساعت خیسانده می شود ، سپس با آب مخلوط می شود تا زمانی که به نظر می رسد پلاستیین یا خمیر غلیظ است
• تقسیم خاک رس به قسمت ، 5 گزینه راه حل آماده کنید: با افزودن 10٪ شن ، 25 ، 50 ، 75 و 100 ((از نظر حجم) ؛
• بعد از 4 ساعت خشک شدن ، هر قسمت از محلول به استوانه ای به طول 30 سانتی متر و قطر 10-15 میلی متر نورد می شود. هر سیلندر باید دور یک خالی 50 میلی متر پیچیده شود.

ما نتیجه را تجزیه و تحلیل می کنیم: یک محلول بدون ترک یا با ترک های کوچک در لایه سطح ، خود برای هر کاری مناسب است. با عمق ترک 1-2 میلی متر ، محلول مناسب برای سنگ تراشی با دمای بیش از 300 درجه در نظر گرفته می شود. با ترک های عمیق تر ، محلول غیر قابل استفاده در نظر گرفته می شود.

ابزار

علاوه بر مجموعه استاندارد ابزار برای کارهای سنگ تراشی ، که شامل موارد زیر است:

• ماله؛
• انتخاب چکش؛
• برش برای درزها ؛
• بیل ملات.

چنین مجموعه ای از ابزارها باید قبل از شروع کار ذخیره شود.

اجاق گاز باید سفارش رک داشته باشد. دارای مقطع 5x5 سانتی متر ، براکت هایی برای بستن درزها و علائم مربوط به موقعیت ردیف های منفرد. با نصب 4 سفارش در گوشه ها ، اطمینان از عمودی سنگ تراشی و برابری عرض درزها بین ردیف ها آسان خواهد بود.

محاسبه یک بخاری ساده

روش محاسبه کوره بسیار پیچیده است و نیاز به تجربه زیادی دارد ، اما یک نسخه ساده ارائه شده توسط I. V. Kuznetsov وجود دارد. این یک نتیجه نسبتاً دقیق را نشان می دهد ، به شرطی که قسمت بیرونی خانه به خوبی عایق بندی شود. برای 1 متر ² از سطح کوره، ارزش انتقال حرارت زیر گرفته می شود:

• در شرایط عادی: 0.5 کیلووات
• در یخبندانهای شدید ، هنگامی که اجاق گاز به خصوص شدید گرم می شود (بیش از 2 هفته): 0.76 کیلووات.

بنابراین، یک کوره با ارتفاع 2.5 متر و ابعاد در طرح 1.5x1.5 متر، با یک سطح 17.5 متر ² ، 8.5 کیلو وات در حالت عادی و 13.3 کیلو وات در حالت فشرده تولید کند. این عملکرد به اندازه کافی برای این منطقه خانه 80-100 متر خواهد بود ².

هنگام انتخاب شومینه ، موارد زیر را در نظر بگیرید:

1. اندازه و محل قرارگیری جعبه آتش باید با اندازه آجر استفاده شده مطابقت داشته باشد.
2. برای اجاق گاز که گاه به گاه مورد استفاده قرار می گیرد ، می توانید یک جعبه گاز استیل جوش داده شده بخرید. برای استفاده دائمی ، فقط باید یک جعبه شومینه چدنی بخرید.
3. در بیشتر مواقع که اجاق گاز با ذغال سنگ ذغال سنگ یا ذغال سنگ نارس پخته می شود ، عمق شاخ خاکستر (باریک شدن پایین کوره) باید یک سوم ارتفاع محفظه احتراق باشد و اگر سوخت چوب یا گلوله ها یک پنجم باشد اصلی

مقطع دودکش ها که مطابق با الزامات استاندارد هستند (عبور عمودی مستقیم ، ارتفاع سر بالاتر از رنده از 4 تا 12 متر) بسته به قدرت کوره مطابق با توصیه های مشخص شده در SNiP انتخاب می شود:

• با انتقال حرارت تا 3.5 کیلو وات: 140x140 میلی متر؛
• از 3.5 تا 5.2 کیلو وات: 140x200 میلی متر
• از 5.2 تا 7.2 کیلو وات: 140x270 میلی متر ؛
• از 7.2 تا 10.5 کیلو وات: 200x200 میلی متر ؛
• از 10.5 تا 14 کیلووات: 200x270 میلی متر.

فرمولهای تجربی برای تعیین تعداد آجرها ساخته شده اند ، اما تا 15٪ خطا دارند. تنها راه برای انجام یک محاسبه دقیق با دست ، شمردن ساده آجرها به ترتیب است که فقط حدود یک ساعت طول خواهد کشید. یک گزینه مدرن تر شبیه سازی فر در یکی از برنامه های رایانه ای است که برای این کار در نظر گرفته شده است. سیستم خود یک مشخصات را تهیه می کند ، که تعداد دقیق آجرهای کامل ، و همچنین برش ، شکل و غیره را نشان می دهد.

انتخاب مکان ، طرح ها

نحوه نصب اجاق گاز به اندازه خانه و موقعیت اتاقهای مختلف در آن بستگی دارد. در اینجا یک گزینه برای یک خانه کوچک کشور وجود دارد:

طرح موفقیت آمیز برای یک خانه روستایی

در فصل سرما ، چنین اجاق گاز با کیفیت بالا کل ساختمان را گرم می کند ، و در تابستان ، با یک پنجره باز ، می توانید روی آن کاملا راحت آشپزی کنید.

در یک خانه بزرگ با اقامت دائم ، اجاق گاز را می توان به صورت زیر قرار داد:

این راه حل طراحی برای یک خانه پایتخت مناسب است

در این نسخه ، اجاق گاز شومینه نصب شده در اتاق نشیمن مجهز به جعبه آتش نشانی چدنی خریداری شده با درب شیشه ای مقاوم در برابر حرارت است.

بنابراین ، می توان اجاق گاز آجری را در یک خانه کلاس اقتصادی نصب کرد:

بهترین گزینه برای یک خانه کلاس اقتصادی

هنگام در نظر گرفتن محل اجاق گاز ، موارد زیر را در نظر بگیرید:

1. سازه ای با بیش از 500 آجر باید پایه و اساس خود را داشته باشد ، که نمی تواند بخشی از پایه های خانه باشد.
2. دودکش نباید با تیرهای زیر شیروانی و تیرهای سقف تماس پیدا کند. باید در نظر داشت که در منطقه تقاطع کف اتاق زیر شیروانی ، آن دارای یک پهن است ، به نام کرک.
3. حداقل فاصله از لوله تا خط الراس سقف 1.5 متر است.

استثناهایی در قانون اول وجود دارد:

1. درپوش مناسب با بدن کم و گسترده، مجهز به یک سپر حرارتی، می توان بدون پایه نصب شده است اگر در طبقه قادر به تحمل یک بار از حداقل 250 کیلوگرم / متر است ².
2. در خانه ای با پایه مقطعی نوار ، می توان اجزایی با حجم حداکثر 1000 آجر در تقاطع پایه های دیوارهای داخلی (از جمله دیواره های T شکل) برپا داشت. در این حالت ، حداقل فاصله از پایه کوره تا نوارهای پایه ساختمان 1.2 متر است.
3. یک اجاق کوچک روسی مجاز است بر روی پایه یک میله چوبی با قطر 150x150 میلی متر (اصطلاحاً سرپرستی) برپا کند ، بر روی زمین یا آوارگذاری پایه ساختمان قرار گیرد.

کارهای مقدماتی شامل تنظیم پایه و نصب حرارت و ضد آب است. اگر کوره مجهز به سنگر است ، زیر آن یک پایه نوار ساخته شده است ، می توانید از قلوه سنگ استفاده کنید. اجاق گاز معمولی (بدون سنگر) بر روی دال بتونی مسلح یکپارچه برپا می شود. در هر طرف ، پایه باید حداقل 50 میلی متر فراتر از طرح کلی کوره باشد.

"پای" عایق به ترتیب زیر تایپ می شود:

• مواد سقف در 2 یا 3 لایه بر روی پایه گذاشته می شود.
• مقواهای بازالت به ضخامت 4-6 میلی متر یا همان ورق آزبست در بالا قرار گرفته است.
• سپس یک ورق آهن بام قرار دهید.
• باقی مانده است که آخرین لایه را بچرخانید - مقوا بازالت یا نمد آغشته به ملات سنگ تراشی بسیار رقیق شده.

تخمگذار فقط پس از خشک شدن لایه فوقانی به غده سقف شروع می شود.

قبل از شروع کار سنگ تراشی ، باید یک پوشش نسوز در کف کوره آینده ساخته شود ، که معمولاً یک ورق آهن بام است که روی یک ورق از آزبست یا مقوا بازالت گذاشته می شود. یک لبه ورق توسط ردیف اول آجرها فشرده می شود ، بقیه خم می شوند و به کف میخ می شوند. لبه جلوی چنین پوشش باید حداقل 300 میلی متر از اجاق گاز فاصله داشته باشد ، در حالی که لبه های جانبی آن باید از هر طرف 150 میلی متر فراتر از فر باشد.

آموزش گام به گام

قوانین سنگ تراشی مطابق با دستور کار می کند

کوره مطابق با ترتیب قرار داده شده است (شکل را ببینید).

طرح سنگ تراشی کوره

این قوانین را دنبال کنید:

1. درزهای بین آجرها در طاق جعبه آتش نشانی و قسمت کف آن می تواند تا 13 میلی متر عرض داشته باشد ، در سایر موارد - 3 میلی متر. انحراف مجاز است: به سمت بالا - تا عرض 5 میلی متر ، به سمت پایین - تا 2 میلی متر.
2. بانداژ درزهای بین سنگ تراشی سرامیک و شومینه غیرممکن است - این مواد از نظر انبساط حرارتی تفاوت زیادی دارند. به همین دلیل ، درزهای این مناطق و همچنین در اطراف عناصر فلزی یا بتونی ، حداکثر ضخامت (5 میلی متر) داده می شود.
3. تخمگذار باید با بانداژ درزها انجام شود ، یعنی هر درز باید حداقل یک چهارم طول آن (آجر) با یک آجر همسایه هم پوشانی داشته باشد.
4. طرح هر ردیف با آجرهای گوشه ای شروع می شود ، موقعیت آنها با یک سطح و یک خط لوله بررسی می شود. بنابراین لازم نیست که هر بار عمودی بررسی شود ، طنابها به طور عمودی در امتداد گوشه های کوره کشیده می شوند (برای این کار باید میخ ها را به سقف و درزهای بین آجر چکش بزنید) و سپس آنها را راهنمایی می کنید آنها
5. درها و میراگرها با استفاده از سیم بافندگی وارد شده در درزها ، یا با استفاده از گیره های ساخته شده از نوار فولادی 25x2 میلی متر در سنگ تراشی ثابت می شوند. گزینه دوم مربوط به درب منقل (به ویژه قسمت بالای آن) ، اجاق گاز و میراگرهای حرارتی است: در اینجا سیم به سرعت می سوزد.

در کرک و سمور فقط اندازه خارجی دودکش افزایش می یابد ، قسمت داخلی بدون تغییر می ماند. ضخامت دیوارها به تدریج افزایش می یابد ، که صفحات برش خورده از آجر به سنگ تراشی اضافه می شود. سطح داخلی دودکش باید گچ کاری شود.

چگونه می توان یک واحد گرمایشی را با دستان خود ساخت

نعوظ بدنه کوره از قسمت کف شروع می شود.

1. در صورت عدم وجود تجربه کافی ، ابتدا باید ردیف ها بدون ملات و به خوبی تراز شوند و فقط در این صورت ردیف باید به محلول منتقل شود. همچنین ، به صنعتگران تازه کار توصیه می شود که قسمت زیرین کوره را در قالب بچینند.

   

   قسمت زیرمجموعه

2. پس از گذاشتن ردیف 3 ، یک درب دمنده بر روی آن نصب شده است.

   

   نصب دمنده

3. باید تسطیح شود. برای مهر و موم کردن شکاف بین آجر و قاب ، دومی با یک طناب آزبست پیچیده می شود.

4. بعد ، قسمت گرم را بچرخانید ، که برای این کار آنها از اجاق های کوره ای و آجرهای نسوز استفاده می کنند.

   

   نصب و راه اندازی سنگ تراشی بخش گرمایشی

5. قبل از تخمگذار ، بلوک ها با برس از گرد و غبار تمیز می شوند. آجر سرامیک باید با انداختن آن در ظرفی با آب مرطوب شود و سپس تکان داده شود. خیس شدن آجرهای شومینه نه تنها لازم نیست ، بلکه مجاز هم نیست. بسیاری از اجاق های سازنده محلول را با دست استفاده می کنند ، زیرا لایه لایه نازک 3 میلی متر با ماله کار ساده ای نیست. آجر باید بلافاصله و بدون صافکاری و ضربه زدن به درستی گذاشته شود. اگر انجام این کار برای اولین بار امکان پذیر نبود ، باید قبل از برداشتن ملات آغشته به آجر ، این عملیات تکرار شود - دیگر نمی توان از آن استفاده کرد.
6. پس از گذاشتن چندین ردیف دیگر ، محفظه تشت خاکستر با یک رنده پوشانده می شود. این باید روی آجرهای شومینه قرار داشته باشد ، که در آن شیارهای مربوطه بریده شده است.

7. درب احتراق به همان ترتیب که درب دمنده نصب شده است نصب می شود.

   

   نصب درب احتراق

8. ردیف های قسمت کوره را بیرون بگذارید. اگر یک دال کم نصب می شود ، باید یک ردیف از آجرهای بالای درب کوره کمی به عقب منتقل شود تا هنگام باز شدن توسط ورق چدن سنگین واژگون نشود.

9. محفظه احتراق با یک اجاق گاز یا خرک (در اجاق های کاملاً گرم کننده) پوشانده شده است. به دلیل تفاوت قابل توجه در انبساط حرارتی بین چدن و رس ، نمی توان دال را روی ملات گذاشت - باید یک بند ناف آزبست در زیر آن قرار داده شود.

   

   نصب اجاق گاز

10. در مرحله بعدی ، آنها کوره را طبق سفارش و ساخت سیستم انتقال گاز ادامه می دهند. برای اینکه دوده در قسمت پایین انتقال دهنده گاز جمع شود ، جایی که می توان آن را به راحتی جدا کرد ، ارتفاع انتقال بین کانال (سرریز) پایین باید 30-50٪ بیشتر از قسمت های بالاتر باشد (به آنها پاس گفته می شود). لبه های پاس باید گرد شوند.

پس از پایان ساخت بدنه کوره ، آنها شروع به ساخت دودکش می کنند.

ویژگی های شکل گیری قوس

طاق ها دو نوع هستند:

• مسطح: طاقهای این نوع از آجرهای شکلی به همان روش چیده می شوند ، اما به جای دایره ، از پالت صاف استفاده می شود. یک طاق تخت یک ویژگی دارد: باید کاملاً متقارن باشد ، در غیر این صورت خیلی زود خرد می شود. بنابراین ، حتی اجاق سازانی که تجربه کافی دارند ، این قسمت از اجاق را با استفاده از آجرهای شکل خریداری شده و همان پالت ها می سازند.
• نیم دایره (قوسی)

دومی با استفاده از الگویی که دایره نیز نامیده می شود:

1. آنها با نصب بر روی محلول بلوک های پشتیبانی شدید شروع می شوند - یاطاقان های رانش ، که طبق نقشه قوس از قبل برش خورده و در اندازه کامل ساخته شده اند.
2. پس از خشک شدن محلول ، دایره ای نصب شده و بالهای قوس کشیده می شود.
3. سنگهای قلعه را پس از قرار دادن یک لایه ضخیم ملات به محل نصب ، با یک چوب یا چکش چوبی به داخل آن سوق می دهید. در همان زمان ، آنها کنترل می کنند که چگونه محلول از سنگ تراشی بال خارج می شود: اگر سنگ تراشی بدون مزاحمت انجام شود ، این فرایند به طور مساوی در سراسر قوس انجام می شود.

تشکیل قوس نیم دایره

دایره باید پس از خشک شدن کامل محلول برداشته شود.

زاویه بین محورهای آجرهای مجاور در یک طاق نیم دایره نباید بیش از 17 درجه باشد. با اندازه های استاندارد بلوک ، درز بین آنها در داخل (از کنار جعبه آتش) باید 2 میلی متر عرض و خارج - 13 میلی متر باشد.

قوانین و ظرافت های عملکرد

برای اینکه اجاق گاز مقرون به صرفه باشد ، باید در شرایط خوبی نگهداری شود. شکافی که فقط 2 میلی متر عرض در ناحیه دریچه ایجاد می کند ، به دلیل جریان کنترل نشده هوا از طریق آن ، 10 درصد از دست دادن گرما را ایجاد می کند.

همچنین باید فر را به درستی گرم کنید. با یک دمنده کاملاً باز ، از 15 تا 20٪ گرما می تواند به درون لوله پرواز کند ، و اگر در هنگام احتراق سوخت درب کوره باز شود ، تمام 40٪.

برای اینکه کوره به طور یکنواخت گرم شود ، ضخامت سیاهههای مربوط باید یکسان باشد - حدود 8-10 سانتی متر

هیزم به صورت ردیفی یا در قفس گذاشته می شود ، به طوری که 10 میلی متر فاصله بین آنها باقی می ماند. حداقل باید 20 میلی متر از بالای زبانه سوخت تا بالای جعبه آتش باقی بماند ، حتی اگر جعبه آتش 3/2 پر باشد ، بهتر است.

احتراق عمده سوخت با مشعل ، کاغذ و غیره انجام می شود استفاده از استون ، نفت سفید یا بنزین ممنوع است

پس از روشن شدن ، باید منظره را ببندید تا گرما از طریق دودکش از بین نرود.

هنگام تنظیم پیش نویس در هنگام روشن کردن ، باید از طریق رنگ شعله هدایت شوید. حالت احتراق مطلوب با رنگ آتش زرد مشخص می شود. اگر سفید شود ، هوا بیش از حد تأمین می شود و قسمت قابل توجهی از گرما به دودکش منتقل می شود. رنگ قرمز نشان دهنده کمبود هوا است - سوخت به طور کامل نمی سوزد و مقدار زیادی مواد مضر به جو منتقل می شود.

تمیز کردن (از جمله دوده)

اجاق گاز معمولاً در تابستان تمیز و تعمیر می شود ، در حالی که در زمستان دودکش باید 2-3 بار تمیز شود. دوده عایق حرارتی بسیار خوبی است و مقدار زیادی دوده باعث کاهش کارایی اجاق گاز می شود.

خاکستر را باید قبل از هر جعبه آتش از رنده خارج کنید.

پیش نویس در کوره و از این رو نحوه عملکرد آن توسط یک منظره ، یک قفل و یک درب دمنده تنظیم می شود. بنابراین ، باید وضعیت این دستگاه ها به طور مداوم کنترل شود. هرگونه نقص یا سایش باید بلافاصله ترمیم یا جایگزین شود.

ویدئو: چگونه می توان اجاق را با دست خود جمع کرد

هر کدام از اجاق های آجری را که انتخاب کنید ، فقط در یک خانه با عایق کاری خوب کار خواهد کرد. در غیر این صورت هیچ دوستی بین آنها برقرار نخواهد شد.