شرح کودهای آلی و کاربرد آنها (همراه با فیلم)

2024 نویسنده: Bailey Albertson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 12:58

کودهای آلی در باغ شما. قسمت 2

همانطور که می دانید ، برای اینکه باغ شما یک محصول پربار و سالم ارائه دهد ، باید سخت کار کنید. خاک باید به درستی بارور شود. و ، علیرغم این واقعیت که صنعت شیمی مدرن ، ابزار زیادی برای بهبود و بهبود حاصلخیزی خاک ارائه می دهد ، مردم به طور سنتی ترجیح می دهند از کودهای آلی ، مفید و به راحتی در دسترس استفاده کنند.

در سایت خود کار می کنید ، همیشه مواد زیادی در دست دارید که به راحتی می توانید از آنها کودهای مناسب تهیه کنید ، مخصوصاً اگر یک مزرعه کوچک داشته باشید: دام یا طیور.

در مقاله آخر ، امکان استفاده از کود ، فضولات طیور و گیاهان برای تهیه کودهای مغذی را بررسی کردیم. امروز ما در مورد چگونگی تهیه کمپوست و استفاده از پیت صحبت خواهیم کرد تا خاک باغ و باغ همیشه برای برداشت آینده آماده شود.

محتوا

• 1 ساخت کمپوست پیش ساخته
• 2 چند قانون برای کمپوست
• 3 آیا می توان از قسمتهای بالای آلوده و علفهای هرز دانه دار فایده ای داشت؟
• 4 استفاده از پیت ، وعده غذایی خون و وعده های غذایی سفت
• 5 نکته برای مبتدیان برای بارور کردن خاک
• 6 فیلم استفاده از کودهای آلی

ساخت کمپوست پیش ساخته

کمپوست قابل تهیه بسیار آسان است. طیف گسترده ای از زباله ها و زباله های آلی برای آن مفید خواهد بود. استفاده از هر علف هرز به عنوان ماده بسیار خوب است. شرط اصلی این است که قبل از گلدهی باید علف های هرز برای کمپوست برداشت شوند ، علف های دانه دار مستثنی هستند ، زیرا حتی بذرهای نارس نیز از قابلیت حفاظت بالایی برخوردار هستند و کنترل علفهای هرز برای شما بسیار دشوار خواهد بود.

از پیرایش های اضافی سبیل توت فرنگی و توت فرنگی ، سر سبزیجات (سعی کنید ورود گیاهان آلوده به هر گونه بیماری را حذف کنید) ، بستر حیاط ، بستر دشت جنگل ، خاک اره - به طور کلی ، هر ماده آلی که برای تغذیه دام مفید نبود استفاده کنید

به منظور تخمگذار کمپوست ، یک منطقه مسطح آماده کرده و سطح آن را به درستی فشرده کنید. یک لایه ذغال سنگ نارس به ارتفاع 10-15 سانتی متر و عرض یک و نیم تا دو متر پخش کنید. اگر امکان استفاده از ذغال سنگ نارس وجود ندارد ، خاک هوموس به خوبی مناسب است ، که باید با یک لایه 5-7 سانتی متر پوشانده شود.

باید روی این ملافه آماده لایه ای از مواد قابل انعطاف (15-30 سانتی متر) گذاشته شود ، در صورت لزوم آن را با آب ، شیب یا محلول مدفوع ، کود ، مدفوع مرغ مرطوب کنید. به منظور بهبود کیفیت کمپوست ، می توانید در محاسبه 1.5-2٪ از جرم کل جرم ، سوپرفسفات به آن اضافه کنید.

افزایش خواص نرم کنندگی و کاهش اسید اضافی نخواهد بود. برای این کار سنگ آهک یا گچ را به توده کمپوست و همچنین نمک های کربنات ، به عنوان مثال آرد دولومیت اضافه کنید.

دوره کمپوست می تواند متفاوت باشد و به قطعات تشکیل دهنده بستگی دارد. کمپوست پس از اینکه قوام همگنی به شکل توده تیره و ترد به دست آورد کاملاً آماده در نظر گرفته می شود. بنابراین ، اگر فقط از علف های هرز ، برگ و بالای گیاهان گیاهی استفاده می کنید ، کمپوست می تواند پس از 3-4 ماه گرم ، یعنی در طول تابستان ، به راحتی خرد و آماده استفاده شود. اگر به تدریج از مواد پوسیده استفاده شد ، به عنوان مثال ، خاک اره ، تراشه های چوب ، ساقه های بزرگ گیاهان ، به عنوان مثال ، آفتابگردان ، این دوره می تواند از یک تا سه سال باشد.

چند قانون کمپوست

بررسی بالای گیاهان کمپوست برای بیماری های مختلف ضروری است. عوامل ایجادکننده چنین بیماری هایی حتی پس از تجزیه کامل قسمت آلی گیاه ، زنده ماندن خود را حفظ می کنند. با استفاده از کمپوست رسیده که حاوی باکتریهای مضر است همانطور که در نظر گرفته شده اید ، خاکی را آلوده می کنید که دیگر محصول مثبتی نخواهد داشت.

گیاهانی که ضایعات در آنها دیده شده است ، می توانند بلافاصله بسوزانند. این گروه شامل ریشه های کلم آلوده کلم ، بالای گوجه فرنگی و برگ های خیار دارای کانون پوسیدگی ، میوه های بیمار این محصولات است. اگر سوزاندن گیاهان امکان پذیر نیست ، باید آنها را در عمق زمین و ترجیحاً در فاصله قابل توجهی از سایت خود دفن کرد.

اگر برای کمپوست از علف های هرز استفاده می کنید که قبلاً بذر تولید کرده اند ، پس بخاطر داشته باشید که زمان رسیدن معمول کمپوست حدود 2 سال است و برای از بین رفتن دانه های علف های هرز ، ممکن است 5 سال طول بکشد. بنابراین توصیه می شود که چنین چمن هایی را جداگانه کمپوست کنید و هرچه زمان بیشتری برای رسیدن این جرم اختصاص دهید ، بهتر است. فقط در طول تابستان ، باید حداقل 4 بار این بیل کمپوست را بیل بزنید. بذرهایی که روی سطح هستند و قبلا جوانه زده اند در اولین مخلوط شدن به پایین کمپوست می ریزند.

علاوه بر این ، ممکن است لازم باشد که چمن های جوانه زده را حذف کنید تا زمان شکوفایی و دادن بذر نداشته باشد. توده کمپوست باید فرآوری و بیل شود تا زمانی که توده یکدست شود و چیزی روی آن رشد نکند. این ممکن است چندین سال طول بکشد ، اما در پایان شما کود کامپوست کاملی دریافت خواهید کرد که آسیبی به خاک یا محصولات میوه و سبزیجات روی آن وارد نمی کند.

آیا می توان از بالای صفحه آلوده و علف های هرز دانه دار فایده ای داشت؟

به اندازه کافی عجیب ، اما بله. راهی برای تبدیل این محصولات مضر به محصولات مفید وجود دارد. درست است که این روش بسیار وقت گیر است و به زمان زیادی نیاز دارد.

برای انجام این کار ، شما باید یک حفره نسبتاً عمیق ، حدود 1-1.5 متر ایجاد کنید. علف های هرز و بالای گیاهان را با میوه در قسمت پایین قرار دهید ، آن را به خوبی صبر کنید ، آن را با آب یا محلول کود مرطوب کنید.

شما از این کمپوست به عنوان کود استفاده نخواهید کرد ، برای همیشه در زیر زمین خواهد ماند. بنابراین ، آن را با لایه ای از خاک به ضخامت حدود 50 سانتی متر بپوشانید (هرچه بیشتر بهتر). بذرهای گیاه از طریق چنین لایه ای جوانه نخواهند زد و عوامل بیماری زا قادر نخواهند بود محصولات گیاهی کاشته شده را آلوده کنند. علاوه بر این ، هر دو ترکیب مکانیکی و تغذیه ای خاک به طور قابل توجهی بهبود می یابد.

منطقه ای که چنین گودال کمپوست در آن قرار دارد باید به خوبی مورد مراقبت قرار گیرد. علفهای هرز روی آن که از سطح زمین آورده می شوند ، باید مرتباً از بین بروند و از بین نروند ، بلکه با احتیاط با چوب خیز تضعیف می شوند ، زمین را شل می کنند تا کل سیستم ریشه از بین برود. بهتر است از بیل استفاده نکنید: با آن می توانید ریزوم را به چندین قسمت برش دهید ، در نتیجه تعداد علف های هرز را ضرب کنید.

کمپوست در سپتامبر به پایان می رسد. قبل از خروج از پشته برای رسیدن ، با کودهای معدنی ، آرد دولومیت ، خاکستر چوب پاشیده می شود. یک لایه خاک به ضخامت حدود 10 سانتیمتر در بالا قرار داده شده و سپس انبوه کمپوست با پلاستیک پوشانده می شود: این امر باعث سرعت بخشیدن به روند کمپوست قبل از زمستان به دلیل اثر گلخانه می شود و همچنین از یخ زدگی در دمای پایین جلوگیری می کند.

استفاده از پیت ، وعده غذایی خون و وعده های غذایی شاخی

بسته به منشا باتلاقی که ذغال سنگ نارس از آن استخراج شده است ، این ماده می تواند کوهستانی ، دشتی ، انتقالی یا مخلوط باشد. با توجه به همان معیارها ، خواص شیمیایی آن نیز متفاوت است.

به عنوان مثال ، پیت مور بالا اسیدی است ، pH آن 3-4 واحد است ، مقدار فسفر کم است ، مقدار نیتروژن حدود 1 است.

ذغال سنگ نارس کم ارتفاع با اسیدیته ضعیف یا خنثی مشخص می شود ، در بعضی موارد می تواند قلیایی باشد. محتوای فسفر بیش از 1، ، نیتروژن - از 2.5 تا 4 است.

محتوای پتاسیم در انواع پیت بسیار کم است: 0.05-0.15٪.

به طور معمول ، پیت فقط به عنوان یک عامل اضافی در تهیه کود ، به عنوان مثال ، در یک بستر کمپوست ، با استفاده از دوغاب یا برای تغییر جزئی در خصوصیات فنی و مفید خاک ، با افزودن آهک در نسبت ، استفاده می شود: 1 تن پیت: 50-60 کیلوگرم آهک. به این دلیل که پیت دارای دوره تجزیه بسیار طولانی است و مواد مغذی بسیار آهسته وارد خاک می شوند. بنابراین توصیه می شود که ذغال سنگ نارس برای حداقل یک سال در گودال کمپوست نگهداری شود تا ماده به درجه تجزیه مطلوب برسد.

محبوب ترین انواع پیت در باغبانی ، پیت زیاد و کم است: بیشترین غنی سازی آنها با مواد مفید است.

کنجاله خون به کودهایی با سرعت عمل تعلق دارد و به شکل خالص آن استفاده می شود. این ماده به نسبت 30 گرم ماده در هر 1 متر مربع به داخل خاک وارد می شود. حدود دو تا سه هفته قبل از روزی که کاشت نهال در زمین برنامه ریزی شده است ، نقشه بکشید.

شاخدار یا کنجاله استخوان ، استخوانهای ریز خرد شده ، سم و شاخ حیوانات است. این ماده سرشار از فسفر است. این ماده به صورت خالص با سرعت 60-70 گرم در هر متر مربع به خاک وارد می شود. همچنین می توانید محلول تهیه کنید که استفاده از آن در خاک بسیار راحت تر است. 1 کیلوگرم آرد شاخی را در 800-1000 لیتر آب داغ حل کرده و بگذارید تا به مدت 15-20 روز تخمیر شود و همه روز کاملاً هم بزنید. در پایان فرآیند ، می توانید از محلول حاصل بدون رقیق شدن بیشتر آن با آب استفاده کنید.

نکات کوددهی برای مبتدیان

باغبانان تازه کار اغلب در مورد کوددهی صحیح خاک برای درختان میوه سوالاتی دارند. قانون اصلی افزودن مواد مغذی کافی به حفره در حین کاشت است ، پس از آن دیگر نیازی به کوددهی اضافی در طول سال نخواهد بود. اما در چند سال آینده این مورد نیاز خواهد بود تا درخت جوان سریعتر به میوه دهی برسد و در برابر شرایط خارجی مقاوم باشد.

قبل از شروع دوره باردهی ، کودها در دایره های نزدیک به ساقه به خاک وارد می شوند ، که در ناحیه خود یک و نیم برابر از طرح تاج عبور می کنند.

توصیه می شود کودهای آلی و معدنی به مقدار کافی در گودال کاشت استفاده شود. در این حالت ، شما باید در سالهای بعدی به طور عمده کودهای ازته را طبق طرح زیر استفاده کنید: به عنوان کود اصلی ، یک بار در بهار ، حدود 10 گرم در هر متر مربع دایره تنه ، یا 2 بار به عنوان افزودنی: در بهار ، 8 گرم در هر متر مربع و در ژوئن (دوره رشد پیشرفته) 3-4 گرم در هر 1 متر مربع.

همچنین توصیه می شود کودهای ازته سه بار در دوزهای مساوی استفاده کنید: در بهار و 2 بار در طول دوره رشد. اگر تابستان بارانی باشد ، این روش بهینه ترین حالت را دارد

از اواخر ماه جولای ، زمانی که دوره رشد شاخه ها به پایان می رسد ، کودهای ازته استفاده نمی شود.

اگر در حین کاشت کود کمی استفاده کردید ، در پاییز یا بهار ، برای حفاری ، علاوه بر کودهای ازته ، کودهای نیتروژن پتاسیم نیز استفاده کنید. همچنین استفاده از کودهای آلی در تنه درختان هر 2-3 سال یک بار ، به عنوان مثال کود ، مفید خواهد بود. در این دوره می توان مقدار نیتروژن را به حداقل کاهش داد. تجزیه طبیعی کود دامی در خاک باعث تجمع نیتروژن قابل جذب در مقادیر کافی می شود. همچنین باید میزان کودهای پتاس و فسفر را به نصف کاهش دهید.

فیلم در مورد استفاده از کودهای آلی

با استفاده از کودهای آلی در زمین باغ خود ، نه تنها یک محصول عالی و سالم به دست می آورید ، بلکه در هزینه های زیادی نیز صرفه جویی خواهید کرد. مطمئناً ، مانند هر کاری ، کارهای باغ و باغ سبزیجات نیز به زمان و تلاش زیادی نیاز دارد ، اما نتیجه دیری نمی گذرد و پاداش کامل سرمایه گذاری خود را می گیرید. در تلاش هایتان موفق باشید!